Yasak Arzu

KIVILCIM

🍷🍷🍷

Bölüm Şarkısı: The 1975 –Somebody Else

Kendimi bildim bileli sürekli kaçmıştım.Daha doğrusu saklanmıştım.Bu sizin bildiğiniz türde bir saklanmak değildi.Ruhumu , benliğimi saklamıştım.Varlığımı gizlemek zorunda olduğumu ateşin kenarından döndüğüm o gece anlamıştım.

O günden sonra sadece Elis Kırım olabilmiştim.İkinci adımı unutmuştum.Ben Elis'tim.Annemle birlikte Antalya'dan İstanbul'a geldiğimizde hayatıma Bars Zorlu girmişti.Onu Kulis ile tanışmak için gittiğim yemekte görmüştüm.İlk görüşte aşk mıydı bilmiyorum .Tek bildiğim onu gördüğüm an seneler sonra özgürmüş gibi hissetmiştim.

Sonrası çok hızlıydı.Aynı eve taşınmak , onun okuluna yazdırılmam.Her ne kadar onu evde pek göremesem de okulu aksatmadığı için gizli takipçisi olmuştum.Sanılanın aksine onu sevmeyi seviyordum.Korkak bir kız değildim bu yüzden ona hislerimi açık etmiştim.

Karşılığı her ne kadar koca bir boşluk olsa da bunu yapmıştım.Tabi karşısına geçip kalbimi sunmuş değildim.Sadece anlamasını istemiştim.O anlamazdan gelmişti.Sorun değildi onu seviyordum.

Tipi tüm vücudumu ezip geçerken onun sırtını izlemeyi keserek biraz daha hızlandım.Dakikalar tükeniyordu fakat biz daha gideceğimiz yere varmış değildik.

''Doğru yolda gittiğimize emin misin ?''

Bars omzunun üzerinden bana kısa bir bakış attı.

''Eminim büyük kıçını biraz daha hızlı hareket ettirebilirsen hava kararmadan varırız.''

Gözlerimi devirdim.Biraz daha sabredebilirdim.Yollar buz tutmadığı için yürümeye devam edebiliyordum.Şükürler olsun ki okuldan çıkmadan evvel üzerimi oradaki kıyafetlerim ile değişebilmiştim.Dağın içinde uzanan yolun ucu bucağı yok gibi gözüküyordu.Bars elinde poşetleri taşırken pek zorlanıyor gibi gözükmüyordu.Dudaklarını sigarasız bırakmıyordu zannımca ısınmak için bunu yapıyordu.

''Gözlerinle beni hamile falan bırakacaksın.''

''Abartma be.'' Bir anda çemkirmiştim.Ne diye bakıyorsam ona ?

''Öyle bir bakıyorsun ki iki imkansızı da aşacaksın.''

Sesinde muzip kırıntılar vardı.Sanırım son zamanlarda evren benden yanaydı zira Bars bana hiç olmadığı kadar yakındı.

Yani konuşuyorduk , aynı arabada yolculuk ediyorduk ,baş başa yemek yemiş bile sayılırdık.Her ne kadar beni Kulis'ten kurtarmak için yaptığını düşünsem de olsundu.Onun sırtının dönük olmasından faydalanarak sırıttım.

Hava kararmaya yakındı.Bu beni ürkütüyordu.

''Kesin kayıp olduk senin yüzüne kurtlara yem olacağız.''

Mızmızlık mı yapıyordum ? Kesinlikle.

''Kızım ne çene varmış sende ya. Az sus.''

Gözlerimi kısıp ona kötü kötü baktım. Konuşmasam hiç konuşmayacaktı adam ya.

''Keyfime konuşmuyorum.Hava kararıyor Bars.''

Bana doğru döndü.Bakışları kısacık dudaklarıma kayıp tekrar gözlerime çıktı.Yutkundu.

''Merak etme hava kararmadan oraya varacağız.''

Ilımlı yaklaşımı içimi ısıtırken daha uslu bir kız olmaya çalışarak sustum ve yola devam ettim.Zaman hızla ilerlerken yüzüm soğuktan donma raddesine gelmişti.Parmaklarımı da pek hissediyor sayılmazdım.Kar yağışı her ne kadar çok şiddetli olmasa da hafif tipiden  soğuk hava etkisini koruyordu.