Ladrón (Kim Taehyung)

6.Bölüm

Ben hala onun arkasından bakarken gelmediğimi anladı ve bana döndü.

"Hadi gel sana ramen seçelim." Dedi

Hala biraz kızarıkken yanına gittim. Önümüzde bir sürü ramen vardı.
"Seç." Dedi.

İyi de ben hayatımda sadece bir kere ramen yemiştim o da küçükkendi. Ramen miydi onu bile zar zor hatırlıyordum. O gün annem  beni dövmüştü. Ramen yediğim için. Ve bir daha asla yiyemedim.

Ona döndüm.

"Seninkinden olsun."

"Sen de mi bunu seviyorsun?"

"Aslında neyi sevdiğimi bilmiyorum. Hayatımda sadece bir kere ramen yedim." Bana yine şaşkın şaşkın baktı.

"Tamam bugün daha ne kadar şaşırıcam?"
Omuz silktim. Elindeki ramene baktı.
"Acı sever misin?"

"Hayır."
"Koreli olduğuna emin misin?"
"Evet. Koreliyim diye acı sevmek zorunda mıyım?" Dedim ellerimi bağlayarak.

"Korede çoğu kişi acı sever de ondan dedim. Neyse boşver. O zaman sana şundan alalım."

Dedi ve bir ramen gösterdi. Sebzeli. Sebze sevmezdim ama sebzeli şeyleri severdim.

"Olur." Dedim.

Ve marketin oturma yerine gittik. Masaya oturdum ve onu izledim. Ramenlere sıcak su döküyordu.

"Adın ne?" Sonunda bu soruyu sorabilmiştim.

Bana döndü ve gülümsedi.

"Ah doğru adımı söylemeyi unuttum. Adım Kim Taehyung." Dedi.

"Tae" bana döndü. Ona seslendiğimi sanmıştı.

"Güzel isim." Dedim. Gülümsedi.
"Teşekkürler." Tekrar ramenlerle ilgilenirken.

"Senin adın ne?"
Alayla konuştum.
"Bana ünlü olduğumu söylüyorsun ve adımı bilmiyor musun?"

"Adını söyleselerdi eğer asla unutmazdım." Dedi ve bana baktı.

"Ama hiç adını söylemediler. Senden sadece cumhurbaşkanının kızı bayan lee diye bahsettiler."

Ramenleri masaya bıraktı.

"Ayrıca sadece fotoğraflarını görmüştüm." Dedi ve güldü.

"Lee mi cha" ramenimi önüme çektim.

"Güzel isim." Dedi beni taklit ederek.
"Teşekkürler."
İkimiz de güldük. Çubukları elime aldığımı görünce
"Çok sıcaktır hemen yeme." Dedi kafa sallayıp üfledim.

"Anlat hadi." Dedi birden.
"Neyi?"
"Nasıl olur da evinizde herşey yasak olur?"
"Eğer ünlüysem hayatımda neler olup olmadığını bilmen gerekmez miydi?"
"O kadar sıkı takipçin değildim." Güldüm.
"Ama haberlerde rüya gibi bir hayata sahip olduğun yazıyordu."

Aslında buna pek şaşırmadım. Çünkü insanların yanındayken sanki mükemmel bir hayatım varmış gibi davranırdım.

" rüya gibi bir hayatım falan yok." Dedim sertçe.
"Ama eğer rüyan hizmetçilik yapmaksa evet cidden rüya gibi bir hayatım vardı.

"Hizmetçilik mi?"
"Evet, hizmetçilik." Dedim ve ona döndüm.
"Sana tüm gerçekleri söyleyeyim mi?"
Evet anlamında kafasını salladı.
"Söyle kimseye söylemem. Dedi ve ağzına fermuar çekti. Bu hareketine güldüm. Tekrar önüme dönüp soğuması için ramenimle oynamaya başladım.

"Evimizde hizmetçi yoktu çünkü babam çok cimridir. Ama yalan olmasın bir tane hizmetçi vardı. Babamın onu tutmasının nedeni de kadın çok eskiden beridir bizim aile için çalışıyordu. Ayrıca ailede beni seven tek kişi."

Arada tepkisini ölçmek için ona bakıyordum. Dikkatlice beni dinliyordu.

"Annem insanlar gittikten sonra ona anne dememi istemezdi. Dediğimde ise döverdi."

"Siktir. Ciddi misin?" Dedi sessizce. Buruk bir şekilde gülümsedim.

"Maalesef. İnsanların tanıdığı o kadın aslında bir canavar. Sürekli bana hakaret ederdi. Babam da aynı şekilde. Onlara ne yaptım bilmiyorum ama çocukluğumdan beri aynı."

"Bütün evi ben temizlerdim. Yemekleri falan ben yapardım."

"Yemekleri sen mi yapardın?!" Ona döndüm neden bu kadar şaşırmıştı ki?

"Evet. Neden bu kadar şaşırdın?"

"Çünkü senin ünlü olduğun kadar sizin evin aşçısı da ünlüdür."

"İyi de bizim evde aşçı yok ki!"

"Yani bütün yemekleri sen mi yaptın?"

"Evet."

"O sizin eve gelen ünlü iş adamlarının ballandıra ballandıra anlattıkları senin yemeklerin miydi?"

Ballandıra ballandıra mı? Tamam güzel yemek yapardım da ünlü olacak kadar yaptığımı bilmiyordum.

"Ballandıra ballandıra mı?"

"Evet. Sizin evden çıkan herkes önce yemekten bahseder." Dedi. Ve aklına birşey gelmiş gibi gözlerini açtı.

"Benim için de yemek yapar mısın?"
Sorusuna şaşırmıştım.
"Neden olmasın?" Dedim ve soğuyan ramenimi yedim. Güzeldi.

"Ah tanrım sana şükürler olsun sonunda kuru kuru ramen yemekten kurtuldum."
Dedi ve ramenini yedi. Onun bu haline güldüm ve rameni yemeye devam ettim.