gece / 04.05
Her şeyin zamanı vardır, değil mi? Büyümenin zamanı vardır, konuşmanın, koşmanın, kalkıp kaçmanın, hayata karışmanın bir zamanı vardır.
Aşık olmanın zamanı var mıdır?
Sevgi, bir yaştan sonra mı olmalıdır?
İnsan aşksız nasıl yaşar? Zamanı gelene kadar, insan nasıl nefes almadan durur? Peki sen sevdiğim, kim için böylesine yanıp tutuşuyorsun? Görüyorum seni, nefes alıyorsun. Bu nefesi ciğerlerine kadar alıyorsun. Kim için bu nefes? Kime bu kadar dolu dolu yaşaman? İçip geceleri sabah etmen kim için? Ama bazen görüyorum seni. Aynı zamanda nefes almayı bırakmış bir beden gibisin. Ölü gibi. Anlayamıyorum bazen seni. Bazende seni en çok ben anlıyormuşum gibi hissediyorum.
Sorularımla bıraktın yine beni. Yine gecem senin için beni bırakıyor arkasında. Bir gece yine beni mutluluk ve üzüntü arasında bırakıyorsun arafta. İnsan böyle yaşar mı, sevdiğim? Kafayı bile dağıtamadan, sadece aşkı sayesinde kuru bir nefes alarak yaşar mı? İnsan böyle yaşamak ister mi sahiden? Sevdiğim... Ne dersin, beni yaşatmak ister misin?
Sana,
M.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yarım kalp•texting
Historia CortaBilinmeyen: Sana yazıyorum bugün, Bilinmeyen: tüm o siyah satırlardan bıkmış, siyah klavyede gezdiriyorum parmaklarımı, Bilinmeyen: ruhum siyah, sen siyah, Bilinmeyen: dayanamıyorum Evren, Bilinmeyen: dayanabileceğim tek kişi sensin ve ben sana da...
