İçimdeki Sır

8🌙

👆👆Yukarıda ki Percy Ve Diana👆👆

"Dikkatini Buraya vermelisin Diana " Percy'nin sıcak ellerini belimde hissediyordum.
Bir yandan rahatlatan sıcaklığı diğer yandan da kızarmama sebep oluyordu. Bu nedenle de dikkatimi toplayamıyordum.
Yay'ı sıkıca kavrayıp oku dudaklarıma kadar esnettim.
"Şimdi usulca nefesini ver" dedi kulağıma doğru.
Dediğini yapıp usulca nefesimi verirken oku bıraktım.
Müthiş bir hızla ilerleyip hedef tahtasına ulaşan ok'a gülümsedim.
Percy ellerini belimden çekemeden konuştu.
"Öğreniyorsun."
"Öğreniyorum " dedim gülümseyerek.
Nazik bir şekilde ellerini belimden çektikten sonra elbiseme göz attı.
"Pembe yakışmış" dedi daha sonra mavilerini mavilerime çevirdi.
"Teşekkür ederim. Flora'nın hediyesi" 
Sabah kahvaltıdan sonra Flora beni odasına çağırıp bu elbiseyi giymemi söylemişti. Bende teşekür Edip elbiseyi beğenerek giymiştim. En çokta kolları hoşuma gitmişti
"Flora zevkli biridir" dedi
"Ne kadar zamandır tanışıyorsunuz ?"
Düşünür gibi kafasını yana yatırdı.
"Sanırım bir kaç sene oldu"
Elimdeki yayı sırtıma geçirip derin bir nefes aldım.
"Peki Aris ile ?"
"Biz uzun zamandır tanışıyoruz" Aris'in sesiyle başımı kapıya doğru çevirdim. Ne zamandır oradaydı ?
"Ne zamandır ?" Dedim üsteleyerek.
"Uzun zamandır." Dedi bu sefer Percy. Pes Edip kafamı salladım.
"Percy kaç yaşındasın ?"
"23" dedi tek nefeste
"Aris sen ? "
"Çok soru soruyorsun" dedi  Bu çocuğu hiç anlamıyordum dün aramız iyiyken bu gün farklıydı.
Şaşkın bir şekilde yüzüne baktım.
"Tanımaya çalışıyorum Aris"
Sinirli bir şekilde yüzüme baktıktan sonra arkasını dönüp kapıya doğru yürümeye başladı. Percy'e dönüp
"Nesi var bunun ?" Dedim. Ellerini bilmiyorum anlamında kaldırdı.
Bal gibide biliyordu nesi olduğunu tuhaf bir şekilde hissetmiştim.
Aris gittikten yarım saat sonra bende işimi bitirip Percy ile birlikte salona geçmiştik. Buraya geleli neredeyse bir ay olacaktı. Ama buraya çok nadir gelmiştim.
Geniş koltuklarda oturan Nike Fida ya baktım
Bunlar bu ara fazla mı yakındı bana mı öyle geliyordu.
Adımlarımı hızlandırıp Fida'nın yanına oturdum
"Naber " dedim sesimi neşeli tutarak.
"İyidir kardeşim senden ?" Dedi oda aynı şekilde. Kulağına eğilip "Bana anlatmak istediğin birşeyler varmı ?" Dedim gözümle Nike'ı göstererek.
Şaşkın şaşkın yüzüme bakıp gülümsedi.
"Aslında bir ara oturup konuşmalıyız" dedi
Heh söyle yola gel Fida hanım.
Kafamı salladım.
"Eee çok sevdiğim kuzenimden bir haber yok mu ?" dedim aniden
Bakışlar bana döndüğünde gülümsedim.
"Hala Olimpos'a gelmemiş " dedi Nike.
"Bence bu işi beceremiyorlar" dedim.
"Sen nasıl yapardın ?" Dedi Nike oturduğu koltuktan başını beni görmek için eğildiğinde.
"Ben Zeus olsam..." Aris'in gözleri bir an beni buldu. Kızgın mıydı bilemiyordum.
"Ben Zeus olsam herkesi toplar ne söyleyeceksem söylerdim."
"Böylelikle kuş yemi yer ve Fons'a uçururdu." Dedi Percy sözlerimin devamını getirirken
"Aynen öyle " dedim.
"Fida çaptan düştün kızım " dedi Nike
"Genelde etkileyici fikirler hep senden çıkardı " Fida elinin tersi ile koluna vurdu Nike'ın
"Elinde ağır mış ha" dedi güldüm
"Kızım sende biraz ağırdan al ya valla itibarım zedeleniyor burda." Kahkaha attım Fida'nın bana söylediği cümleye
"Ozaman kalkın Olimpos'a gidiyoruz." Percy.

Bir kaç saat sonra Olimpos'a gelmiş Zeus'a dert anlatmaya çalışıyorduk.
"Anlamıyorsunuz çocuklar yeterince dedikodu yaydık Fons çıksaydı şimdiye kadar biryerden çıkardı." Dedi
Hızla öne atıldım
"Sizden sadece bütün herkesi toplayıp Ares'i çıkaracağınızı söylemenizi istiyoruz bunun nesi zor ?"
Zeus elindeki şimşek şeklindeki Asayı usulca yere vurmasıyla göğün kükremesi bir oldu. Yerimde huzursuz bir şekilde kımıldadım Aris kollarını bağlamış öylece bizi izliyordu .
"Bana bak küçüğüm bu çok riskli bir plan ve üstelik kimsenin işime karışmasından hoşlanmam"
Bende sinirlenmeye başlıyordum sıktığım yumruğum artık canımı yakmaya başlamıştı. Sinirle bir adım daha öne gittim.
"Annemi Ares öldürdü. İntikamını alacağım. Ayrı etten Oğlu ise benim peşimde. O beni bulmadan onu bulmak zorundayım. Senin yapman gereken tek şey saçma sapan bir dedikodu yaymandı. Tek yapacağın insanları bir araya getirmek. Ve işine karışmıyorum sedece senden yardım istiyorum. Bende işime karışılmasını sevmem. Ne de olsa Annemin Kızıyım" dedim. Sesim öyle sinirli öyle kendinden emin çıkmıştı ki buna ben bile şaşırmıştım.
Zeus hiç birşey söylememiş öylece beni izlemişti.
Percy kolumdan tutup usulca geriye çekti.
"Sakin ol.. tanrılar çocuklarına acımazlar" dedi.
Tek sorun şuydu ki benim annem ölmüştü.
"5dk sonra herkes bahçede toplansın" dedi Zeus.
Zafer ile gülümsedim. Ve arkamı dönüp kapıdan çıktım.