Βγήκε έξω στον κήπο εισπνέοντας τον καθαρό αέρα. Σήκωσε τα μάτια της και κοίταξε ψηλά στον ουρανό. Παρ'όλο που την ενοχλούσε το φως του ήλιου, δεν έκανε την παραμικρή κίνηση για να το αποφύγει. Ο οργανισμός της, η ψυχή της αναζητούσε το φως. Όχι το σκοτάδι...
Μετά από λίγα λεπτά, η ηρεμία του εξωτερικού χώρου αντικαταστάθηκε από ενοχλητικές φωνές. Τις φωνές της Julia και του Nick.
-''Marina, εδώ είσαι''; ρώτησε δήθεν χαρούμενη η Julia και η Marina της έγνεψε καταφατικά, καθώς την πλησίαζε.
''Σήμερα το απόγευμα θα έρθει ο δάσκαλος της μουσικής. Θέλεις να παρακολουθήσεις το μάθημα μαζί μας'';
-'' Όχι, σ'ευχαριστώ. Άλλωστε, δεν γνωρίζω τίποτα από μουσική. Ούτε καν τις νότες'' απάντησε μ'ένα χαμόγελο.
-''Χαχαχα... Εγώ αναρωτιέμαι αν γνωρίζεις γραφή κι ανάγνωση, χαχα...'' άρχισε να γελάει ο Nick και η αδερφή του τον μιμήθηκε.
Το χαμόγελο έφυγε από τα χείλη της Marina και κοίταξε με απέχθεια τον Nick. Δεν μπορούσε να καταλάβει, πώς τολμούσε να της απευθύνει τον λόγο, πώς τολμούσε να την κοιτάει στα μάτια μετά από αυτό που έκανε πριν λίγο στο δωμάτιό της.
-''Πολύ αμφιβάλλω αδερφέ μου...'' είπε η Julia, κοιτώντας υποτιμητικά την Marina.
''Ο Nick μου περιέγραψε το περιστατικό που συνέβη πριν λίγα λεπτά. Να ξέρεις ότι δεν φταίει αυτός που εσύ γδύθηκες έχοντας την πόρτα ανοιχτή''!
-'' Ήμουν στο δωμάτιό μου, στον προσωπικό μου χώρο! Αν δεν αλλάξω τα ρούχα μου εκεί τότε πού'';
-''Μην μου υψώνεις εμένα την φωνή ανόητη''!
-''Ανόητη; Με είπες ανόητη''! και τότε η Marina έπεσε πάνω στην Julia και την έριξε στο υγρό γκαζόν, τραβώντας της τα μαλλιά.
Δεν είχε σκοπό να κάνει κάτι τέτοιο, όμως αυτά τα παιδιά την είχαν φέρει εκτός εαυτού από την πρώτη κι'όλας μέρα. Χρησιμοποιούσαν προσβλητικά λόγια προς την ίδια λόγω της ορφάνιας της, κάτι το οποίο την στεναχωρούσε πολύ. Ήταν άδικο να της συμπεριφέρονται μ'αυτόν τον τρόπο!
Εντωμεταξύ, καθώς τα δυο κορίτσια <<πάλευαν>> στο έδαφος φωνάζοντας και ουρλιάζοντας, ο Nick προσπαθούσε μάταια να τις χωρίσει για να σώσει την αδερφή του. Η Marina ήταν αρκετά δυνατή για την ηλικία της. Κατάφερε να γυρίσει μπρούμυτα την Julia, φέρνοντας τα χέρια της πίσω στην πλάτη της κρατώντας τα γερά με τα δικά της. Η Marina δεν είχε σκοπό να την αφήσει ελεύθερη αν δεν της ζητούσε συγνώμη, όμως...
YOU ARE READING
Marina |Book 1|
Romance-''Αυτό ακριβώς πίστευα κι' εγώ. Είσαι πιο όμορφη όταν γελάς παρά όταν κλαις''. Ακούγοντας αυτή την ευγενική φωνή, η Marina σκούπισε τα δάκρυά της και σήκωσε το κεφάλι της, βλέποντας αντίκρυ της την φιγούρα ενός αγοριού με μια περίεργη στολή. Την κο...