Κεφάλαιο 8: Κακές ιδέες.

549 105 195
                                    

Αυτό το κορίτσι είναι απίστευτο! Έχει περάσει μία εβδομάδα από τότε που ήρθε στο σπίτι μας και παραμένει το ίδιο. Μπορεί να είμαστε δεκατεσσάρων χρονών, αλλά αυτή... αυτή... είναι εντελώς διαφορετική! Το βλέμμα της είναι τόσο αθώο και παιδικό... Με εκνευρίζει! Δεν ξέρω για ποιον λόγο, αλλά δεν την συμπαθώ καθόλου. Όλο το προσωπικό φαίνεται πως την αγαπάει! Πότε πρόλαβε να κερδίσει το ενδιαφέρον τους; Εμένα τόσα χρόνια με ξέρουν, όμως ποτέ δεν μου χαμογέλασαν, ποτέ δεν μου είπαν ένα καλό λόγο... Μα τι σκέφτομαι! Γιατί να με ενδιαφέρει αν θα πιάσω ποτέ φιλική κουβέντα με την μαγείρισσα ή με τον κηπουρό; Εγώ έχω φίλους και μάλιστα πλούσιους, ενώ αυτή κάνει παρέα με τους όμοιούς της. Πρώτη φορά όμως νιώθω τόσο ασήμαντη, τόσο απαρατήρητη από τους άλλους. Δεν πρόκειται... δεν πρόκειται να αφήσω την Marina White  να χαρεί τη ζωή της! Όσο ζούμε μαζί σ'αυτό το σπίτι, εγώ θα έχω τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο! Δεν θα την αφήσω να γίνει το κεντρικό θέμα συζήτησης κανενός! Εκτός, κι'αν είναι για κακό, για να ρεζιλευτεί, για να πέσει χαμηλά... και να μην ξανασηκωθεί!

Η Julia δεν είναι απλώς μια κακομαθημένη έφηβη που επιζητεί την προσοχή επάνω της. Είναι κακιά. Στην πραγματικότητα δεν ξέρει να αγαπάει, γιατί δεν της έχουν μάθει να αγαπάει. Κυριαρχούν μόνο αρνητικά συναισθήματα μέσα της, όπως ζήλια και μίσος...

-''Julia''! ακούστηκε η φωνή του αδερφού της.

''Στο δωμάτιό σου είσαι; Τι κάνεις'';

-''Σκεφτόμουν... Με θέλεις κάτι'';

-''Ναι, μου ήρθε μια ιδέα για το πώς θα ντροπιάσουμε το ορφανό''.

-''Για λέγε'' είπε η Julia, παρακινώντας τον Nick να συνεχίσει.

-''Δεν είναι κάτι σπουδαίο. Απλώς πρέπει να σιγουρευτούμε ότι η μαμά θα είναι κάπου εκεί κοντά''.

***

-''Δηλαδή, μου είπαν ψέματα''; ρώτησε η Marina την Nancy, καθώς έβγαιναν από το δωμάτιο υπηρεσίας της.

-''Ακριβώς. Το οικόσημο των Garners δεν είναι έτσι όπως μου το περιέγραψες. Δεν είναι καν μπλε. Αλλά εσένα τι σε νοιάζει''; την ρώτησε η νεαρή υπηρέτρια, έχοντας ένα χαμόγελο ενδιαφέροντος στο πρόσωπό της.

-''Εεε... Όχι... Δεν με νοιάζει... Από περιέργεια ρώτησα''.

Η Marina δεν σκόπευε να αποκαλύψει σε κανέναν το μυστικό της για τον Πρίγκιπα της και την καρφίτσα του. Δεν ήθελε να το μάθει κανείς. Όταν όμως ο Nick της είχε πει πως το συγκεκριμένο σύμβολο ανήκει στην οικογένειά του, τρόμαξε! Καθώς το επεξεργαζόταν στο μυαλό της, ήταν σίγουρη ότι αυτή η πληροφορία δεν ήταν αληθινή, κάτι το οποίο της διαβεβαίωσε η Nancy πριν λίγο. Ένιωσε τεράστια ανακούφιση, γιατί αυτό ήταν το μυστικό της. Αν το αποκάλυπτε σε κάποιον στο μέλλον, αυτόν τον κάποιον θα έπρεπε να τον εμπιστεύεται πολύ. Αυτός ο κάποιος θα έπρεπε να κατέχει ιδιαίτερη θέση στη καρδιά της.

Marina |Book 1|Donde viven las historias. Descúbrelo ahora