Merhaba arkadaşlar umarım beğenirsiniz.
Geçen bölümden bir parça
Annemin yanına gittiğimde babamı itekleyip annemin yanına oturdum. Annem yanına oturduğumu görünce bana baktı gördüğüm şeye inanamadım. annemin benim canım annemin ağzından ve burnundan kan geliyordu. O anda babama karşı sadece nefret hissediyordum.
Şimdi ki bölümden kesit.
Bütün çocuklar ilk önce anne ve baba'yı örnek olarak görür. Benim ise idolüm her zaman babamdı. Babalar çocukların her zaman kahramanıydı. Bir zamanlar benim de idolüm, kahramanım babamdı ama artık babam değil. Annem bana bakıp herseyin yolunda olduğunu göstermeye çalışıyordu. Ben ise annem'e baktıkça babam'a olan nefretim daha kötüye gidiyordu, ama annem ne yazık ki bunların farkında değil bile. Annem hayatı boyunca bizlere bir şeyleri belli etmemeye çalışıyordu. Ama artık bunu yapamıyacağını o da farkındaydı. Babam bana öyle bir bakıyordu ki sanki pişmanlık duyuyordu. Artık hiç bir özrün ya da bişmanlığın affi yoktu. Annem babamı afetse bile ben bu olaydan sonra onu çok zor affederdim. Annem'i o küçük halim'le nasıl ayağa kaldırdığımı bilmiyordum, tam babam'ın yanından geçerken kolumdan tuttu.
Evet arkadaşlar bütün sınava giren arkadaşlara başarılar dilerim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Geçmişin Gölgesi
Novela JuvenilHerkesin geçmişi güzel değildir. Onların geçmişleri ise karanlıktı. Her karanlığın içinde bir aydınlık vardır yeterki onu bulalım. onlara aydınlığı bulmakta yardım edermisiniz Geçmişin aralığı altında ezilmiş olan bir abi Hataları yüzünden çocukla...
