“ Tanrım penisim! Tanrım penisim küçüldü lanet olsun tatlı bir yüzüm küçük kalçalarım kısa bacaklarım var ! ”
Kris salonda sağa sola sallanırken Jongin elinde bir tava büyük gözlerle ona bakıyordu.
“ Jongin bana yardı …”
“ Aaaaaaaaaaa uzak dur benden ! ”
Kris birden öne doğru atılınca Jongin onun ani hareketinden korktu ve tavayı Luhan görünümlü Kris’in kafasına geçirdi. Yere serilen Kris hareket etmeyince Jongin ayağıyla onu dürtmeye başladı
“ Şiiiişth öldün mü, bana ölmediğini söyle. Bak öldüysen gerçekten … ”
Yere eğildi ve çocuğa yakından bakmaya başladı kulağını kalbine koydu. Atıyordu, büyük bir rahatlamayla omuzlarını düşürdü. Onu burada bırakamazdı, kucağına alıp kanepeye taşımayı düşündü
“ Ahh sandığımdan daha ağırsın sen nesin böyle ”
Jongin yere serili bedeni kaldıramayınca kolundan tutup sürümeye başladı ama bir süre sonra –kanepeye birkaç adım kala- onu bıraktı.
“ Neyse en azından denedim” Omuzlarını silkti ve yukarı çıktı.
---------------------------------------------------------------
Luhan kanepede oturmuş arkadaşının kollarında ağlıyordu. Tabi bu biraz zor oluyordu çünkü Luhan arkadaşının iki katı olmuştu.
“ Baek şimdi ne yapacağım ben ? Bu hale nasıl geldiğimi bilmiyorum. ”
Baekhyun büyük arkadaşını teselli etmeye çalışıyordu. Onun Luhan olduğunu anlamıştı çünkü aynı Luhan gibi konuşuyor melül melül bakıyor ve ağlarken burnu aksa da koluna sürüp ağlamaya devam ediyordu.
“ Luhan sen ne zaman böyle oldun ? ”
Luhan ağlarken konuştu “ Sabah kalktığımda böyleydiiiğğğğğğğ Baek aaağğğğ ! ”
“ Şişşth sakinleş bir çözüm yolu bulcaz tamam Luhan tamam. ”
Yarım saat sonra Luhan ağlamayı kesmişti sadece iç çekiyordu.
“ Şimdi anlat bana Luhan bu beden kimin ? ”
Luhan iç çekmeleri arasında konuştu “ Dün ben *iç çeker* dışarı çarşıya çıktım sonra *iç çeker* sonra bir adamla karşılaştım adı Kris’di ve o bana bileklik aldı. ”
Bilekliği gösterip elini geri indirdi Baek gözlerini büyüttü.
“ Luhan tanımadığın birinden hediye mi aldın ? Sana kaç kere dedim insanlara kolay kolay güvenme diye. ”
