ALTIN ÇAĞ CADILIK VE BÜYÜCÜLÜK OKULU

Ne Cadısı Yaaa???

Duyduğum şeyi hazmetmem biraz zaman almıştı fakat zorda olsa kendime gelip konuştum.
"Siz ne dediğinizin farkında mısınız? Ne cadısı yaaa benim cadı olmam imkansız ben normal bir insanım sadece bazen açıklayamadığım şeyler yapıyorum o kadar yeter bu kadar saçmalık kalk feride gidiyoruz"
dedim
feridenin kolunu tutarak. Kadın ise hızla yanıma gelerek kolumu sert ama can yakmyacak şekilde tuttu.
" Dur lütfen seni anlıyorum ama sen muggle değilsin sen bir cadısın senin gerçekten özel güçlerin var ve popy'nin anlattığına göre ilk buharlaşman olmasına rağmen kusmamış yada kendini septtirmemişsin bu senin gerçekten  güçlü bir cadı olduğunun kanıtlarından sadece biri. Ayrıca eğer muggle olsaydınız bu eve giremezdiniz evin dışında 8 tane büyü var. Eğer yanında elif ve popy olmasaydı ve siz ikiniz cadı olmasaydınız bu büyüleri aşıp evimize giremezdiniz artık gerçekleri görme vaktin geldi siz bir cadısınız." Dedi ve derin bir nefes alıp tekrar konuştu.
"Artık inanıyor musun?" Dedi. Kararsızlıkla başımı salladım ama hala tam olarak inanmıyordum. Kadın anlamış olacak ki eşinden kendine yardımcı olmasını rica etti adam karısının sözünü dinleyip yanıma geldi kadın karşıma geçti adam kulağıma eğilip konuştu
"şimdi elini öne doğru tut ve  sanki avuçlarında bir güç akımı varmış gibi davranıp elini öne doğru it ve  'expeliarmus' de."
dedi ve benden birkaç adım uzaklaştı. bense ellerime bakarak  kalmıştım donmuştum taki adamın bana seslenmesiyle silkelendim ve kendime geldim. Elimi öne doğru tutum ve öne doğru iterken büyülü sözleri söyledim. Ve çok enteresan birşey oldu karşımdaki kadının elindeki asa odanın diğer ucuna savruldu ben olayın şokunu hala atlatamadan  elif gelip elini omuzuma koydu
"bu inanılmaz ben bile ilk 10.denememden sonra yapmayı başarmıştım ama sen ilk denemende başardım bu mükemmel çok güçlü bir cadı olduğunu anlamalıydım tebrik ederim."
Adam ve kadında beni tebrik ettiler adamın yüzündeki o aşağılama ifadesi gitmiş yerine daha anlayışlı ve kibar bir ifade oturmuştu. Adamda elini omuzuma koyup konuştu
"eğer hala inanmadıysan bir büyü daha gösterebilirim"
dedi
bense
"artık bir cadı olduğuma inanıyorum ama bir büyü daha öğrenmek isterim tabiki"
dedim tüm sevecenliğimle. Adam bu hevesli halimden keyif almış gibiydi. "Tamam o zaman şimdi tek yapman gereken 'accio asa' demen. Yap hadi" dedi ve yine diğerleri gibi benden biraz uzaklaştı. Ellerimi havaya kaldırıp accio asa dedim ama bu sefer hiç bişe olmadı asa sadece biraz havalanıp geri yerine düştü ama ben pes etmedim tüm konsantrasyonmu toplayıp tekrar denedim ve sanırım bu sefer biraz bağırdım.
"Accio asa"
dedim ve asa havalandı havaya kaldırdığım açıktaki elimle tuttum.
Odadaki herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu. Ben gerçekten bir cadıydım. Artık buna inanıyordum tek sorun bunu aileme nasıl anlatacağım kesinlikle karşı çıkacaklardı hatta benim bir ucube olduğumu söyleyip benden nefret edip istemeyeceklerdi beni. Ben bunları düşünürken ağladığımın farkına varmamıştım. Feridenin beni sarsmasıyla kendime geldim.
"Melisa iyimisin kendine gel niye ağlıyorsun bitanem yapma böyle lütfen."
Kendimi toparlayıp konuştum
"Ya annemler karşı çıkarsa ya benim farklı olduğumu düşünüp beni istemezlerse o zaman ne olacak ben naparım o zaman?"
Deyip ağlamaya devam ettim. 

Düzenlenmiş bölüm 479 kelime...