ALTIN ÇAĞ CADILIK VE BÜYÜCÜLÜK OKULU

koruyucu annemi sanırım öldürmüştüm!

     Multi altay
      Eliflerin evinde biraz daha oturup kalktık hep beraber ailemle konuşmaya gidiyorduk. Giderken yolda ferideyi evine bırakıp öyle geçtik ben yanımda elif arkamızda altay arkasındada serhat abi ve selda abla vardı. Evin önüne geldiğimizde bahçe kapısını sertçe açtım sanki bugün yaşadıklarımın hıncını çıkarırcasına ruh halim çok dengesizdi ve şuan harbiden çok sinirliydim.
Etrafı aynı boyda kesilmiş çimenlerden oluşan taş patikada ilerleyerek evin kapısına ulaştık kapıyıda yine aynı sinirle çaldım. Kapı sanki benim çalmamı bekliyormuşçasına anında açıldı.

Karşımda sinirden ve korkudan yüzleri bembeyaz olan iki kişi açtı kapıyı önce babam konuşmak için ağzını araladı ama arkamdaki iki yetişkini görünce sustu annem
"sizin burda ne işiniz var"
dedi
Arkamdaki ikiliye. 'Ayy bir dakka bunlar tanışıyorlarmı lan yoksa yuh  artık.'
"Siz tanışıyormusunuz.?"
Bunu derken iç sesim resmen bağırıyordu
'lan koduğumun  salağı tanımasa öyle der mi embesil'
eminim kimsenin iç sesi kendine böyle küfür ve hakaret etmiyodur ama ben anormal olduğumdan iç sesimde anormaldi.
"Evet"
dedi
annem sanki umursamazcasına serhat abi konuştu.
"izniniz olursa içerde konuşalım" babam ve annem birbirine bakıp kenara çekildiler ve bizde içeri girip oturma odasına geçtik bende içeri geçerken annemin kolumu kıracak kadar sert tutmasıyla ağızımdan hafif bir inilti çıktı ama allahtan duymadılar beni sürükleyerek mutfağa soktu
Ve bana tokat attı resmen yere kapaklandım ağlamıcaktım beni herzaman döverlerdi ama ağlamazdım ağlamıcaktım ama çok üstüme gelmişlerdi bugün ve ağlamaya başladım annemse saçımdan tutup beni ayağa kaldırmıştı acıyla inledim ama karşı gelen hiçbirşey söylemedim tokat attı bi daha bi daha bi daha ve sonra beni bir hınçla duvara fırlattı işte bu son radde idi.
Acıyla çığlık attım yerden yükselmeye başladım içimde birşeyler parçalanıyordu kabarıp kabarıp çoğalıyor fışkırıyordu.
Etrafımda mavi renkli bir ışık haresi dolaşıyordu ve gittikçe artıyordu mutfaktaki çaydanlığa gelen yansımamdan anladığım gözlerim kıpkırmızıydı aldırmadım ve bir çığlık daha....
İçimdeki öfke dalga dalga coşup patlama misali püskürmüştü......
Yerde hareketsiz bir kadın yatıyordu nefes alıp almadığından emin değildim ama ölmüştü kimsenin bu güç karşısında sağ kalabileceğini düşünemiyordum çünkü.
Koruyucu annemi sanırım öldürmüştüm
yavaşça yere indim ve çaydanlıktaki yansımama baktım gözlerim kendi rengine dönüştü yavaşça.
Kapı bir anda açıldı ve içeri girdi herkes. Hepsinin yüzü dehşetle gerilmişti ve bir bana bir kadına bakıyorlardı ilk kendine gelen babam olmuştu koşarak annemin yanına gitti ve onu kendine getirmek amaçlı adını seslenip yüzüne hafif tokatlar attı aynı zamanda bana bağıryordu anlamıyordum ne konuştuğunu ama biliyodum bana kızıyor ve tehditler savuryordu kesin.
Başım dönüyor kulaklarım uğulduyor kafamdan yüzümün sağ kenarına yoğun ve akışkan bir sıvı akıyordu ve yüzümün sol tarafı yediğim tokatlardan ötürü sızlıyordu.
Daha fazla dayanamayıp kendimi karanlığın kollarına bıraktım.....

Düzenlenmiş bölüm 418 kelime...