"BU HİKAYE WATTYS 2018 YARIŞMASININ UZUN LİSTENE GİRMEYE HAK KAZANMIŞTIR"
BUGÜN AYRILIK GELECEK.
SENİ ALIP GÖTÜRECEK.
BENİ DİPSİZ KUYULARA,
SENİ KÖR ZİNDANLARA GÖMECEK.
FERMAN KARADAĞ...
Kaderinden kaçarken, başka bir kaderin yazgısı olacağını b...
İnsanlar yanından geçip giderken akıyor hayat... İnsanlar gülerken, mutlulukla şarkılar söylerken Zaman tükeniyor. Yalnızlaştırdığından kendini geçmiyor zamanların. Elini tutmama izin vermediğin için kalkamıyorsun ayağa... Güvenmiyorsun... Korkuyorsun... Bilmiyorsun ki gözlerim umut. Görmüyorsun ki yollarım aslında aydındık... Sen sana gelmeme izin vermiyorsun. Haksızsın! Bencilsin... Çünkü aslında yalnız değilsin... Koca bir ben varım yanında. Hadi dayan bana, Hadi bak gözlerime... Aksın acının yarısı bana yarısı sana... Paylaşalım... Hadi tut ellerimi, Geçsin birazcık da yalnızlık tenime... Bir kalabalık sana bir kalabalık bana... Diyorum ki al aşkımı... Tüm benliğimdeki sevgi feda olsun yoluna...
(E.H.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“Günaydın Ekin,” Ekin gülümseyerek baktı aşık olduğu adama. “Günaydın Ejder.” İki yıldır aşkı, huzuru yakaladığı adama sevgi ve aşkla sarıldı.
Adam yanağından öptü onu. “Nasılsın güzelim?” “İyiyim canım. Sen nasılsın?” Ejder ofladı. “Aynı.” “Ne oldu? Canın sıkkın gibi.”
“Yine şu yurt dışı muhabbeti dönüyor evde. Annemler çok baskı yapıyor.” Ekin’in de suratı düştü. “Gidecek misin?” Adam kıza tekrar sıkıca sarıldı. “Gitmek istemiyorum. Gitmemek için her yolu deniyorum. Ama gitsem de beni beklemez misin?” “Beklerim,” diye fısıldadı. “Bekle...” diye yanıtladı adam onu ve dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı.
Yıllar acımasızdı ama. Yıllar sabırsızdı, kalp sabırsızdı... Giden döneceği günü sayarken, bekleyen unutuyordu zamanı. Hiç dönmeyecek gibi devam ediyordu hayatına. Ya da görünenin gerisinde bambaşka bir şeyler vardı... Kimsenin bilmediği...
***
“Beklemedin!” diye kükredi Ejder evinin içinde. Banyo aynasının önündeki her şeyi yere fırlattı. “Beklemedin!” yere çöktü. Sevdiği kadın onu beklememişti. Başkasıyla evlenmişti. Başkasının çocuğunu doğurmuştu. O saçlarına kıyamamıştı dokunmaya. Başkasının olduğu gece satmıştı yüreğini Ejder. O başka tende kavrulurken, Ejder acının ateşinde kül oluyordu.
Şimdi mutsuz muydu? Ne olmuştu da depresyona girmişti? Sevdiği kadına nasıl deva olacaktı? Sevdiği kadına nasıl normal bir hasta gibi davranacaktı? Kocasını yumruklamadan nasıl duracaktı? Kafası bu kadar doluyken umarım bir ahmaklık yapmazdı. Adama bir saat sonraya randevu veren beynine küfrederek çıktı evden.
