Unwanted Mates

17

~Serena~

Net wanneer ik wil springen trekt een gespierde arm me terug naar binnen. 

"Hey" protesteer ik. Damon kijkt me ongelovig aan. alsof hij niet gelooft dat ik er echt ben. Hij heeft zich blijkbaar een tijdje niet geschoren want hij begint een stoppelbaard te krijgen. Sexy. Nee, Serena, niet zo denken. 

"Serena..." zegt hij zuchtend. Zijn groene ogen twinkelen. 

"Damon..." doe ik hem na met een belachelijk stemmetje. Hij glimlacht even wat me laat smelten. Ik zet die gedachte van me af. 

Zie hoe knap hij is. zwijmelt Mali. 

WTF Mali, amper een minuut geleden wou je zijn keel doorsnijden. zeg ik geschrokken. 

Ja maar kijk nu naar hem. Hoe hij lacht, de tingelingen die hij ons laat voelen. Hoe kun je hem nu niet vergeven? Harteloos mens...  

"ik sta nog steeds achter wat ik die weken geleden heb gezegd." zegt Damon opeens met een ruwe stem die me gek maakt. Stomme band. Ik kijk hem uitdagend aan 

"je hebt zoveel tegen me gezegd, Damon. Het bleken gewoon leugens te zijn. Laat me gewoon met rust, oké? Ik haat je!" zonder dat ik het doorheb ben ik beginnen te huilen. Ik wrijf de tranen weg. No way dat hij me zwak ziet. 

"Luister Serena, ik heb geen enkel excuus voor wat ik heb gedaan..." "wat, het spijt het je? Je wilt nog een kans?" hij kijkt naar de grond. Het liefste wil ik mijn armen om hem heen slaan. nee, Serena. Vergeef hem niet zo makkelijk. 

Hij kijkt me met vochtige ogen aan. Ik sla mijn armen over elkaar ga koppig voor hem staan. 

"het spijt me Serena" de tranen beginnen nu ook over zijn wangen te stromen. Iets in me breekt. Zijn prachtig groene ogen zijn helemaal waterig. Waarom is het zo moeilijk om kwaad op hem te blijven? Ik weersta het verlangen om mijn armen om hem heen te slaan. 

Het begint buiten zachtjes te regenen en een paar minuten lang hoor je alleen maar het gekletter van de regendruppels op de ramen. 

"zeg me hoe ik het kan goed maken" smeekt hij. 

"dat is het juist Damon. Je hebt mijn vertrouwen beschaamd. Dat kun je niet goed maken." zeg ik zachtjes

 "Serena-" "Ik was verliefd op je Damon! En jij brak mijn hart" roep ik deze keer. ik wil naar het raam stappen maar Damon houdt me tegen. 

Hij drukt me tegen zijn kast. "ik hou van je" fluistert hij. Wacht effe. Wat zei hij? Hij houd van me? Mijn wangen beginnen te gloeien. 

"denk je-denk je dat je het me ooit kunt vergeven?" vraagt hij. Zijn stem klinkt zo breekbaar. Zijn ogen staan smekend. 

Hij komt wat dichter en ik heb nu pas door hoe dicht we precies staan. Ik zit in een tweestrijd. langs de ene kant wil ik hem meer dan wat dan ook. Langs de andere kant is hij nog een player. Zou hij echt een relatie aankunnen? 

"hoe weet ik dat je niet vreemd ga gaan?" ik bijt op mijn lip. Ik doe dat alleen maar als ik super nerveus ben. 

Hij kijkt me aan met dezelfde blik die hij me gaf toen we 2 weken geleden bijna kuste. Alsof ik het enigste voor hem ben. Het allerbelangrijkste. 

"ik wil niemand anders dan jou. Nooit meer" zijn hete adem streelt mijn wang. 

Hij drukt zijn lippen teder op de mijne. Alle twijfel die ik daarjuist had verdwijnen als sneeuw voor de zon. Miljarden tintelingen schieten door mijn lichaam en Mali huppelt heen en weer. Damon legt zijn arm rond mijn middel. Ik sla mijn armen rond zijn nek.