The devil's daughter

Cast & Κεφάλαιο 1

Lilith's pov
Σήμερα είναι η μέρα της αποφοίτησης από το σχολείο και δεν νιώθω πολύ έτοιμη να πάω. Δεν έχω καμιά φίλη να με βοηθήσει στις ετοιμασίες γιατί όλες με θεωρούν φρικιό, ακόμα και τώρα που έφτασε το τέλος της χρονιάς. Ευτυχώς που έχω την μαμά μου να μου συμπαραστέκεται και να μου δίνει κάποια από τα ωραία ρούχα που έχει διαλέξει μαζί με την νονά μου. Θέλει να έρθει ο αδερφός μου μαζί μου λέει γιατί δεν έχει πάει ποτέ σε κάποιον χορό αποφοίτησης. Τι τρελό. Εγώ θέλω να τα αποφύγω όλα αυτά αλλά ο αδερφός μου θέλει να τα ζήσει. Ότι να ναι. Εκείνος έχει τις δυνάμεις του και είναι δυνατός και τα καταφέρνει καλά σε όλα, αλλά παρόλα αυτά θέλει να έρθει μαζί μου, με το φρικιό όπως λένε όλοι. Έβαλα το χρυσό φόρεμα που μου είχε πάρει η νονά μου, η Ελίζαμπεθ, και τα τακούνια -ο Θεός να τα κάνει παπούτσια αυτές τις σκοτώστρες- και προσπάθησα να κατέβω τα σκαλιά χωρίς να πέσω με αρκετή επιτυχία. Στο σαλόνι με περίμενε ο Άνταμ, όπως και η μητέρα μου και ο πατέρας μου και με κοιτούσαν με το στόμα ανοιχτό σχεδόν όλοι -εκτός από τον μπαμπά. "Είσαι πολύ όμορφη αδερφούλα. Όλοι θα σε ζηλεύουν έτσι όπως είσαι ντυμένη" "Δεν νομίζω αλλά πάμε να φύγουμε γιατί αλλιώς θα αλλάξω γνώμη" "Καλά πάμε" "Εε μικρή δεσποινίς δεν θα μας αγκαλιάσεις?" "Ωχ ναι μπαμπά. Έχεις δίκαιο" του είπα και τους αγκάλιασα και τους δύο. Πήρα το πορτοφόλι μου και τα κλειδιά του σπιτιού και βγήκα μαζί με τον αδερφό μου από το σπίτι. "Άνταμ μπορείς να με πας με τον τρόπο σου?" "Ναι αρκεί να μην μας προσέξουν οι άλλοι άνθρωποι" είπε και κοίταξε γύρω του προσεκτικά. Αφού δεν βρισκόταν κανείς σε κάποια κοντινή απόσταση από εμάς άνοιξε τα υπέροχα φτερά του και με πήρε αγκαλιά. Ύστερα από αυτήν την απίστευτη βόλτα που κάναμε με άφησε ένα στενό πριν το σχολείο για να μην μας καταλάβουν και φτάσαμε μπροστά από αυτό το μεγαλοπρεπής κτήριο που θα έβλεπα για τελευταία φορά και μπήκαμε μέσα. Όλοι είχαν ντυθεί πολύ όμορφα και εγώ ένιωθα πολύ άσχημα για τον εαυτό μου και αναρωτιόμουν γιατί να μην έχω και εγώ αυτές τις υπέροχες δυνάμεις που έχει και ο αδερφός μου, όπως και η δυναμική αδερφή μου, η Θένια. Όλο αυτό είναι άδικο αλλά δεν πειράζει. Έτσι όπως έκανα όλους αυτούς τους συλλογισμούς ένιωσα κάτι υγρό πάνω μου. Με αργό ρυθμό βρίσκω το πρόσωπο που λέρωσε το χρυσό μου φόρεμα και βλέπω ένα αγόρι και ένα κορίτσι να τσακώνονται. Το αγόρι έχει γουρλωμένα τα μάτια του μετά την βλακεία που έκανε και εγώ θέλω να βάλω τα κλάματα γιατί κατέστρεψαν το όμορφο φόρεμα που φορούσα. "Έι μικρή είσαι καλά? Συγνώμη για αυτό" "Εε εμ καλά είμαι απλά λερώθηκε το φόρεμά μου και δεν έχω κάτι άλλο να φορέσω" "Ωχ συγνώμη ειλικρινά απλά τσακωνόμασταν με την αδερφή μου και δεν σε είδα και έριξα όλο το νερό επάνω σου" "Δεν πειράζει. Θα πάω στην τουαλέτα να το στεγνώσω" "Θες να έρθει η αδερφή μου να σε βοηθήσει?" "Αν δεν έχει πρόβλημα" "Κανένα πρόβλημα. Αα τώρα που το θυμήθηκα το όνομά μου είναι Fire. Εσένα πως σε λένε?" "Το δικό μου είναι Elena Lilith αλλά οι περισσότεροι με φωνάζουν Lilith. Το δικό σου όνομα πως είναι?" Ρώτησα το αγόρι που βρισκόταν απέναντί μου. "Το δικό μου όνομα είναι..." Δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει γιατί ήρθε ο αδερφός μου δίπλα μου με ένα βλέμμα όλο αγωνία. "Lilith είσαι καλά? Τι έπαθε το φόρεμα σου?" "Καλά είμαι και το φόρεμα μου βράχηκε" "Αα πάλι καλά" είπε ανακουφισμένος πλέον ο Άνταμ και κοίταξε ποιοι ήταν δίπλα μου. Αμέσως το βλέμμα του κόλλησε στην Fire. Μπορεί να την έχει ξανά δει κάπου και να του φαίνεται περίεργο. Σκούντηξα τον Άνταμ και του είπα "Από εδώ η Fire και ο αδερφός της ο..." "Ο Wesley" "Χάρηκα για την γνωριμία" είπε εύθυμα ο αδερφός μου "Εγώ ονομάζομαι Άνταμ και είμαι ο αδερφός της Lilith" "Τέλεια τώρα που γνωριστήκαμε όλοι μαζί εγώ και η Fire θα πάμε στην τουαλέτα να με βοηθήσει με τον λεκέ" "Εντάξει κορίτσια. Τα λέμε μετά, εγώ θα μιλήσω εδώ με τον Wesley" "Εντάξει Άνταμ" του είπα και εμείς κατευθυνθήκαμε προς τις τουαλέτες των κοριτσιών.