The devil's daughter

Κεφάλαιο 6

Άνταμ's pov
"Παιδιά μπορείτε να πάτε λίγο έξω που θέλω να πω κάτι με την Fire?" είπα και έκλεισα το μάτι μου στην Lilith. "Ναι πάμε" είπε η αδερφή μου και μου χαμογέλασε. "Λοιπόν τι θες να συζητήσουμε?" μου είπε με το που έκλεισα την πόρτα πίσω μας. "Τι θα μπορούσα να συζητήσω με μία τόσο όμορφη κοπέλα στο πλάι μου?" "Θες να μου πεις?" Εγώ δεν της είπα τίποτα και απλά άρχισα να προχωράω προς το μέρος της όσο εκείνη έκανε βήματα προς τα πίσω. Κάποια στιγμή δεν είχε που αλλού να πάει αφού είχε στριμωχτεί στον τοίχο και εκεί προλαβαίνω να την φτάσω μέχρι κάτι χιλιοστά από το πρόσωπό της, όμως εκείνη προλαβαίνει και με σπρώχνει προς τα πίσω και μου λέει "Πες μου τι θες να μου κάνεις και ίσως σε αφήσω να το κάνεις" "Να σε φιλήσω θέλω, δεν είναι προφανές?" "Και που ξέρεις ότι εγώ το θέλω αυτό?" "Αφού σε είδα πως κοκκίνησες όταν ανέφερες για το αν ταιριάζουμε ως ζευγάρι. Άλλωστε σε έψαχνα για 18 χρόνια και μετά από τόσα χρόνια δικαιούμαι νομίζω να σου δώσω έστω ένα φιλί" "Κάτσε εσύ ήσουν εκείνος ο τύπος στο πάρκο πριν τόσα χρόνια που με είχε μαγνητίσει με το βλέμμα του?" "Ναι εγώ ήμουν" "Έχεις μείνει ο ίδιος από τότε. Πως γίνεται αυτό?" "Ρώτα και τον εαυτό σου πως γίνεται να μένεις ίδιος αφού και εσύ ίδια έχεις μείνει" "Εμένα είναι από την φύση μου. Εσένα από τι είναι?" "Εμένα είναι επειδή πάλεψα με μία τρελαμένη άγγελο που να φανταστείς ήταν η γιαγιά μου από την μεριά της μαμάς μου" "Μα αν δεν είσαι άγγελος ή έστω Νεφελίμ θα μπορούσες να πεθάνεις" "Είμαι Νεφελίμ Fire" "Είναι θνητή η μαμά σου?" "Ναι είναι. Η γιαγιά μου λοιπόν μπήκε μέσα στην ψυχή μου και εγώ την πολέμησα όσο καλύτερα μπορούσα και τελικά εκείνη όταν βγήκε από μέσα μου εξολοθρεύτηκε και εγώ λιποθύμησα. Μόλις ξύπνησα ήμουν μέσα σε αυτό το σώμα και φαντάσου τότε ήμουν μόνο 5 χρονών όμως έμοιαζα με 18. Τώρα όμως είμαι 23 και στην τελική δεν κατάφερα ποτέ να πάω σχολείο. Ξέρω πως σας είπα πως είχα τελειώσει το σχολείο αλλά ένα τόσο μικρό ψέμα δεν περίμενα ποτέ να βλάψει κάποιον. Μόνο εμένα έβλαψε στην τελική" "Είσαι πολύ καλό παιδί Άνταμ και άμα θες μπορώ εγώ να σου κάνω μαθήματα μιας και φέτος το τελείωσα το σχολείο" "Θα το έκανες αυτό για εμένα?" "Τα πάντα για εσένα" "Σε ευχαριστώ τόσο πολύ Fire. Αυτό που κάνεις για εμένα θα σου το χρωστάω και κάποια στιγμή θα σου το ξεπληρώσω" είπα και την έκανα μία αγκαλιά. "Θες να μου δώσεις και εκείνο το φιλί που προσπάθησες να μου δώσεις πριν?" "Πολύ θα το ήθελα αλλά μην απομακρυνθείς ξανά εντάξει?" "Πως? Κάπως έτσι?" είπε και προσποιήθηκε πως πάει ξανά να φύγει αλλά εγώ την έπιασα από την μέση και επιτέλους την φίλησα. Έτσι όπως φιλιόμασταν όμως κάποιος έπρεπε να μας διακόψει. Κλασσικά πράγματα. Ο μπαμπάς μου χωρίς να χτυπήσει την πόρτα μπαίνει μέσα και αρπάζει κάποια βιβλία από την βιβλιοθήκη μου και βγαίνει έξω σαν μην έχει γίνει τίποτα και ύστερα κλείνει και την πόρτα. Αχ καλέ τι καλός. "Σε ακούω μικρέ ξέρεις" Εγώ γούρλωσα τα μάτια μου και ρώτησα την Fire "Από έξω μου το είπα αυτό?" Τότε εκείνη σχημάτισε ένα πονηρό χαμόγελο και κούνησε καταφατικά το κεφάλι της. "Ωχ την έβαψα. Θα μου το κοπανάει συνέχεια τώρα αυτό" "Μην αγχώνεσαι Άνταμ όλα καλά θα πάνε" είπε και έσκασε για άλλη μία φορά στα γέλια. Έχει τόσο όμορφο γέλιο αυτό το κορίτσι, σκέφτηκα, και άφησα και εγώ ένα ασυναίσθητο χαμόγελο να μου ξεφύγει. "Ωω κοίτα το γλυκό μου χαμογελάει" "Γιατί να μην χαμογελάω καλέ? Κακό είναι?" "Όχι καθόλου, απλά σου πάει πολύ να χαμογελάς" "Ειδικά όταν με κάνεις εσύ να χαμογελάω, χαμογελάει όλος μου ο κόσμος" "Έλα σταμάτα τις χαζομάρες" είπε εκείνη και κοκκίνησε από την ντροπή της. "Εγώ φταίω που προσπαθώ να γίνω ρομαντικός" της είπα και της χαμογέλασα πονηρά. "Όχι συνέχισε να μου λες αυτά τα γλυκούλικα πραγματάκια σε παρακαλώ" "Αα τώρα με παρακαλάς εε?" "Εγώ φταίω που προσπαθώ να γίνω γλυκούλα" είπε προσπαθώντας να μιμηθεί τα δικά μου λόγια. "Όχι δεν πάει έτσι πονηρή" είπα και άρχισα να την γαργαλάω. "Μη μη σταμάτα σε παρακαλώ" "Εντάξει αγάπη μου" είπα και της έδωσα ένα φιλί.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο.

Μετά από αρκετή ώρα είπε η Fire να του χαρίσει εκείνο το φιλί που αποζητούσε ο καημένος ο Άνταμ από την αρχή του κεφαλαίου. Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια? Να αρχίσω να φέρνω σιγά σιγά τους μπελάδες? 😏😈💖

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😚😘😙

#teammpoui 😍💝