The devil's daughter

Κεφάλαιο 2

Άνταμ's pov
Την αντίκρυσα ξανά μετά από 18 χρόνια. Τι ειρωνία. Έχει μείνει ακριβώς ίδια όπως και εγώ. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό? Λες και εκείνη να είναι σαν εμένα? Δεν νομίζω. Μοιάζει διαφορετική από εμένα, εννοώ εκείνη έχει πορτοκαλί μάτια και δεν νομίζω να είναι φακοί επαφής. Τώρα μιλάω με τον αδερφό της αλλά το μυαλό μου είναι σε εκείνη. Γιατί μετά από τόσο καιρό να την ξανά δω μπροστά μου? "Εε φίλε τι συμβαίνει? Γιατί είσαι αφηρημένος? Συμβαίνει κάτι?" με ρώτησε με αγωνία στα μάτια του. "Όχι Wes δεν συμβαίνει κάτι απλά αφερέθηκα" "Αα εντάξει γιατί τρόμαξα για λίγο. Λοιπόν έλεγα μήπως ήθελες μετά από την αποφοίτηση να πάμε όλοι μαζί για καφέ" "Ναι συμφωνώ μαζί σου, αλλά πρέπει να ρωτήσουμε και τα κορίτσια δεν νομίζεις?" "Ναι έχεις δίκαιο. Αα να τες μόλις ήρθαν" "Θα τις ρωτήσεις εσύ ή εγώ?" τον ρώτησα. "Θα τις ρωτήσω εγώ εφόσον ήταν δική μου ιδέα" "Έχεις δίκαιο". Μόλις τα κορίτσια έφτασαν κοντά ο Wes τις ρώτησε αν θέλουν να πάμε για καφέ και εκείνες συμφώνησαν. 3 ώρες μετά που επιτέλους τελείωσε η αποφοίτηση εμείς πήγαμε σπίτι για να αλλάξει ρούχα η αδερφή μου και τελικά έβαλε ένα σορτσάκι και μια αμάνικη μπλε μπλούζα. Της πάνε πολύ τα ρούχα που έχει αλλά δεν μας πιστεύει δεν ξέρω γιατί. Αφού ετοιμάστηκε λοιπόν πήραμε χρήματα και πήγαμε στην καφετέρια που είχαμε κανονίσει με τα παιδιά. Σήμερα θα της μιλήσω, δεν περίμενα τζάμπα τόσα χρόνια για να την ξανά δω και τώρα να μείνω μουγκός, δεν παίζει. Επίσης πρέπει να μάθω και τι είναι, γιατί άνθρωπος δεν είναι σίγουρα. Τι θα μπορούσε να είναι όμως? "Γεια σας παιδιά" είπε η αδερφή μου και αγκάλιασε την Fire, ενώ με τον Wes κάνανε μία απλή χειραψία. Εγώ έκανα ακριβώς το αντίθετο και καθίσαμε ο καθένας σε κάποια θέση. Εγώ κάθισα δίπλα από την Fire και απέναντι μας έκατσαν η αδερφή μου με τον Wes. Νομίζω θα ταίριαζαν πολύ σαν ζευγάρι αλλά δεν θα την έδινα οπουδήποτε την αδερφή μου. "Και εσύ Άνταμ πότε τελείωσες το σχολείο?" με ρώτησε με καλοσύνη ο Wes. "Πριν 5 χρόνια" του απάντησα αν και εγώ και η Lilith ξέραμε πως έλεγα ψέματα. "Εσύ Wes έχεις τελειώσει το σχολείο?" "Ναι πέρυσι" "Μια χαρά. Εσύ Fire?" "Εγώ τελείωσα φέτος αλλά δεν είχα πετύχει ποτέ την Lilith στο σχολείο μας" "Ναι προσπαθούσα όσο μπορούσα να μην με καταλαβαίνει κανείς" "Γιατί? Αν επιτρέπεται" "Γιατί οι περισσότεροι στο σχολείο με θεωρούσαν φρικιό". Είχα μείνει σοκαρισμένος. Δεν μου είχε μιλήσει ποτέ για το τι γινόταν στο σχολείο ή για το πως της συμπεριφέρονταν. "Εμένα γιατί δεν μου είχες αναφέρει ποτέ τίποτα?" την ρώτησα και εκείνη γούρλωσε τα μάτια της, σαν να θυμήθηκε πως είμαι και εγώ εδώ. "Να σου εξηγήσω..." "Δεν χρειάζεται εδώ. Σπίτι" "Εντάξει" είπε και κατέβασε το κεφάλι της. "Λοιπόν παιδιά ήρθαμε εδώ για να περάσουμε καλά, όχι για να τσακωθείτε" "Έχει δίκαιο η αδερφή μου" "Ναι παιδιά έχετε δίκαιο, ας διασκεδάσουμε" "Τι θα πάρετε?" "Εγώ μια σοκολάτα ζεστή" είπε η Lilith "Εγώ θα πάρω έναν freddo" είπα "Εγώ το ίδιο με την Lilith" είπε η Fire "Και εγώ το ίδιο με τον Άνταμ" είπε ο Wes. "Μετά που θα πάμε?" τους ρώτησα εγώ "Εγώ λέω να πάμε για μπιλιάρδο συμφωνείτε?" είπε η Fire και όλοι μαζί απαντήσαμε θετικά. "Τέλεια" αναφώνησε. Δώσαμε τις παραγγελίες μας στον σερβιτόρο που ήρθε και εκείνος τις σημείωσε και έφυγε. Όταν ήρθε ξανά μας έδωσε τις παραγγελίες και έδωσε και κάτι ακόμα στην Fire. Γιατί στην ευχή να της δώσει ένα χαρτάκι? Νιώθω να μου ανάβουν τα λαμπάκια. "Εε παιδιά έρχομαι σε λίγο" "Τι έγινε Άνταμ? Όλα καλά?" Ρώτησε ο Wes "Ναι ναι απλά πάω στην τουαλέτα" "Αα εντάξει" μου είπε και εγώ έφυγα προς τα έξω.

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Δεν έχει τίποτα συναρπαστικό ακόμη γιατί είναι ακόμα η αρχή. 😁

Λέτε να ζήλεψε ο Άνταμ? 😈😃

Μέχρι την επόμενη φορά.
Kisses Elena 😚😙😘