The devil's daughter

Κεφάλαιο 16 (Επίλογος)

Άνταμ's pov
Έχουν περάσει 6 χρόνια από την ημέρα που η Lilith κατάφερε και σταμάτησε την 'γιαγιά' μας από το να κάνει κακό σε οποιονδήποτε άλλο και έχουν συμβεί αρκετά πράγματα από τότε. Ας πούμε εγώ με την Fire έχουμε παντρευτεί και έχουμε έναν γιο 5 χρονών. Έχει και εκείνος μαγικές δυνάμεις όπως εγώ στην ηλικία του. Βγάζει φωτιές από τα χέρια του και καμία φορά όταν νομίζει πως δεν του δίνουμε την απαραίτητη σημασία ανοίγει τα φτερά του και πετάει μακριά. Τις περισσότερες φορές τον βρίσκουμε εμείς αλλά άλλες φορές ξέρει να κρύβεται πολύ καλά και μετά από αρκετές προσπάθειες τον αφήνουμε να γυρίσει μόνος του αφού βλέπει πως ανησυχούμε πολύ για αυτόν. Μας έχει ζητήσει να του κάνουμε ένα αδερφάκι και εγώ το προσπαθώ αλήθεια αλλά δεν ξέρω αν η Fire θέλει να κάνει άλλο παιδί. Δεν ξέρω τι της συμβαίνει τον τελευταίο χρόνο, όμως δεν είμαστε έτσι όπως ήμασταν. Θα κάνω τα πάντα για να το αλλάξω αυτό και θα ξεκινήσω να προσπαθώ από τώρα. Έφτασα στο άνοιγμα μεταξύ της κουζίνας και του διαδρόμου και την άκουσα να μιλάει με κάποιο άλλο άτομο στο τηλέφωνο και να λέει "Θα τα πούμε μωρό μου σύντομα". Εγώ ακόμα στεκόμουν εκεί και ήλπιζα να μην εννοούσε αυτό που νόμιζα ότι εννοούσε. Όταν γύρισε πάγωσε γιατί δεν ήξερε τι είχα ακούσει και ήμουν σίγουρος για αυτό. "Άκουσέ με πρώτα και μετά βγάλε ότι συμπεράσματα θες" είπε μόλις συνήλθε. "Πλάκα θα έχει να σε βλέπω να προσπαθείς. Σε ακούω". Για άλλη μια φορά σοκαρίστηκε αφού δεν περίμενε να της δώσω την ευκαιρία να μου εξηγήσει. "Λοιπόν?" "Λοιπόν δεν θα σου πω ψέματα μιλούσα με τον κολλητό μου που έχω να τον δω χρόνια και μιλούσαμε πάντα με ψευδώνυμα. Εγώ τον έλεγα πάντα 'μωρό μου' και εκείνος με έλεγε πάντα 'ηλιαχτίδα του'. Σε παρακαλώ αν δεν με πιστεύεις πάρε τον τηλέφωνο και θα δεις πως λέω την αλήθεια. Δεν σε απατάω αν αυτό πιστεύεις. Έρχεται από άλλη χώρα για να με δει και θα φέρει και την οικογένειά του μαζί". Δεν ήξερα αν έπρεπε να την εμπιστευτώ ή όχι για αυτό έκανα ότι θεώρησα σωστό εκείνη τη στιγμή. "Αν μου λες την αλήθεια θα φανεί σύντομα οπότε αν όντως δεν με απατάς θα ήθελα πολύ να γνωρίσω τον κολλητό σου" "Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Αα και για να ξέρεις τον λένε Ace" "Ωραία το έμαθα και αυτό. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι" "Πες μου" "Γιατί δεν θέλεις να κάνουμε και άλλο ένα παιδάκι μαζί?" "Χαίρομαι που ρώτησες. Και να ήθελα να κάνω άλλο παιδί τώρα δεν μπορώ" "Τι εννοείς?" "Εννοώ πως δεν μπορώ να μείνω έγκυος εφόσον είμαι ήδη". Αυτή την φορά ήταν η σειρά μου να μείνω παγωτό εφόσον δεν περίμενα τέτοια απάντηση. "Μπορείς να επαναλάβεις ότι ακριβώς είπες μόλις τώρα?" "Είπα πως είμαι ήδη έγκυος εδώ και 3 μήνες" "Και γιατί δεν μου το είπες νωρίτερα?" "Ήθελα να σου το πω αύριο στα γενέθλιά σου αλλά με πρόλαβες, οπότε πάει η έκπληξη" είπε και γέλασε με την φάτσα μου. "Με κοροϊδεύεις αγάπη μου?" "Όχι πολύ" είπε και συνέχισε να γελάει, αυτή τη φορά όμως για να μου την σπάσει. "Δεν περνάνε αυτά σε εμένα γλυκιά μου και το ξέρεις" "Το ξέρω. Μου αρέσει να σε ιντριγκάρω" είπε και φιληθήκαμε με όλο μας το πάθος. Τελικά την επόμενη μέρα έμαθα πως έλεγε αλήθεια και μισό χρόνο αργότερα απέκτησα μια κόρη. Η ζωή μου από εκεί και πέρα ήταν πλήρως ευτυχισμένη, γιατί είχα όλα όσα ήθελα. Δεν ξέρω τι θα είχε γίνει άμα τελικά δεν πήγαινα εκείνη την μέρα μαζί με την αδερφή μου στην αποφοίτησή της αλλά στην τελική χαίρομαι που το έκανα και δεν θα άλλαζα με τίποτα τα γεγονότα από εκείνη την μέρα και μετά.

×...×

Lilith's pov
6 χρόνια αργότερα και εγώ ήμουν σε μια παρόμοια κατάσταση με αυτή του αδερφού μου. Τέλειο? Δεν ξέρω, αλλά σίγουρα είναι πραγματικό για εμένα. Μαζί με τον Wes είχα κάνει δίδυμα. Ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Ο Aaron είχε πάρει τις δυνάμεις του πατέρα του ενώ η Αλίκη είχε πάρει τις δικές μου δυνάμεις. Που και που όταν βαριόντουσαν τις δυνάμεις τους τις αντάλλασσαν. Δεν έχω ιδέα πως γινόταν αυτό αλλά σίγουρα μια μέρα θα το έψαχνα. Είχαν αρκετούς τσακωμούς μεταξύ τους αλλά μέχρι το τέλος της μέρας πάντα τα έβρισκαν και κοιμόντουσαν αγκαλιά. Είχα δει πρόσφατα και την νονά μου την Ελίζαμπεθ σε μια γκαλερί και φαινόταν πολύ ευτυχισμένη μαζί με τον άντρα της. Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που ήρθαν κάποιες εκπλήξεις να μας διαταράξουν την χαρά. Ήξερα πως καινούργιες περιπέτειες θα ξεκινούσαν και πίστευα βαθιά μέσα μου πως θα τα καταφέρω όλα με θάρρος και τόλμη. Άλλωστε είχα ότι πιο σημαντικό δίπλα μου και όλοι μαζί θα δίναμε κουράγιο ο ένας στον άλλο. Πάντως ότι και να συνέβαινε στο μέλλον θα ήταν άλλο ένα βήμα για να μείνουμε όλοι μαζί ενωμένοι αφού αυτό θα μας έκανε πιο δυνατούς. Πάντως ούτε και εγώ δεν θα άλλαζα τίποτα από όλα αυτά, γιατί αυτό ήταν το πεπρωμένο μου, να νικάω τις πιο δύσκολες μάχες εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Στο τέλος ήλπιζα να έχω και εγώ ένα happy ending αλλά δεν ήμουν και σίγουρη. Αυτό θα το καθόριζα εγώ η ίδια.

The end

*...*
Γεια σας μπισκοτάκια μου. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο αν και το άργησα πάνω από 1 μήνα. Αυτό είναι το αντίο για αυτό το βιβλίο αλλά δεν ξέρω αν θα είναι ένα γενικό αντίο από την συγγραφή.

Μέχρι την επόμενη φορά (σε ένα άλλο βιβλίο θέλω να ελπίζω)

Kisses Elena 😘💋

#teammpoui 😍❤