WOLF ~Chenmin

1.Bölüm

*Yenilendi*

Yüz yıllardır aynı evin penceresinden aynı manzarayı izliyordum bıkmış mıydım? Tabi ki de koca bir Hayır. Burada kalmak bana huzur veriyordu Dışarda ki portakal ağaçları, limon ve nar ağaçları bana daha bir huzur veriyordu hiç anlamasamda koku burnumdan girdiği an kalbime bir sıcaklık yayıyordu. Bazen rüyalarımda bir adam gelip bir elime bir nar tutuşturuyordu ve diğer elime de bir bıçak verip
'kaderinde ki tanrı, Hadesten daha keskin daha yakıcı. Nar Şeytanı simgeliyorsa bu bıçağın keskinliğide onun sözlerini bakışlarını temsil ediyor ondan kaçmaya kalktığın her an o gözler, o sözler bir bıçak misali bir insanı katledecek'
konuşmak için ağzımı açtığımda onun yerine sadece gözleri gözüken maskeli bir adam karşımda duruyordu keskin bakışlara sahip bir adamdı. Aynı rüyamda nasihetleri daha doğrusu kehaneti veren adamın anlattığı gibi... uyandığımda bir süre o bakışları düşünüyor daha sonra yemeğimi yiyor kahvemi ve kitabımı alarak camın önüne hayatımın her saniyesini geçirdiğim pufa oturuyordum dışarıyı seyrederek zamanımı geçiriyordum saatler daha hızlı ilerliyordu belki bilmiyorum ama burası bana Dünyayı unutturuyordu kapı çaldığında kahvemi sakince camın mermerine, kitabımıda pufa koyup yavaş adımlarla kapıya ilerledim kimin geldiği belliydi ve onu uyuz etmek eğlenceliydi o yüzden yavaştım. Beni her zaman güldüren minik kardeşim Baekhyun gerçek kardeşim olmasada öyleymiş gibi hissettiriyor ah unutmadan söyleyeyim o bir omega nadir omegalardan biri çünkü Omegalar genelde kız olur ama biz belli ki istisnayız . Kapıyı açınca Baekhyun üstüme atlayıp

"Ya Minseok-shi bana yardım et lütfen"

Şaşkınca ona bakarken yanaklarımı sıkıp dudaklarımın balık dudağı şeklini almasını sağladı. Ellerini itip

"Baekhyun bırak beni hem neden yardım edicem yine bana kar yağdır dersen döverim seni"

Ellerini iki yana sallayıp

"Ayakta konuşmasak mı?"

Hâlâ eve girmediğimizi farkedince kafa sallayıp içeriyi işaret ettim

"Geç hadi merak etmeye başladım bende"

İçeri geçtiğimizde ikili koltuğa oturup birbirimize döndük

"Anlat hadi Baek-ie"

Kafasını eğerek

"Hyung ben nasıl oldu bilmiyorum ama-"

Ağlamaya başlamasıyla sarılıp sırtını okşadım

"Baek-ie anlatmak zor oluyorsa anlatmaya bilirsin."

Burnunu çekip

"Hayır hyung anlatıcam... Hyung...Hyung benim kalçamda bir şey çıktı ama yemin ederim ben bir şey yapmadım hiç kimseyle birlikte olmadım a-ama o şey sabah kalktığımda kalçamdaydı lütfen hyung yardım et o-onu istemiyorum"

Ağlayarak masumca konuşması hafifçe sırıtmama neden oldu

"Ah Baek-ie bunun için mi bu kadar endişelisin ağlama artık o şey dediğin şekli bana söyle iki tane biri büyük biri küçük pati mi?"

Sulu gözleriyle kafa salladı

"Ama hyung sen nerden biliyorsun ki?"