Eksi Sonsuz ♤ Tamamlandı

Güç ♤ -7

Korku seni içine çekerken

Nefes alamayacaksın

Boğulur gibi hissederken

Daha derine batacaksın

♤

Sevgi kimisine göre en büyük güçken, bir harzonluya göre zayıflıktı. Bir kimseyi hata yapmaya iten anahtar duyguydu. Gözlerinizi kör ederken; düşüncelerinizi kelebeklerle düğümlerdi. Eğer Harzon'da veya oraya gelmeden öncesinde de güç istiyorsanız sevgiden uzak durmalıydınız.

Bu hükümdar için de geçerliydi.

Bu kara kitaba hapis olmadan önce sevginin onu bağlamasına izin verdi, halkının alevler arasında yanmasına neden oldu. Tek arzusu, sırlar gibi duyulmak olan hayalleri; bedenleri ile birlikte ateşe verildi. Onları koruyamadı, tek bir kişi dışında; kızı Danxin.

Halkından birer birer eksildiklerini görüyordu. Büyük bir tehditle karşı karşıya oldukları belliydi.

Düşünüyordu, düşünüyordu ama tam olarak neler olduğuna anlam veremiyordu. Sadece küçük kızını koruması gerektiği zihninin dört bir yanını ele geçirmişti.

O da öyle yaptı.

Çin sınırları içinde, pek fazla bilinmeyen beyaz piramitlere gizledi kızını. Sıcak teni yavaşça buz tutarken alnına ufak bir buse kondurdu. Onu özel bir büyüyle dondurdu.

Sevginin, onlara sonlarını getireceğinin geçte olsa farkına varmıştı. Onu orada sonsuza dek bırakmayı planlıyordu. Eğer küçük kız hükümdar ile kalmaya devam ederse ona olan sevgisi onu her geçen gün daha da güçsüz düşürecekti.

Onu güvende ve kendisinden uzakta bir yerde tutmalıydı; ölmemeli ama yaşamamalıydı.

Bir iki adım uzaklaştı kızından.

"Özür dilerim, seni burada bırakmak istemezdim." dedi dudaklarını zorla aralayarak "Ama mecburum." Gözlerini yumdu "Bazen hükümdar olmak büyük sorumluluk ister, fedakarlıklar yapman gerekir. Bazen de bir ebeveyn olmak çocuğun için önemli kararlar alıp ona en iyi şansı sunmaktır, onu korumak için ondan ayrılman gerekir küçük kızım." ve ardından karanlığa karışıp kayboldu.

Gücü kızına tercih etti.

Kısa bir süre sonra da insanlar tarafından o da yakalandı.

Bir ateşe atıldılar. Halkı, hükümdarlarından yardım istedi. Umut etmeyi denediler ama umut etmek için hiçbir saadet yoktu. İnsanlardan merhamet dilendiler lakin insanlara göre merhamete ihtiyaç komik bulunuyordu. Onların insanlara zarar vereceklerini düşünüyorlardı bu yüzden ölmelilerdi.

Ama ölmediler, hükümdarın kanadı yardıma yetişti. Ve bu işin sonundaysa merhamet incitir bir hal aldı.

♤

Hayat adım adım yürüdüğün sonunun nereye çıktığını iyi bildiğin fakat uğrayacağın odaları önceden kestiremediğin uzun bir koridordu. Geçip gidiyordun odaların yanından bir bir hiçbirine tamamen yerleşmeden, arada uğruyordun; hanlarda dinlenen yolcular gibi.

Barnaby'nin oğlu da bu koridorun sonuna gelmişti artık. Uğraması gereken son bir oda kalmıştı.

Hasta vücudunu yavaşça doğrulttu. Ve onu uzaktan izleyen evlatlığı Zhoso'ya gelmesini işaret etti. Yanına gelen Zhoso'dan destek alarak ayağa kalktı.