Eksi Sonsuz ♤ Tamamlandı

Güneş ♤ -12

Zincirler koptu çoktan

Tren çıktı Rayından

Asla doğmayacak Güneşe

Gebe kaldı karanlık

♤

Bir zihin sarsıntısı.. Ardından Harzon'un karanlığını bölen bir ışık patlaması. Elfania Harzon'a ayak bastı. Dengeler bozuldu. Harzon'da ilk defa Güneş doğdu.

Tüm Harzon halkı bu ışık patlamasıyla irkildi. Bölgeleri kasabanın tabelasına yakın iki yaratık, Bogy ve Lyra, duvarlarının arkasına sinmiş kasabının girişinde meydana gelen olağan üstü olaydan sonra geriye kalan manzarayı izlemekteydi.

Dünya'dan Harzon'a düşmüş kızıl saçlı kızın sağ eli alnındaydı; yaşadığı sarsıntıyı atlatmaya çalışıyordu. Ardından usulca gözlerini açtı, düştüğü bu karanlık evren onu bir hayli şaşırtmıştı. Ama daha da ilginci bu karanlığı kendisi aydınlatıyordu; ışıldıyordu çok güçlü olmasa da ışığının şiddeti.

Lyra bir gölge gibi duvarlardan süzülerek Bogy'nin yanında yerini aldı.

"O" dedi Lyra gözlerini kızdan ayırmadan "Parıldıyor".

Lyra'ya yandan bir bakış attıktan sonra Güneş'e tekrar döndü Bogy. Ne ara Lyra'nın yanına geldiğini sorgulamıştı içinden ama sonra çok da üstelemeden asıl konudan devam etti "Bu gerçekten inanılmaz, onun kim olduğunu biliyor musun?".

"Hayır ama bilebilecek birini biliyorum" üzerindeki siyah pelerini çıkarıp kollarının arasına aldı Lyra.

"Onu kafası kırık çakma profesöre götüreceksin" onay istercesine gözleri Lyra'ya kaydı.

"Alfie hakkında böyle söyleme" kızı korkutmayacak bir görüntüye büründü bir büyüyle, gizledi çirkin gerçekliğini, "Diğerleri kızın kafasına üşüşmeden onu buradan götürmeliyim" diyerek kızın arkasına süzüldü.

"Sanmam, herkes elçinin peşinde şuan" Lyra'nın arkasından mırıldandı Bogy.

Lyra ise umursamadan devam etti.

"Hey sen" dedi yaklaştı iyice Güneş'e "Parlıyorsun" dedi , elindeki siyah pelerini kızın üzerine geçirdi " Bunu giymen lazım, çok dikkat çekiyorsun" adeta fısıldıyordu Lyra; kızın güvenliğini sağlamak için.

Kız başıyla onayladı, denileni yaptı. Fakat siyah pelerin ışıltıyı tamamen kesmeye yeterli değildi.

"Hala parlıyorsun, buradan gitsek iyi olur" dedi Lyra bu defa.

"Burası nasıl bir yer böyle" mırıldandı kız. Aklı ermiyordu tüm olup bitenlere; insanları kurtarmak için bir karanlığın içine mi hapsediyordu? Burası, hiç de cennete benzemiyordu.

"Zamanla öğrenirsin, takip et" kasabanın içine doğru yürümeye başladılar.

"Peki sen kimsin? Neden bana yardım ediyorsun?" tanımadığı bir kadından gelen bu yardımı sorguluyordu kız.

"Ben halktan biriyim ve senin farklı olduğun bariz belli.. Üstelik nasıl biri olduğunu senin de bilmediğin aşikar. Burası tehlikeli bir kasaba genç kız, sendeki bu gizemi çözmek istiyorum." dedi Lyra dürüstçe.

"Anladım. Peki, beni nereye götürüyorsun?" Harzon'un boğucu havası ciğerlerine dolarken bir tedirginlik çöküyordu kızın içine. Nefes almak güçleşiyordu, adım atmak işkence gibi geliyordu.

"Kütüphaneye" dedi Lyra ve kızdaki yavaşlamayı fark ederek ekledi " Endişelenme, sana zarar vermeyeceğim ve vermek isteyenleri engelleyeceğim. Ama biraz hızlan lütfen".