I

v

ခင်ဗျားကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ ခင်ဗျားကိုတောင် မမြင်တော့ဘဲ အလွမ်းတွေကိုပဲ မြင်ရတော့တယ် ...

အစကတည်းက ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်နေတဲ့ လမ်းတွေမှာလျှောက်နေရတာမို့ ခင်ဗျားနောက်က ပြေးလိုက်ဖို့ကြိုးစားတဲ့အခါ နာကျင်ရတာကလွဲလို့ ကမ်းပေးမယ့်လက်တစ်ဖက်လည်း ရှိမနေခဲ့ပါဘူး ...

စတင်ကတည်းက ကျောခိုင်းထားခဲ့တာမို့ ဒီဘက်ကိုလှည့်ပါလို့လည်း မတောင်းဆိုနိုင်ခဲ့ပါဘူး ...

အနည်းဆုံးတော့ ကျွန်တော်မြင်နေရတာက ခင်ဗျားနောက်ကျောဖြစ်နေလို့ ခက်ခဲတဲ့လမ်းတွေမှာတောင် ကျွန်တော် ပြုံးနေနိုင်ခဲ့ပါတယ် ...

ခင်ဗျားက လွဲလို့ တခြားဘာကိုမှ မသိတော့တဲ့အခါ ၊ မသိချင်တော့တဲ့အခါ ... အိပ်မက်တွေနဲ့ ပျိုးခဲ့တဲ့ အပင်တွေမှာ အလွမ်းတွေပဲ ပွင့်လန်းတော့တယ် ...