I

xix

အဆုံးသတ်မှာ နီးချင်လည်းနီးမယ်၊ ဝေးရင်လည်းဝေးမယ် ...
နာကျင်စရာတွေ ကုန်သွားတာမဟုတ်တောင် နာကျင်ရတာကို ထုံသွားတာရင်လည်း ဖြစ်မှာပေါ့ ...
ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် အမာရွတ်ကလေးကတော့ ကျန်နေဦးမှာ ...။

အခုလောလောဆယ်တော့ "အဲဒီအချိန်ကျရင်" ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်အောက်မှာ လွမ်းစရာတွေ ချရေးထားမယ် ...
နောက်ကျရင်တော့ "တစ်ချိန်က" ဆိုတဲ့ ခေါင်းစဉ်မျိုးနဲ့ ခံစားချက်အကျိုးအပဲ့တစ်ပိုင်းတစ်လေကိုလည်း စာဖွဲ့ချင်ဖွဲ့ဖြစ်ဦးမှာပေါ့ ... သေတော့ မသေချာ။

ဘယ်ဖက်ကပဲကြည့်ကြည့် ကျွန်တော်တစ်ယောက်တည်း နာကျင်ရတဲ့ dimension တွေချည်းပဲ ...
မတရားမှန်း သိရက်နဲ့လည်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို မသနားဖြစ်ခဲ့ ...။

တစ်ယောက်တည်းဘဝမှာ နေသားကျလာရင်း ခင်ဗျားကိုချစ်မိခဲ့တဲ့အခါ တစ်ယောက်တည်းရှိနေတဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပါ ပျောက်ဆုံးသွားခဲ့တယ် ...။