Ameliyat vakti gelmişti. Herkes ellerimden tutuyordu. Savaş hariç. Savaş kenarda oturup birşeyler düşünüyordu. Ne olduğunu bilmiyorum. Ameliyathaneye girdiğimde enjeksiyon verildikten sonrasını hatırlamıyorum. Uyandığımda herkes başımda durmuş beni bekliyorlardı. Herkes tam aksine mutlu gözüküyordu. Doktorlar ameliyatın zor geçtiğini ama baloncukları alabildiklerini söyledi. Eğer baş dönmesi veya halüsinasyonlar devam ederse gelmemi söylediler. Çıktığımda kapıda Savaş ı gördüm. Hala gitmemişti. O da beni görünce sarıldı bana. Korkmuştu sanırım biraz. Annemler geldiğinde savaş a çok teşekkür ettiler. Annem teşekkür amaçlı savaş ı akşam yemeğine davet etti. Akşam a hazırlanmam lazımdı biraz. Arabada annemlere Savaş ı sordum. Dediğim gibi beni denizden kurtaran oymuş. Denizden beni çıkarınca annemlere en yakın hastanenin tarifini vermiş. Böylece tanışmışlar. Annem ilk defa bir erkek arkadaşımı sevmişti galiba. Neyse umarım herşey daha iyi olur...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üzüntülü kalbin hayaletleri
ChickLitÖzet Acı çekmiştim bende onun gibi. Çok sevmiştim bende onun gibi. Hayaletim oldun sen benim. Asla yok olmayan hayaletim.
