Eve geldiğimizde odama çekinip hazırlanmaya başladım. Güzel bi elbise giydim. Biraz da saçlarımla oynadım. O an Etraf biraz karardı. Ne olduklarını bilmediğim şeyler gördüm. Çığlık attım. Bizimkiler yanıma geldi. Ama artık hastaneden çok sıkılmıştım. Ve akşama Savaş ı görmek istiyordum. Bu yüzden yerde böcek gördüğümü söyleyip geçiştirdim annemleri. Gökyüzü kararmaya başladığında Savaş geldi. Çok güzel giyinmişti. Birazcık da yakışıklı olmuştu sanki. Yemeği yedikten sonra annemler sohbete daldılar. Biz de havuzun kenarına gidip sohbet etmek istedik. Merakımdan sevgilisi olup olmadığını sordum. Sevgilim değil ama sevdiğim var dedi. Meraklı bakışlarımı üstünde sezince "Adı Mercan"dedi. Çok sevmiş onu benim seni sevdiğim gibi. Ama o da bırakıp gitmiş onu tıpkı tüm sevdiklerimiz gibi. O da unutamamış onu benim seni unutamadığım gibi. Konuşma böyle ilerledi ikimizin de yaraları aynıydı. İkimizde çok sevip unutamayanlardandık...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üzüntülü kalbin hayaletleri
Chick-LitÖzet Acı çekmiştim bende onun gibi. Çok sevmiştim bende onun gibi. Hayaletim oldun sen benim. Asla yok olmayan hayaletim.
