Suçsuzluğun Bedeli

#6

Hira

Gözlerimi açtığım için kendime lanetler yağdırıyordum. Tanrım bu gün yeni bir gün ve düşünmek bile korkmama neden oluyordu. vücüdumdaki izler acısını ilk günkü gibi hissettirirken yeni bir acı.

Kapının gıcırtısı beklenilen anın geldiğini gösteriyordu. Daha çok erkendi yada ben öyle zannediyordum. Yanıma yaklaşan ayak sesleri irkilmeme neden olsada tekrar saçlarımdan sürüklenmek istemiyordum. Hızla ayağa kalkıp bana yaklaşan görüntüye doğru hareket etmeye başladığım.

Karşı karşıya geldiğimizde. Adamın yüz ifadesinden şaşırdığı açıkça belliydi. Kolumu ona doğru uzattığımda. Anlamsızca yüzüme bakmaya başladı.

"Eğer arkandan geldiğime emin olmak istiyorsan kolumdan sürükle. Saçlarıma lütfen dokunma. "

Dolan gözlerim ve titreyen sesimden dolayı hafifçe kafasını salladı ve bileğimi sıkıca kavradı , sert olmayacak bir biçimde peşinden çekiştirdi. Odanın kapısına geldiğimizde. Kapıyı çaldı ve geri çekildi. İçeriden gelen ses hem korkmama hemde içimde bir nebze huzur dolmasına sebep olmuştu. Ne yaşıyordum ben böyle kendime kızarken kendimi bir anda yerde buldum kapıya baktığımda karşımdaki adam mahcup bir yüz ifadesiyle
"Üzgünüm" Demişti.

Doğrulmaya çalışırken tepeme dikilen şahsiyet çabamı boşa çıkarmıştı.
Çok mu seviyordu böyle tepeden bakmayı. Egoist adam nolucak. Saçlarımdaki sızı tüm çabalarıma rağmen başarısız olduğumun belirtisi ydi. Ağızıma bağladığı bez konuşmamı engellerken ellerim ve ayaklarımdaki ipler hareket etmemi imkansız kılıyordu. Bu sefer napıcakt?

Tüm çırpınmalarım boşunaydı. Beni tavandan sarkıttığı makaraya bağlamıştı. Evet yine başlıyorduk. Yavaşca aşağıya su dolu ne olduğunu daha çözemediğim şeye indirmeye başladı. İçime kocaman bir nefes hapsettim. Tamamen suyun içindeyim. Çırpınışlarım onun sırıtmasına neden oluyordu ve bu oldukça sinir bozucuydu. Ne zaman duracaktı suyun içine girip çıkmaktan vücudum buruş buruş olmuştu. Ve su öylesine soğuktu ki hasta olacağıma dair garanti verebilirdim.

Durmayacağı anlaşılınca bayılmış gibi yapmaya karar verdim. Geçen sefer bayılana kadar sürmüştü işgencem nasıl olsa.

Durmuştu sanırım işe yaramıştı.Çok hızlı düşünmüştüm bu gerizekalı ne anlardı insanın halinden. Hayırr çok hızlı bir şekilde suyun içine dalmam gözlerimi açmama sebep olmuştu...

12.GÜN

Yatağın içinde her zaman ki gibi ağlıyordum. Bu gün yaşadığım şeyse yine kırbaçtı. Her yerim yanıyordu üzerimdeki tişört ve tayt aşırı pislenmişti ve yırtılmıştı. Bitmiyordu
söylediği gibi işkencelerine aralıksız devam ediyordu.

Artık sadece bedenim yaşıyordu. Buradan kurtulmam lazımdı ama aklıma mantıklı hiçbir şey gelmiyordu... Günlerdir düşündüğüm şeyi yapmaya karar verdim. Yatakta sertçe tutkunduktan sonra yana döndüm...