En son karanlık bir sokakta yürüdüğümü hatırlıyordum. Her şey gayet normal ilerliyordu .Sonra sonra kahretsin aklıma hiçbir şey gelmiyor sabah kaltığımda yada sadece sabah zannediyordum .Etraf simsiyahtı dört duvar arasında kitlenmiştim.
Rüyamıydı bu ? Hayır kesinlikle bir kabus .Çığlıklarım bir bir yankılanırken korku içimi daha çok sarmaya başlamıştı.
Ne yapacaktım şimdi ? kim kapatmıştı beni bu lanet olası yere ? Hiçbir şey hatırlamıyordum .İleriden gelen cızırtı irkilmeme sebep oldu saklanacak hiç bir delik yoktu. Oturduğum yere iyice sinerken kapının açılışı göğüs kafesimi parçalamak istercesine kalbimin atmasına sebep oldu.
"Kim var orada? " Ses yoktu. "Kim var dedim." Ve yine ses yok yaklaşık iki dakika boyunca sadece ayak seslerini dinledim sonra bir anda odayı loş bir ışık kapladı daha ne olduğunu anlayamadan kapının kilitlemiş sesini duydum. Biraz daha oturup ayağa kalmaya çalıştım.
Tek başına yerde yatan masum bir kız .Karanlığın içinde kaybolmuş bedeni daha nerede olduğunu bile bilmiyor. Çok geçmeden uyanmaya başladı mosmor olmuş gözleri ve kireç gibi suratı ne halde olduğunu görse tanıyamaz sanırım. Titriyor korku bedenini çoktan ele geçirmiş ne yapacağını nereye gideceğini bilmiyor .Sadece boş boş etrafa bakıyor oysa bu onun suçu değildi. Sadece yanlış bir anlaşmanın kurbanı. Korkusu odanın rutubet kokusunu ve soğukluğunu fark etmesini engelliyor. O sadece 18 yaşında masum bir kızdı .Ama artık üzerine yıkılan bir suçtan masumluğundan zerre kalmayacaktı....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Suçsuzluğun Bedeli
Romanzi rosa / ChickLitHer yer karanlıktı .Hiçbir şey göremiyordum . Korku yavaş yavaş içime sinmeye başlamıştı. Ne yapacağımı bilemiyordum. Ayağa kalkmaya çalıştım ama vücudum artık benim kontrolümde değildi...