Suçsuzluğun Bedeli

#13

Deniz...

Kulağıma dolan çığlık sesleri gözlerimi açmama sebep oldu. Başım fazlasıyla ağırıyordu. Çok içmiş olmalıydım. Kulağıma gelen seslerin Hira ya ait olduğunu anlayınca hızlıca yataktan fırladım. Odanın kapısına gelince beynim sanki durmuştu. Ne yapacağımı bilemez bir şekilde öylece izliyordum. Hira ter içinde kalmıştı ve sürekli yardım istercesine sesler çıkartıyordu.

Gözlerimden gelen yaşları elimin tersiyle sildikten sonra masanın yanındaki sürahi ve bardağı hızlıca kavradım. Titreyen ellerime aldırış etmeden bardağı doldurmaya çalıştım.

Sürahinin yarısını yere boşaltıktan sonra sonunda bardağı doldurmuştum. Hirayı uyandırmaya çalışıyordum. Büyük bir çabanın sonunda gözlerini araladı. Beni karşısında görünce oldukça şaşırmıştı. Hızlıca oturur pozisyona geldikten sonra konuşmaya başladı.

"Nerede o? Nereye gitti? "

"Kim nereye gitti tatlım. Sakin ol sadece kabustu. "

"Hayır o burdaydı. Silah... Silah vardı. "

"Sakin ol Hira bak kimse yok. "

Gözleriyle inanmak istemiyormuşcasına etrafı büyük bir dikattle izledi. Sonunda ikna olunca derin bir nefes aldı.

"Teşekkürler"

Hafif bir tebessümle karşılık verdim.

"Sen gidebilirsin benim biraz hava almaya ihtiyacım var. Balkona çıkıcam. "

"Bende kalabilirim. Eğer istersen. "

"Hayır yalnız kalmam gerekiyor. Sen git ve uyu. "

Yavaşca ayağı kalktım ve odama doğru ilerledim.

Hira..

Yavaşca doğrulup mutfaktan aldığım kahveyle balkona doğru ilerlemeye başladım. Rüya olduğuna inanamıyordum. Oysaki her şey çok gerçekçiydi. Kafamı dağıtmak bu sefer oldukça zor olacaktı. Gökyüzü harikaydı. Yıldızlar... Küçükende çok severdim onlara bakıp hayal kurmayı. Ama hayal kurma sırası değildi.

Her şey ne zaman son bulacaktı? Ne zaman unutacaktım tüm bu olanları? Her şeyin değişeceği gün gelecek miydi? Evet mutlaka son bulması gerekiyordu ama nasıl? Onu her gördüğümde yada onunla ilgili anılar zihnimde canlandığında her şey sanki tekrar yaşanıyordu.

İntikam almak istemiyordum artık. Sadece olmayan hayatımı yaşamak istiyordum. Ruhumdaki yaraları kapatmak ve güzel hikayeler biriktirmek. Değişecekti her şey.

Deniz ve Hira arasında geçen konuşma:

D: "Ne diyeceğimi bilemiyorum bu yaşadıkların çok zor şeyler. Neden polise gitmedin Hira? "

"Ben bana yaşattıklarını yaşasın istedim. Acı çeksin istedim. Hem çıkardıki hapisten kim görmüş çevresi büyük olanların bu suçu başkasına yıkmadığını. Canı yansın istedim. Kalbinin sızlamasını istiyordum.Ruhu benimki gibi yara alsın istedim. Bedeninden çok ruhu sızlasın."

"Anlıyorum bıtanem ama boşvermelsin. Yaşa sadece yaşamına devam et. Kötü anılarını kapat be güzelim. İntikam alacağın gün elbet gelecektir ama sen büyük oyna ve affet. Zor olanı başar Hira."

"Bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Sanki bi bataklıktayım ve küçük bir hareketim beni daha çok batırıyor. Çıkmak için bile çırpınamıyorum. Çaresizim... Hemde hiç olmadığım kadar. Yaşamak acı veriyor. Aldığım her nefes adeta içimi parçalıyor. Dayanamıyorum. Dayanacak gücüm kalmadı ne ruhum var nede bedenim hepsi karanlık. Ölmüşüm ama nefes alıyormuşum gibi. Yaşadığım her bir gün beni daha da çok bitiriyor.Ölmek istiyorum ama cesaretim yok. Korkak,çaresiz ve acınası bir kızın tekiyim ben. Ne fazla,Ne eksik. Düşünemiyorum. Beynim fonksiyonlarını bu konu üzerinde kaybetmiş gibi... Onu zorkadığımda beni o günlere tekrar götürüyordu. Adeta benden intikam alıyordu. Bu cümleleri kurmak, düşünmek bile canımı acıtıyor. Lütfen bir şey söyleme. Bu kadar yeter. Kafamızı dağıtalım. "

Bu konuşma kalbime dokunmuştur. Şuana kadar boşa geçen hayatımı artık bir düzene koymalıydım. Sadece mutlu olmak istiyordum. Unuttuğum duyguları tekrar yaşamak. Tekrar hayata dönmek. Çok zor olmamalıydı. İntikam kelimesini bir süreliğine rafa kaldıracaktım. Doğru zaman kesinlikle gelecekti.

Acılarımın tekrar beni var edeceği gün her şeyin sonu olacaktı. O zaman tekrar intikam için yanıp tutuşan bedenim kendini belli edecekti. O güne oldukça çok vardı. Her şeyin unutulup hayatımı düzene koyana kadar ara vermem gerekiyordu.

Keyifle derin bir nefes aldım. Ayaklarımı masaya uzatıp kahvemi büyük bir zevkle yudumladım. Unuttuğum çok fazla duygu vardı. Hepsini tek tek yeniden tadacaktım.