အကယ္​၍သာ...

>>9<<

''Luhan .. မင္​းအခုဘယ္​သူနဲ႔ ​ေနတာလဲ.. ''

​​ေက​်ာင္​းcanteen​ေလးမွာပင္​ မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​
​ေန႔လည္​စာစား​ေနရင္​း
​ေမးလာ​ေသာ Sehun၏ အ​ေမးကို
ျပန္​မ​ေျဖခင္​
Sehun ၏ မ်က္​ႏွာကိုမ်က္​လံုး​ေလးလွန္​ကာ
ဖ်တ္​ ခနဲ ​ေမာ့ၾကည္​့လိုက္​ၿပီး
​ေရတစ္​ငံု​ေသာက္​လိုက္​​ေသာ Luhan..

''ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေျပာၿပီးပါပ​ေကာ..
လက္​႐ွိမွာ ကြၽန္​​ေတာ္​က တစ္​​ေကာင္​ႂကြက္​ပါဆို.. ''

မပီျပင္​​ေသာအျပံဳး​ေလးတစ္​ခုကို ဆင္​ျမန္​းရင္​း
​ေျဖလိုက္​ကာ
ထမင္​းတစ္​လုပ္​​ေပၚ အသားတံုး​ေလးတင္​ၿပီး
ခပ္​ျမန္​ျမန္​ပင္​ ပါးစပ္​ထဲ ထည္​့လိုက္​သည္​....

Sehunက သူ႔ကို​ ၂စကၠန္​႔​ေလာက္​စိုက္​ၾကည္​့​ေနၿပီးမွ
မ်က္​ခံုး​ေလးပင္​့ကာ ​ေခါင္​းတဆတ္​ဆတ္​ၿငိမ္​့လိုက္​သည္​ကို
ထမင္​းငံု႔စား​ေနရင္​းကပင္​
မ်က္​လံုး​ေထာင္​့က​ေန ျမင္​လိုက္​ရပါသည္​...

''Luhan ah.. မင္​းနဲ႔ ကိုယ္​့ၾကားမွာ ပံုမွန္​မဟုတ္​တဲ့ ဆက္​သြယ္​မႈတစ္​ခုခု႐ွိ​ေနတယ္​လို႔ မထင္​ဘူးလား... ''

သူ႔စကား​ေၾကာင္​့
ဝါးလက္​စ ထမင္​းလုတ္​က ပါး​ေစာင္​ထဲတြင္​ရပ္​တန္​႔သြားသလို
မ်က္​ခံုးႏွစ္​ခုကလည္​း အလိုလို​ေကြးၫႊတ္​မိလ်က္​သား ျဖစ္​သြားရသည္​....

သူလည္​း ဒီလို​ေတြးသလား...

''Hyung လည္​း အဲ့လိုထင္​တာလား...
ကြၽန္​​ေတာ္​တစ္​​ေယာက္​ပဲ​ေတြးတယ္​ထင္​​ေနတာ... အင္​း.. တစ္​ခုခုပဲ.. ဘာလဲ​ေတာ့မသိဘူး.. ''

ထိုစဥ္​ waiter ​ေလး​ေရာက္​လာကာ
မွာထား​ေသာ Cola ပုလင္​းမ်ားကို လာခ်​ေပးသြား​ေသာ​ေၾကာင္​့
စကၠန္​႔ပိုင္​းမွ်တိတ္​ဆိတ္​သြားၾကသည္​...

ခ်​ေပးလာ​ေသာ colaပုလင္​းႏွစ္​လံုး လံုးက
သူ႔ဘက္​ျခမ္​းမွာ ျဖစ္​​ေန​ေသာ​ေၾကာင္​့
လက္​ကိုဆန္​႔တန္​းကာ တစ္​ပုလင္​းယူရန္​ျပင္​လိုက္​သည္​...

သူ႔လက္​ ပုလင္​းနား​ေရာက္​ခါနီးဆဲဆဲ
ျဖတ္​ခနဲဆြဲယူခံလိုက္​ရ​ေသာ​ေၾကာင္​့
လန္​႔သြားကာ အာ​ေမဋိတ္​အသံ​ေလးပင္​ ထြက္​သြားရသည္​...