Hayatıma Dökülen Yapraklar

BAZI İNSANLAR...

Bazı insanları özel yapan aslında sizin onda görmek istediklerinizdir.

Var olmayan bir şey görülür mü demeyin. Var olanı değil görmek istediğinizi görüyorsunuz farkına varmadan. Sanki bir sihir var o bozulmamalı düşüncesiyle dikkatinizi hiç başka yöne çevirmiyorsunuz. İlk başlarda çok masalsı gibi gözüken bu etkileşim zaman içerisinde şekil değiştirmeye başlıyor.

İlk cümle, sen değiştin oluyor.

Gerçekten o mu değişti yoksa senin bakış açın mı değişti bunu sorgulamıyorsun bile.

Aslında o bir boşluk anı... En gerekli zamanda en gereksiz insanla karşılaştın ve onu en gerekli yere oturttun. Bir anda oradan indiremezsin de senin seçimin.

Bahaneler ararsın kendini haklı çıkartacaksın ya... Aslında şöyle iyidir, böyle merhametlidir diye liste uzar gider. Hiç biri doğru değildir. Kendini kandırır kandırırken de ömründen ömür çalarsın. En acısı da yaşamın sana sunulmuş en güzel armağan olduğunu elinden kayıp gitmeye başlayınca anlarsın. Keşkeler çıkar karşına en kötüsü de odur.

Bazı insanları da özel yapan gerçekten onların özel olduklarıdır.

O insanlar kıymeti bilinesi, uğrunda ölünesi, yoktan var edilesidir.

Er veya geç hayatınızdan geçerse öyle bir sarılın ki ölüm bile korksun sizden, asla vazgeçmeyin.

Ender de olsa onlarda bu evrende yaşıyorlar buna inanın... Sizi siz olduğunuz için seven, konuşurken gözlerinizin içine bakan, siz olmadan yaşamdan tad almayan, eskidikçe eksilmeyen çoğalan iki yarımı tamamlayan özel diye nitelendirilen özel olmaya haksızlık etmeyen onun hakkını veren...

Bu anlattıklarıma mucize gibi bakıldığını biliyorum. Mucizeyi duygularda aramak nasıl bir yanılgıdır. Mucize içinizde onu dışarıya çıkartmaktan çekinmeyin.

Sevgiyle...