Hayatıma Dökülen Yapraklar

GÖNDERİLMEMİŞ MEKTUPLAR

İçimden geldiği gibi ....

Merak ediyor musun bilmiyorum ama;

Ben hala aynı benim. Mesela çayımı hala şekersiz içiyorum yaşama şeker katıp tatlandırmaya karar verdim.

Sabahları erken kalkıyorum artık...Deniz kenarında soluklanıp martılarıma simit atıyorum...Benimle konuşuyorlar senin konuşmadığın kadar...

Hiç kimsenin keyfimi kaçırmasına izin vermiyorum.Hayır demeyi öğrendim ,ne kadar da güzelmiş...

İzlediğim filmlere, dinlediğim şarkılara yenilerini ekledim,eskileri de asla eskitmiyor belleğimde saklıyorum...

Kitaplarla aram hep iyiydi bilirsin ama roman okumazdım mesela roman da okuyorum artık...

Fotoğraf çekiyorum bol bol, anı ölümsüzleştiriyorum, kuş,çiçek,böcek,deniz,ağaç aklına ne gelirse....

Boyalarımı ve tuvalimi çıkartıp resim yapmayı geçiriyorum aklımdan canım hiç istemiyor, renklere kırgınım hayata kırgın olduğum kadar,onlar bunun farkında değil ama olsun ben biliyorum ya o bana yetiyor... Belki de barışmalıyım geç olmadan. Hayat uzun gibi gözükse de çok kısa bunu geriye bakınca anlıyorsun... Pek geriye bakmamaya çalışıyorum,hala burnumun dikine hala ileriye...Geriye bakmasam da arada sırada anılara bir göz atıyorum haksızlık olmasın diye...Anılar olmasaydı biz olmazdık çünkü, bütün birikimlerimiz yaşamdan öğrendiklerimiz anılarda saklı acısıyla tatlısıyla ...

Büyüdüm mü, hala çocuk muyum bilmiyorum? Büyümek hoşuma giderken çocukluğumu kaybetmek istemiyorum, onu besleyecek insana ihtiyaç duyuyorum bezen,işte tam da burada zorlanıyorum ama olsun bununla da başa çıkarım.... Nelerle başa çıkmadım ki ben....

Kısaca mutluyum, arada sırada gidenleri özlüyorum okuduğum bir kitapta ölülerin en çok sesi özlenirmiş diyordu, ne kadar da doğru diye düşünmüştüm, bir de kokuları diye eklemiştim kendimce.

Bir de yaşarken öldürdüklerimiz var, keşke buna izin vermeselerdi diyedüşünüyorum ama dedim ya geriye fazla bakmamaya çalışıyorum... Artık beni sevenleri sevmekle meşgulüm, mutluyum herkesin de mutlu olmasını diliyorum sevgiyle...