IV_DOUBT

26 0 0
                                    

อึม...

เสียงดนตรีทุ้มๆ ยังคงบรรเลง ในขณะที่หัวของฉันรู้สึกหนักอึ้ง คงจะเป็นผลจากเมื่อคืนที่เอาแต่นั่งทำเพลงจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนแน่ๆ ก็นะ... ตอนแรกก็คิดว่าพอใส่เนื้อเพลงแล้วก็คิดว่าโอเค.. จะหยุด สุดท้ายแล้ว พอยิ่งแต่งยิ่งเติมกลับยิ่งมีข้อตำหนิ พอทำไปนานๆ เวลาก็เดี่นมาถึงสี่โมงเช้า

โอ้แม่จ้าวววว

แล้วฉันเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่กัน

ฉันงัวเงียลุกขึ้นจากเก้าอี้ การนอนบนเก้าอี้ทำให้หลังของฉันรู้สึกเจ็บสุดๆ คอก็เหมือนจะพลิกเพราะนอนไม่ถูกท่า คืนนี้คงจะนอนยากน่าดู ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ก่อนจะบิดขี้เกียจแล้วเก็บข้าวของ
ได้เวลากลับไปที่หอแล้ว น้ำก็ยังไม่ได้อาบตั้งแต่เมื่อคืน ชกมกจริงฉัน

ฟุบ

เสียงของอะไรบางอย่างหล่นลงไปที่พื้นทำให้ฉันที่บิดขี้เกียจอยู่ถึงกับโดดหนี เหมือนจะเป็นแจ็กเก็ตที่ดูเหมือนจะไม่ใช่ของฉันเพราะฉันก็ใส่อยู่ แล้วนี่ของใคร เมื่อกี้มันล่นจากตัวฉันเหรอ?

ฉันหยิบเสื้อตัวนั้นขึ้นมาแล้วเพล่งมองอย่างสงสัย ใครมันเอามาทิ้งไว้ในสตูดิโอฉันล่ะเนี่ย หรือมีคนเผลอทิ้งไว้ บนตัวฉันเนี่ยนะ ฉันส่ายหัวก่อนจะหยิบเอาเสื้อนั้นติดตัวมาด้วย หันไปปิดคอมปิดเพลงปิดไฟ ปิดทุกอย่าง ได้เวลาหยุดงานแล้ว

หลังจากเก็บของเสร็จฉันก็รีบออกจากห้องไปและไม่ลืมที่จะล็อคห้องไว้ แต่ทันทีที่เปิดประตูออกไป ก็ต้องหยุดชะงัก มีใครบางคนยืนอยู่หน้าสตูดิโอ

"อ่ะ"

เราทั้งสองคนต่างก็หยุดยืนมองหน้ากัน สักพักคนตรงหน้าก็เริ่มขยับ เขามองหน้าฉันแล้วก็หัวเราะขึ้น

"อ่ะฮ่าๆๆ ขอโทษที่ทำให้ตกใจ พอดีฉันกำลังจะเดินผ่าน... แล้วก็..." คนตรงหน้าทำท่ายึกยักแปลกๆ ฉันจึ่งค่อยๆเอ่ยออกไป

iKON - Blind LoveTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang