IX_STH

25 0 0
                                    

"อะไรอ่ะฮยอง"

เสียงหัวเราะของทั้งสองคนดังขึ้นเมื่อผมเดินมาหยุดอยู่ต่อหน้า เมื่อกี้ผมไม่ได้ยินที่เขาคุยกันหรอก แต่การที่จู่ๆ ก็มาหัวเราะใส่คนอื่นนี่มันไม่เสียมารยาทไปหน่อยเหรอ

"ไม่มีอะไรหรอกน่า ฮ่าฮ่า"

...แต่ยังหัวเราะอยู่เนี่ยนะ! อะไรวะเนี่ย

ผมได้แต่มองทั้งสองคนด้วยใบหน้านิ่งเฉย ทำไมต้องมารู้สึกอารมณ์เสียตั้งแต่เที่ยง แล้วผู้หญิงที่อยู่กับฮยองนี่เป็นใคร หน้าตาคุ้นๆ นะ

"ทำไมวันนี้นายออกมาล่ะ" ฮันบินฮยองเดินออกมาตบบ่าผม ผมหันไปมองด้วยสายตาธรรมดาที่ดูเหมือนหาเรื่องแล้วก็ตอบ

"ไม่ใช่ว่าฮยองเรียกมาเหรอ?"

"เออวะ! ลืม"

อะไรของเขาวะ

ไม่รู้ว่าวันนี้ผมทำหน้านิ่ว คิ้วขมวดไปกี่ครั้งแล้วแต่ตอนนี้แค่รู้สึกอารมณ์บ่อจอยเลย ผมมองไปที่ผู้หญิงคนนั้น พึ่งจะสังเกตเห็นการแต่งตัวของเธอ เสื้อยืดตัวใหญ่ กับกางเกงวอม หน้าสดด้วยเนี่ยนะ ว้าว ใจกล้าเว่อร์ พอดูรวมๆ แล้ว... จืดชืดซะมัด ถึงผมจะชอบแต่งตัวแบบนั้นตลอดก็เถอะ แต่ถ้าเป็นผู้หญิง ผมชอบคนที่แต่งตัวสวยนะ มองเพลินดี

"วันนี้ขอบคุณที่อยู่กินข้าวด้วยกัน ใว้คราวหน้าว่างๆ ก็มาคุยกันอีกนะ" ฮันบินฮยองหันไปบอกลาเธอที่ตอนนี้ทำสีหน้าแปลกๆ เหมือนน้ำหูน้ำตาจะไหล อะไรนะ นี่จะแค่ห่างจากฮันบินฮยองนี่ถึงกับน้ำหูน้ำตาจะไหล การแสดงปะเนี่ย

ว้าว... พึ่งเคยเจอคนแบบนี้

"ไปกันเหอะ" ฮันบินฮยองหันกลับมาหาผมทันทีที่โดนลากตัวออกมา เขาคงไม่ทันเห็นท่าทางนั่นแน่ผมมั่นใจ เพราะงั้นผมจึ่งต้องรีบลักพาตัวเขาออกมา! ผมไม่ได้สนฮันบินฮยองหรอกว่ากำลังทำท่าทางแบบไหน แต่คนแบบผู้หญิงคนนั้นไม่ควรเข้าใกล้นะผมว่า

"นายจะรีบไปไหนเนี่ย" ผมหยุดลงเมื่อคิดว่าห่างจากผู้หญิงคนนั้นแล้ว ผมหันไปมองฮันบินฮยองที่ทำหน้างง ผมก็งง งงเขาเนี่ยแหละ แต่ก่อนผมคิดว่าเขาเป็นคนเลือกมากกว่านี้นะเนี่ย

iKON - Blind LoveWhere stories live. Discover now