Naglalakad lang kaming tatlo sa may hallway. Nakahanda sa kung ano mang pwedeng mangyari. Kung meron man!
"I think kailangan muna nating tulungan si Principal Kagami." I turned my gaze to Gio habang nakakunot ang noo. Sana ma-gets niyang nagtatanong ako kung bakit.
"I saw him being chased by two robots! 'Yong isa naka-school uniform at 'yong isa kasing edad ni Principal." I nodded. Inilabas ko sa bag ko ang botelyang color black. Nakita kong kinuha na rin ni Marie 'yong Berde at Pula.
"Ano 'yan?" I looked at Gio as he look down sa hawak kong bote.
"Malalaman mo rin mamaya. Mahirap i-explain," sabi ko na lang sabay kuha ng pulang bote kay Marie at inihagis ito sa kanya.
"Nasaan kaya si Sir Kagami?" I looked around and I saw no trace of our dear principal.
"Wait." I looked at Gio whose now in a serious mode. Maging si Marie na kanina pa nagta-tantrums ng kung ano ano ay napatahimik. Nag-aalala na 'to kay Patrick panigurado.
"Naririnig niyo ba 'yon?" I heightened my ear at may narinig nga ako.
"Teka, ano 'yon?"
"'Di ko rin alam basta alam ko nasa may Gymnasium 'yon." Gio grabbed my hand and we run towards the Gym. Nakita ko namang sumunod rin ng takbo si Marie.
Habang palapit kami ng palapit sa Gymnasium ay palinaw naman nang palinaw ang ingay sa loob ng gymnasium.
"Fvck! Ano 'yon?" Para itong tunog ng nagkikiskisang bakal. Nakakangilo!
Tinakbo namin ang daan papuntang gymnasium at nakita ko kung paano nakikipaglaban si Principal Kagami sa isang robot gamit ang isang mahabang bakal.
Mababakas sa mukha nya ang hirap. Makikita rin 'di kalayuan ang nakahigang babae na kumukislap kislap pa.
"Ako na bahalang tumulong sa kanya!" Magsasalita pa sana ako pero nakita ko na lang si Gio na kumuha ng isang baseball bat sa gilid.
Sinasangga lang ni Principal Kagami ang bawat atake no'ng babaeng robot sa kanya. Hindi nya ito pinatatamaan.
Akmang hahatawin na ng hampas ni Gio ang robot nang biglang pigilan ito ni Principal Kagami. Dahil inihara ni Principal ang bakal na hawak niya sa baseball bat ni Gio, nagkaroon ng tyansang mahataw ng robot ang likod ni Principal.
Napaupo ito sa sakit at kita kong napasuka ng dugo.
"Hindi ito maganda! Bakit ayaw ni Principal Kagami na masaktan 'yong robot?" rinig kong sabi ni Marie.
Tiningnan kong mabuti ang babaeng robot. Ang itsura nito'y nasa edad lang rin ni Principal Kagami.
Biglang kumislap ang daliring parte ni Principal Kagami. May singsing.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko nang dumako ang tingin ko sa kamay no'ng babaeng robot.
Inilabas ko kaagad ang itim na boteng hawak ko at mabilis na tumakbo sa direksyon nilang tatlo.
"Gosh! Fiona, anong ginagawa mo?" Isinawalang bahala ko si Marie. Tuloy pa rin ang pagsanggang ginagawa ni Principal Kagami sa bawat hataw ng robot na babae.
Nang alam kong malapit na 'ko ay agad kong inihagis ang itim na bote sa direksyon ng babaeng robot.
"Fvck!" sambit ko nang bigla itong hampasin ng robot palayo. Mabuti na lamang at hindi ito nabasag.
Sinenyasan ko si Gio na ilabas ang kulay pulang bote na dala nya. Agad naman niya itong naintindihan at hinagis agad ang pulang bote sa babae.
Tila ba'y tumigil ang paligid kasi nag-slowmo sa ere 'yong pulang bote. Mabuti na lamang at nawala doon sa bote ang atensyon no'ng robot dahil biglang nagpumiglas si Principal Kagami.
Tumama sa ulo ng robot ang pulang bote, nabuksan at kumalat ang pulang likido.
It stopped.
Maging si Principal Kagami na nagpupumiglas ay napatigil at napatingin sa unti-unting pagpapalit ng kulay ng babaeng nasa harapan nya.
Nagulat na lang kami ng biglang itulak ng malakas no'ng robot si Principal Kagami.
Principal Kagami was slammed on the walls of the gymnasium. Nawalan ito ng malay.
Nakita ko si Marie na tumakbo agad palapit kay Principal Kagami. Meanwhile, Gio was still confused sa mga nangyayari. I'm glad he doesn't utter a word para magtanong.
"Anong plano?" I asked habang pinapakiramdaman ang maaaring maging kilos ng robot na nasa harapan namin na naging kulay pula na.
Hindi ito gumagalaw.
Nakita kong humakbang palapit si Gio pero nakita ko ring humakbang palapit 'yong robot.
"Stop!" madiing sabi ko. I even raised my hands up so the robot raised its hands too.
"Anong gagawin natin? It will just fucking move if we move too. It will just copy our movements. Kung masisira natin 'yan paniguradong masasaktan din tayo or worst." My mind is panicking. Walang planong pumapasok sa utak ko.
I tried to raise my right hand slowly.
The robot raised its right hand slowly too.
"Gio?"
"Why?"
"Can you raise your hand too? The left one" In my peripheral vision, I saw him raised his left hand.
The robot copied it.
It is copying our movements. I gazed at Marie, she's trying to do some first aid with Principal Kagami.
May kalayuan sa 'min sina Marie. She is moving yet mukhang 'di naman 'yon kino-copy no'ng robot.
"Kailangan kong makalayo for me to move freely," I said.
"You try stepping backwards," he said calmly. I then slowly step backwards.
I'm expecting it to move backward but it did not. It is moving towards me.
I stopped. "This plan will not work." I said.
"I will try to move forward, you go try to steps backward." When I saw him taking steps forward, the robot steps backward. Wth!
So I started stepping backward.
One step and it stopped.
It slowly turned its gazed on me. The red robot gives me chill. It is like a moving blood for pete's sake.
On my second step, it started to move forward.
Without me knowing I saw Gio takes a few steps to run.
I almost fell out when the robot runs towards me.
"What the fuck!! " When it is about two meters away from me it stopped.
"Shit! I'm sorry, Fiona." tila yata paghinga ay 'di ko na nagawa sa distansyang gahibla na lamang ang layo nito sa akin.
"We need to do something to destroy this," rinig kong sabi ni Gio.
'Dii ko na alam ang gagawin ko. I am very exhausted na as of the moment.
Out of nowhere bigla na lang akong napaupo. Dala na rin siguro ng pagod.
Hindi ko na namalayan ang mga nangyari dahil nawalan na yata ako ng malay.
BINABASA MO ANG
Game of Death (Book 1)
Mystery / Thriller[COMPLETED] Fiona Sasuke, a typical student that only wants her parent's time, got into a "game" wherein her enemies and her school started it. It is not a typical game because life was on the line. You lose and you'll die. In this game, she was wit...