Με ένα... ΚΛΙΚ!

12: Η μεγάλη έκρηξη

Νάλα 

Την πρώτη φορά που γνώρισα τον Τζέρεμι ήταν σε ένα από τα πολλά πάρτι που έκανε ο πατέρας μου όταν ακόμη σπούδαζα φωτογραφία. Όπως και εγώ είχε γεννηθεί μέσα στα λεφτά. Αυτό που δεν περίμενα να έχουμε κοινό ήταν το μίσος για τον πατέρα μου. 

Η μητέρα του Τζέρεμι ήταν επί χρόνια μοντέλο στην εταιρία ρούχων που είχε κληρονομήσει ο πατέρας μου από τον δικό του και όταν εκείνος ανέλαβε πολλά άλλαξαν στον χώρο. Όταν η μητέρα του αρνήθηκε να κάνει σεξ με τον πατέρα μου εκείνος την απέλυσε και φρόντισε να καταστρέψει την καριέρα της. Ο Τζέρεμι είδε την μητέρα του να χάνει αυτό που αγαπούσε να κάνει περισσότερο, την είδε να αφήνει τον εαυτό της και να σιχαίνεται το πως είχε καταλήξει μισητή από το κοινό που κάποτε την λάτρευε. Είχε χάσει φίλους, καριέρα και όρεξη για ζωή. Έτσι ορκίστηκε πως θα έκανε τον πατέρα μου να χάσει ότι πιο πολύτιμο είχε. Αυτό δεν ήταν κάτι άλλο πέρα από την πανέμορφη πρωτότοκη κόρη του, Νάταλι. Ένα κορίτσι ειδικά μεγαλωμένο να γίνει αστέρι και να με καλύπτει με την λάμψη της. Δεν την μισούσα που ήταν έτσι. Κάποτε όταν ήμουν μικρή ναι αλλά αργότερα κατάλαβα πως ο μόνος που ευθύνονταν για αυτό ήταν ο πατέρας μου. Με έκανε να αισθάνομαι άσχημα που δεν ήμουν τόσο ψηλή όσο αυτή ή δεν είχα τόσο λαμπερά μαλλιά και σαρκώδη χείλι. Με έκανε να πιστέψω ότι ήμουν άσχημη και άξιζα την αγάπη του.

Όταν ο Τζέρεμι με πλησίασε και μου ζήτησε να καταστρέψουμε τον πατέρα μου δεν μπορούσα να πω όχι. Ήταν η καλύτερη προσφορά που μου είχαν κάνει ποτέ. Το σχέδιο του ήταν να χαλάσουμε για αρχή την εικόνα της Νάταλι προς τον κόσμο. Αυτό θα τον εξόργιζε και αργά ή γρήγορα η αδερφή μου θα έβλεπε το τέρας που πραγματικά ήταν. Ο τρόπος που επέλεξε να το κάνουμε όμως ήθελε χρόνο...

Ανέφερε ένα παιδί, τον Πίτερ, έλεγε πως είναι βουτηγμένος στην μιζέρια και τον ενδιέφερε μόνο η προσοχή όμορφων κοριτσιών. Ήξερε πως είχα τον τρόπο μου να μπαίνω στο μυαλό κάποιου και αυτό που έπρεπε να κάνω είναι να τον πλησιάσω και να τον κάνω προσιτό. Όταν τον είδα πρώτη φορά ξαφνιάστηκα με το πόσο όμορφος και ταυτόχρονα χαμένος ήταν. Σκέφτηκα πως ήταν το τέλειο θύμα για αυτό που πρόκειται να κάναμε. Έτσι ξεκίνησα το σχέδιο.

Αυτό όμως που δεν υπολόγισα ήταν πως ο Πίτερ δεν ήταν μόνο ένα χαμένο αγόρι. Ήταν ένας άνδρας που δεν είχε διδαχθεί ποτέ πως να αγαπάει ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό. Κάθε φορά που πλησίαζα στο επόμενο βήμα ένιωθα πως ήμουν απαίσιος άνθρωπος παίζοντας έτσι μαζί του. Για λίγο φοβήθηκα επίσης πως ίσως να πετύχαινε το σχέδιο μας. Η Νάταλι δεν άξιζε κάποιον σαν αυτόν. Ο Πίτερ, ο πραγματικός Πίτερ που ήταν κρυμμένος μέσα του ήταν πολύ καλός για εκείνη. Ήμουν σίγουρη για αυτό όταν αρνήθηκε να πηδήξει την Όλιβια. Αν ήταν αυτός που περιέγραφε ο Τζέρεμι θα το είχε κάνει.