Με ένα... ΚΛΙΚ!

19: Ξανά και ξανά

Κάποιες φορές στην ζωή μας έρχεται ένα πρόσωπο που ποτέ δεν θα περιμέναμε πως θα μας άλλαζε, πιστεύαμε πως είχαμε τον έλεγχο της κατάστασης και του εαυτού μας αλλά τελικά δεν είχαμε τίποτα από τα δύο. Για εμένα αυτό το πρόσωπο ήταν η Νάλα. Ήρθε ακριβώς την στιγμή που θεωρούσα πως δεν θα άλλαζα ποτέ, πως θα παρέμενα βαρετός και κενός μέχρι το τέλος. Εκείνη όμως ήρθε και με γέμισε. 

Στην αρχή η σχέση μας μου φαινόταν λίγο παράξενη. Δεν είχα συνηθίσει να έχω δίπλα μου κάποια που να είναι τόσο καλή μαζί μου, κάποια που θα μπορούσα να της πω τι σκέφτομαι χωρίς να ντρέπομαι. Όταν δεν δούλευε στο στούντιο ερχόταν από το μαγαζί με τους φίλους της και καθόταν εκεί ώσπου να σχολάσω. Τις ημέρες που έπαιρνα ρεπό τις περνούσαμε συνήθως στον καναπέ αγκαλιά ή κάνοντας βόλτα σε διάφορα παράξενα μέρη που τις άρεσε να φωτογραφίζει. Είχαμε χτίσει μια ρουτίνα και παρόλο που ποτέ δεν συσχέτιζα τον έρωτα με αυτήν τώρα τον έβρισκα σε όλες τις μικρές στιγμές. 

Είχαμε επιτέλους ολοκληρώσει την φωτογράφιση μου αλλά δεν με άφηνε να δω καθόλου από το υλικό που είχε διαλέξει. Επέμενε πως ήθελε να είναι έκπληξη για την  μεγάλη στιγμή. Με είχε κουρέψει, πράγμα που δεν πιστεύω μέχρι και τώρα πως την άφησα να κάνει, με είχε ντύσει με παλιά φθαρμένα ρούχα σε αποχρώσεις του γκρι και πρόσθεσε κάτι μικρά στρογγυλά γυαλιά, ένιωθα γελοίος όταν κοιτάχτηκα στον καθρέφτη, την ίδια αντίδραση είχε και ο Τζέρεμι όταν με είδε. Όταν όμως τελειώσαμε με τις φωτογραφίες άρχισα να με βλέπω λίγο πιο σέξι σε αυτό το στιλ, ακόμη μια φορά που είχε δίκαιο. Έβλεπε κομμάτια μου που δεν ήξερα πως υπήρχαν.

Εκείνη από την άλλη ήταν ακόμη αρκετά κλειστή μαζί μου. Υπήρχαν φορές που προσπαθούσα να κάνω τα πάντα κυριολεκτικά για να την φέρω λίγο πιο κοντά μου αλλά εκείνη χανόταν μέσα στις σκέψεις της. Δεν ήξερα πως μπορούσα να την βοηθήσω. Την αγαπούσα και το ήξερε αλλά με έκανε να πιστεύω πως αυτό δεν ήταν αρκετό. Προσπάθησα να την σύρω σε διάφορες ερωτικές εξορμήσεις, να  ξυπνήσω το ταλέντο της και την όρεξη για ζωή, να φέρω τους φίλους της στο διαμέρισμα... Τα πάντα. Τίποτα όμως δεν την ικανοποιούσε.

Ταυτόχρονα η αδερφή της συνέχιζε να μου στέλνει μηνύματα ώσπου εγώ αποφάσισα να μπλοκάρω τον αριθμό της. Δεν θα ρίσκαρα να χάσω την Νάλα επειδή η αδερφή της τελικά αποδείχθηκε τόσο ψυχωτική όσο την περιέγραφε. Ήθελα να σβήσω το παρελθόν. Όλες οι κακές αναμνήσεις να γινόντουσαν καπνός μαζί με τις πρώην αγάπες που μας πλήγωσαν. Εγώ είχα καταφέρει να ξεχάσω. Αν κάποτε πίστεψα πως δεν άξιζα αγάπη, πως ήταν αδύνατο κάποιος να με έχει κοντά του πλέον ήταν μια σκέψη που μου προκαλούσε γέλιο. Βεβαίως, όταν αφήνεις τον λάθος άνθρωπο να έχει εξουσία επάνω σου αυτή η σκέψη σε καταναλώνει αλλά πλέον ήξερα να ξεχωρίζω το καλό μου. Όλοι έχουμε μια άσχημη και μια όμορφη πλευρά. Σημασία έχει με ποια θα επιλέξεις εσύ να ζήσεις.