Με ένα... ΚΛΙΚ!

17: Εξηγήσεις

Ήταν εκείνη η στιγμή που όλα γύρο μου θόλωσαν. Ήθελα να της μιλήσω,να της εξηγήσω τα πάντα άλλα ήξερα πως δεν με άκουγε. Με κοιτούσε επίμονα και η ματιά της με έκαιγε. Δεν ήξερα αν την έχω πληγώσει ή την έχω νευριάσει περισσότερο. Ήξερα στα σίγουρα όμως πως είχα κατέβει κατά πολύ στα μάτια της.

«Δώσε μου ένα λεπτό να σου εξηγήσω..»λέω τελικά και ανασηκώνω λίγο το χέρι μου στον αέρα.

Προς έκπληξη μου και εκείνη σταυρώνει τα χέρια της ανασηκώνοντας τους ώμους της λέγοντας: «Εντάξει, εξήγησε μου»

Σκαλώνω. Γλύφω τα χείλι μου νευρικά έτοιμος να μιλήσω.

«Εμείς πάμε να ξεκινήσουμε το παιχνίδι» λέει ο Άλεξ και με χτυπάει φιλικά στον ώμο. «Καλή τύχη» ψιθυρίζει σιγά ώστε να μην μας ακούσει κανείς και κατευθύνεται με τους υπόλοιπους προς τις μπάλες.

Κάθομαι στο τραπεζάκι μπροστά μας και η Νάλα κάθετε απέναντι μου. Το βλέμμα της έχει μαλακώσει αλλά κανένα μυικό στο σώμα της δεν έχει χαλαρώσει. 

«Ήταν τυχαία συνάντηση. Δεν έκανα τίποτα μαζί της» Ξεκινάω από τα βασικά. «Βρισκόταν εκεί γιατί ήθελε να σου μιλήσει αλλά δείλιασε τελευταία στιγμή. Εγώ ήμουν εκεί γιατί προφανώς νόμιζα πως κάτι έγινε με εσένα και τον Τζέρεμι. Το αντιμετώπισα με τον μόνο τρόπο που ξέρω, φεύγοντας στο κοντινότερο μπαρ» Φτιάχνω λίγο τον γιακά μου. Η θερμοκρασία στο σώμα μου ανεβαίνει. «Μου είπε πως σ'αγαπάει και πως σε νοιάζεται. Είσαι αδερφή της και ήθελε απλώς να αφήσετε τις γελοίες διαφορές στο παρελθόν. Ζήτησε την βοήθεια μου, στο πως να σε κάνει να την αγαπήσεις»

«Και τι απάντησες σε αυτό;» Με ρωτάει και γέρνει ελαφρώς προς το μέρος μου.

Οι παλμοί μου ανεβαίνουν και νιώθω τις φλέβες μου να χτυπάνε σαν τρελές. «Νάλα... Αν ήξερα την απάντηση σε αυτό θα σε είχα κάνει ήδη να αγαπήσεις εμένα» λέω και κάνω παύση περιμένοντας την αντίδραση της. Δεν ξέρω ποια θα ήταν η ιδανική. Σφίγγω τις παλάμες μου και εύχομαι απλώς να μην με απορρίψει.

«Εσύ..» Βλεφαρίζει μπερδεμένη. Αφήνει επιτέλους το σώμα της ελεύθερο.

Η Νάλα που συνεχώς ήταν στην τσίτα και είχα πάντα μια έξυπνη απάντηση για όλα πλέον είχε χάσει τα λόγια της και είχα εγώ το πάνω χέρι στην συζήτηση. 

Δεν είχα ιδέα πως να το αντιμετωπίσω αυτό. Απλώς άφησα τον εαυτό μου να εκφραστεί ελεύθερα χωρίς να σκεφτώ ιδιαίτερα το αποτέλεσμα.