Rozdział 12- Odnaleźć miejsce

2 1 1
                                    


Nigdy się stąd nie uwolnię proszę cię wszystko co dobre uwolnij mnie z tej puszczy. - Szła płacząc po chwili, stanęła i usiadła na plaży naglę co się stało że przeniosła się w tym momencie do swojego domu tam gdzie się wszystko zaczęło. Lecz wróciła ale nikogo nie było  zrozpaczona siedziała w tym domu w zimnym pomieszczeniu gdzie niczego nie było. Lecz po chwili odważyła się i wstała i zaczęła chodzić szukając jakiegoś koca by się o kryć, lecz nie znalazła więc wyszła z domu i zaczęła się po całym podwórku i lesie kręcić szukając czegoś do okrycie i jakiegoś domu by zapytać czy by mogła się ogrzać i zostać na 1 dzień u nich, po chwili nic nie znalazła więc dalej szukała.

Szła przez dłuższą drogę przez ulice, podchodziła pod okna i patrzyła przez nie by ujrzeć coś co by jej pomogło by wyjść z tego piekła które, nadal przeżywa idzie przez stromą ulicę podchodzi po jedno okno by zobaczyć co tak jasno świecie w tym oknie, spojrzała a to było coś takiego co wyglądało jak berło  posypanymi kryształami, nagle drzwi się otworzyły szeroko a dziewczyna podeszła do tych drzwi i stała przez chwile i spojrzała do środka bez wchodzenia tam, lecz przybliżyła się i blask tego berła oślepiło ją i o krok do tyłu odeszła zasłaniała się by blask jej bardziej nie oślepiał, jak blask przestał tak razić dziewczyna pomału weszła do środka zobaczyć co takiego jest że ten blask jest taki piękny, krok po kroku podchodziła tam nagle drzwi się zamknęły z trzaskiem dziewczynka się przestraszyła i bała się co się stanie z nią.

Po jakimś czasie dziewczynka usłyszała dziwny dźwięk po drugiej stronie pokoju, jakby by było jakieś pomieszczenie w tym dziwnym domu z berłem, więc dziewczyna była ciekawa co jest w tym pomieszczeniu podeszła pod drzwi tego pomieszczenia i przyłożyła ucho do drzwi i się nadsłuchiwała czy ktoś lub coś jest w tym tajemniczym pokoju,  nagle gdy była pod drzwiami i nadsłuchiwała się drzwi się otworzyły od tego  pokoju, po patrzyła się na w prost oświetlonego obrazu i spojrzała na cały pokój i zobaczyła w pewnym czasie że ktoś stoi , w rogu pokoju i bała się podjeść lecz wzięła oddech i w końcu weszła do tego pokoju i podeszła do tej osoby, po chwili drzwi za nią się zamknęły tajemnicza postać za nią się odwróciła a dziewczyna powoli się odwróciła i spojrzała na tą postać i zamarła w miejscu nie mogła się odezwać z przerażenia i ruszyć się, stała w miejscu.



To już koniec opublikowanych części.

⏰ Ostatnio Aktualizowane: Oct 13, 2018 ⏰

Dodaj to dzieło do Biblioteki, aby dostawać powiadomienia o nowych częściach!

Życie jest życiemOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz