Bölüm Şarkısı
Steve Void – Crooked
Okula gelmiştik ama macera burda biter mi? Bitmez. Şimdi sırada kampüsleri bulmak vardı.
Ben ve Atlas Uzay Bilimleri dersi alacaktık. Açelya Çocuk Eğitimi bölümünde, Yaman ise babasının ısrarı üzerine Bilgisayar Mühendisliği okuyacaktı.
Bazen ciddi anlamda Atlas ve Yaman'ın kardeş olduklarından şüphe ediyordum. Atlas sessiz ve sakin iken, Yaman tam tersiydi. Yaman her kızla çıkarken, Atlas gerçek aşka inanırdı. Daha sayamadığım bir sürü zıt özellikleri vardı. Ama her ne kadar birbirlerine zıt olsalarda mıknatıs gibi birbirinden ayrılmazlardı. Yaman küçük olduğu için bütün ilgiyi görmüş olsada büyüyünce değişmişti. Atlas ise yeri geldiğinde Yaman kadar neşeli ve şakacı, yeri geldiğinde ise buz gibi soğuk olurdu. Aslında Atlas hepimizden büyüktü ama kardeşi için okula 1 yıl geç gitmişti.
Sonunda hepimiz kampüsleri bulup dağıldık. Atlas ve ben dersin olacağı amfiye girdiğimizde içeride sadece kızların olduğunu fark etmemiz kısa sürdü. Arkalardan bir yer seçtik ve oturduk. Tepeden baktığımda içeride birkaç erkeğin olduğunu gördüm ama hepsinin yanında sevgilileri vardı.
Bizden 1 sıra alttaki kızların konuşmaları kulağıma geldi.
"Kanka az önce giren oğlanı gördün mü? Taş taş mübarek."
"Gördüm kanka ama sevgilisi var herhalde yanındaki salak kızı görmedin mi? Sınıfa aval aval bakıyordu."
Kız lafını bitirdiğinde yavaş yavaş sinirlendiğim hissettim. Sinsi gülümsemem yüzümde yayılırken kızların şakalarımdan birine ihtiyacı olduğu açıktı.
Sonunda hoca sınıfa girdiğinde birkaç kişinin ayağa kalktığını gördüm ve hafifçe kıkırdadım. Hoca yerine geçti ve kendini tanıtmaya başladı. Ben ise önümdekilere yapacağım şakanın planını yapıyordum.
Yarım saatin sonunda hoca dersi bitirdiğini söyledi ve amfiden çıktı. Öğrencilere tekrar baktığımda önümüzdeki kızların ve birkaç farklı kızın bize doğru geldiğini gördüm. Hemen Atlas'ı dürtüp gelenleri gösterdim. Kızlar bizim sıranın yanına gelince kıvırcık olan konuşmaya başladı. Tabi konuşuyor demeye bin şahit ister daha çok karaya vurmuş balina gibi ses çıkartıyordu.
"Merhaba ben Şule" diyerek kendini gösterdi. Üzerine giydiği kıyafetlerin toplam kumaşı 1 metre bile etmezdi. Başka bir erkek olsa kızın üzerine atlar ve sevgili olurdu ama Atlas o erkeklerden değildi ve kız bunu bilmiyordu.
Kız cilveli cilveli kendini tanıtırken Atlas'a baktığımda sıkılmış görünüyordu. Bizim önümüzde oturan kızın adını öğrendiğim gibi kızlara döndüm.
"Hepinize merhaba kızlar ama şimdi izin verirseniz çıkmamız gerekli." Dedim ve Atlas'ın elini tuttum. Kızlar elimize şaşkınça bakarken hemen sınıftan çıktım. Daha ilk günden birçok düşman kazandığımın farkındayım ama yapacak bir şey yok.(Bu nasıl bir cümle :)
Dışarı çıktığımızda Atlas'ın konuşmasına izin vermeden lafa atladım.
"Sakın yalnış anlama seni kızlardan kurtarmak için yaptım halinden pek memnun gözükmüyordun. " İlerdeki kafeyi işaret ederek.
"Hadi kafeye gidelim Yaman kesin oradadır. Bende Açelya'ya mesaj atarım." Atlas başıyla onayladığında yürümeye başladık. Bende o sırada Açelya'ya mesaj attım.
Kime:Açelyoo
Kanka bizim kampüsün ordaki kafeye gidiyoruz kop gel hemen.
Mesajı atar atmaz cevap gelmişti.
Kimden:Açelyoo
Ya kanka hocaya bayan ders sıkıcı ölüyorum şuan acil kurtarın beni burdan.
Açelya'nın attağı mesajı okur okumaz kafamdaki SPL* yandı.
*Sinsi Plan Lambası.
Sonunda kafeye gittiğimizde içeriye bir göz gezdirdim ve tamda tahmin ettiğim gibi Yaman koltuklardan birinde yemek yiyordu. Yanına gittiğimizde hiç istifini bozmadan elindeki zeytinli poğaçayı ve şeftalili meyve suyunu içmeye devam etti. Koltuklara oturup bizde siparişimizi verdik Yaman yemeğini bitirip kafasını kaldırdığında şaşkınca bize baktı.
"Siz ne zaman geldiniz."
"Sen yemek yerken. Pardon yemekle aşk yaşarken." Atlas'ın cümlesi Yaman'ı sinirlendirmiş olacaktı kaşlarını çatıp konuşmaya başladı.
"Ya abi salak mısın? Poğaça benim kriterlerime uygun deyil bir kere. Ben incelerle aşk yaşırım. Poğaça ince olsa gideri var yine."
Yaman'ın bu saçma ötesi saçma konuşmasını beyin belliğime dahi gitmeden ortadan kaldırdım. Böyle bir cümleyi bir daha asla duymak istemiyorum.
Asıl sorunu hatırlayıp bizimkilere döndüm.
" Ya onu bunu bırakın da bizim Açelya'yı kurtarmamız lazım."
İçimden Allahım lütfen Yaman şaçma bir şey söylesin derken Yaman konuşmaya başladı.
"Kanka ben biliyordum CİA sonunda Açelya'yı kaçırdığhh." Son kelimeyi uzatarak söylemesi üzerine sabrımın sonunu sıyırıp Yaman'a döndüm.
"YA BİR DAHA ABUK SUBUK KONUŞUP BENİ ÇİLEDEN ÇIKARMAA. BİŞEY ANLATIYORUZ ŞURADA." Cümle bittiğinde herhesin bize bakıyor oluşu cümleyi bağırarak söylediğimin kanıtıydı.
Atlas ve Yaman korkmuş gözlerle bana baktığında sözlerimin yerini bulduğunu anladım.
" Tamam kanka sakin ol bidaha şaka yapmıcam, yeterki sen sakin ol." Yaman'ın cümlesi gerçekten korktuğunu açıklarken bu taktiği bana laf atan kızlarında üstünde kullanmaya karar verdim.
"Tamam sakinim. Gelelim konuya, Açelya derste sıkılmış hoca dersi bitirmiyomuş onu kurtarmamız lazım." Az önceki çıkışımdan sonra ikiside beni pür dikkat dinlemeye başladı.
"Plan şöyle...
Selamm
Bu bölümde kısa oldu ama sıkılırsınız diye çok uzatmak istemiyorum. Ama bana sıkılıp sıkılmadığınızı belirtirseniz bende bölümü daha uzun yazarım.
Vote ve yorum atarsanız beni çook mutlu edersiniz.
❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Manyaklar Çetesi #wattys2018
Adventure"Lan burası neresi?" "Allah belanı vermesin Yaman nereye getirdin bizi." "Bilmiyorum kanka. Ben sizi kamp yapmaya getirmiştim." "Oğlum çıldırma beni dağın başında kamp mı yapılır?" "Açelya yok." "Hah bi bu eksikti. Dağın başında kaybolduk birde...
