YANSIMA

Yazar ve Venüs ~ Ynsm4.

İnsanlar bazen acımasız , bazen korku dolu bazense okadar karanlığa rağmen içleri mutluluk dolu..
Bu satırlar sabah acele ederken önüme düşen bir kitaptan alıntılar.
Düşünmem gereken o ki sınava az kalmış olması.
Üniversite sınavına girecek olmama rağmen kalan bir buçuk ay.
Yanıma birkaç kitap alarak grubun beyninin yanına gitmeye karar verdim.
!! Barış !!
Barışla Ali beraber kalıyorlardı böylelikle aliyide görmüş olucaktım.
Barışın ailesi kucukken ölmüşler ve yurtta kaldığı zamanlarda onunla karşılaşmıştım.
Sonraları tesadüfler ve aynı okul derken ailemin bir parçası oldu.
Ali ise benim çocukluk arkadaşımdı .
Ömrümün yarısı desem yalan olmazdı. Bu aralar bir sorunu vardı . Babasıyla iyi anlaşamaz annesi zaten ilgilenmiyordu .
Ona değer veren bir abisi vardı Eren Üstün.
Tek sözünü dinlediği bizden sonra ailesi olan tek kişi.
Ali zengindin ama kesinlikle züppe falan değil.
Barışla tanıştığında birbirlerini sevmişler hatta barışla aynı evde kalmak için abisi yurtla konuşmuştu.
Barışla 18 ine basınca Ali'yle kalmaya başladı.
Evin önüne gelmiştim kapıyı çaldım.

••• Benden önce•••

" Barış oğlum kalk neredeyse öğlen olmuş"
" Ya Ali 5dakika "
" Kalk oğlum hadi "
Der demez barış offlayarak yataktan kalktı altında pantolonu üstünde birşey yoktu.
Bana baktı" ne ara hazırlandın"
Ona gülümsedim sonra yüzüne bir t-shirt attım onu alıp giyindi .
" Karnım aç"
Mızmız seni. Ciddi duruşumu bozarak ona sataşmaya başladım
" Oğlum ya ekmek yok alıp gelsene sıra sende"
Pis pis gülmeye başlamıştım yastığı fırlattı
" Oğlum bak hep bunu yapıyorsun daha dün ben aldım. "
" Barış dün yemek bile yemedik hadi koçum hadi. hadi bitanesi haydee"
Onu kapıya kadar geçirdim
Arkasını dönerek parmağını sallayarak beni tehtid etti
" Şer.......sizsin sen cidden bak sen dünyada gördüğüm en büyük şer.......sizsin."
Bu sırada asansörün yanında alazı gördüm.
Elindeki poşeti göstererek barışa göz kırpıyordu .
Alazla önceden tanışıklığımız vardı babalar arkadaştı falan gelip gitmeler derken yakınlaşmıştık  . İyi çocuktu ama şansızdı annesini gözleri önünde kaybetmiş daha onu atlatamadan babası kendi evinde canına kast etmiş babasını asılı  görmüştü.
Bu olayları kardeşi görmesin diye babasının öldüğü gün ona hiçbirşey yokmuş gibi davranıp buyumesiydi.
O zamanlarda kendisi toparlanamazken kardeşini toparlamaya çalışmasıydı. Hulusi bey alazın  babasıyla küs olmasına rağmen otoritesi sarsılmasına diye yada vicdanından veya şefkatinden cocuklara bakmıştı. Ozamanlar ünlü bir aile olduklarından bu haberler çok duyulmuştu.
Gözlerindeki ateşin tek sebebi onu bu hale getirip ruhunu parçalayanlardı.
Galiba o zamanlar 7yada 8 yaşındaydı.
Sonraları görüşemez olmuş araya mesafe girmişti . Şimdi bakıyorumda koca adam olmuş , küçük adam dostuma birkere daha baktım.
" Oğlum sen kralsın"  barış bu sözünden sonra alazın sol kolu sağ kolu hatta sağ bacağı sol bacağı bile olurdu.
" Bundan sonra kardeşimsin. Ali gör bak ne adamlar var bak bak"
Ne demiştim beni satması iki dakikadan a sürmüştü ki alaz bana bakarak
" Kabul edersin dimi ? Hulusi beylerin bugün keyfi yoktu canımı sıkmadan geleyim dedim."
Hala onlara gülüyordum.
Kapıyı sonuna kadar açarak
" Tabikide oğlum. Bak bu kapı herzaman sana sonuna kadar açık"
İçeri girdik barış hemen birşeyler hazırlamaya başladı. Bizde salonda daha doğrusu oturma odası gibi neyse işte oturmaya başladık. Ona bakarak
" Eskisine göre nasılsın ?"
Bana bakarak
" Kişilikler fazla dağıldı . Malum benide dağıttılar . Artık kontrol edemiyorum. " Kafasını eğdi ve bıkkınca
"Ozelliklede karanlığı "
Uzgunce baktım elimi omzuna koydum
" Kimler biliyor ?"
" Hulusi bey, toprak , sen, psikiyatristim bir-iki kişi daha "
" Duzelmiyecekmi ?"
Umutsuzca yere bakarak kafasını salladı sonrada başını tuttu acı çekiyordu.
Boynuna baktım damarları belirginleşmeye başlamıştı.
Bı bardak su koydum ve onune egildim
" Sakinleş herşey geçti."
Elimdeki suyu aldı ve içti sertçe masaya bıraktı.
" Pardon pardon gerçekten benim komtrolumde değil" hala kendisini affettirme çabasındaydı.
" Saçmalama ne kusuru"
Bana bakarak
" Gün boyunca böyleyim ama sürekli dışa çıkma peşindeler. Günde 3kere kişilik geçişi olmaya başladı. Karanlık en çok korktuğumsa o artık onun yaptıklarını bile hatırlayamıyorum. Bazen ara ara hayal meyal ama gerisi yok."
" Üzülme bundan sonra bak beraberiz olmazsa başka yerden destek alırız ."
Biran olsun onu rahatlatmam ona yapacağım en büyük iyilikti
" Herşey o küçük kızda "
Ona tekrar baktım
" Onuda bulucağız "
" Kimmiş o güzel kız "
Barış masayı hazırlamış bize bakıyordu alaza baktım oda bana anlatmakta kararsızdı.
" Barış konusunda şüpheye düşme . Sırlar konusunda iyidir ." Göz kırptım oda anlatmaya başladı.
" Bu sefer yeteri kadar puanım olursa ve psikoloji okursam ilk hastamsın ona göre"
Alazla anlaşmışlardı.
Barış 19 yaşındaydı bizse 24 olmak uzereydik.
" Değişik bir tipin olduğunu söylemeden edemeyeceğim . Ama bu kadarını da beklemiyordum . Senin meslek falan"
Alaz direk cevap verdi
" Başkan yardımcısıyım. "
Bende ekledim
" Holdingte"
Barış kocaman gözlerle bana bakıyordu . Bu arada kapı tıklamıştı.