DELİKANLI ANONİM •Texting

0.10

---

"Yaren düzgün ye şunu." Enes'in sitemiyle kemirdiğim tostumu bıraktım.

Kantinde oturuyorduk, ben de arkadaşlarıyla konuşan Doğukan'ı izliyordum.

Sınıfta yaşanan anlamsız bakışmalardan sonra herkes -özellikle de kızlar- başımıza üşüşmüş Doğukan'la tanışmaya çalışıyorlardı.

Ben de onları sıramdan kovalayıp sonunda sınıftan çıkabilmiştim.

"Sen de böyle şans olduğunu bilseydik, gider iddia oynardık aq." Dedi Murat.

Haklıydı, böyle bir şans kimseye gelmezdi.

"Ne iddiası aq, bilseydim kumar masasına sizi yatırır dubleks ev alırdım." Dedim onlara bakarak.

Söylediğime kahkaha attıklarında Doğukan'ın bakışları bizim masaya döndü.

Ona bakarken yakalanmıştım.

Çok güzel!

Gülümsedim ve o da mükemmel gamzelerini çıkararak gülümsedi.

"Allah'ım ben ne sevap işledim de bana böyle bir iyilik yaptın sorarım sana." Dedim yukarıya bakarak.

"Hayır Allah'ım bu kızın bize yapmadığı piçlik, şerefsizlik kalmadı. Ne gibi bir iyilik yapmış olabilir ki böyle bir karşılık aldı?" Dedi Ayberk'te benim gibi yukarıya bakarak.

Kafasına vurdum, "Çik kimik." Diye ağzımı oynattım.

"Kalbim temiz benim bi kere." Dedim ve telefonumu çıkardım.

"Ne o, Doğukan'a mı yazacaksın?" Diye piç piç güldü Murat.

Aslında amacım oydu ama kavga ettiğimizden dolayı yazmak istemiyordum. 

"Yok olm ya kavga ettik biz." Dedim sitemle.

Hepsi bana yaz ayında grip olmuşum gibi baktı.

"Lan ne ara?" Dedi Enes.

"Yazdığım günün gecesinde." Dedim.

"Geç bile kalmışsın kavga etmek için, 1-2 saat kavga etmemen rekor zaten." Dedi Enes ve alkışlamaya başladı.

Üf'leyerek başımı masaya eğdim.

Üçü de dönüp bana baktı, üzüldüğümü anlayabilmişlerdi. Sandalyelerini bana yaklaştırdılar.

"Tamam üzülme, hallederiz." Dedi Enes elini omzuma koyarak.

"Çocuğa piç kurusu dedim, sence de halledebilir miyiz?" Dedim masumca bakarak.

"Ağzına sıçayım Yaren!" Dedi Murat.

E ne yapayım, bana siktir git yazmıştı!

"Offfff hiçbir işim mi rast gitmez yarabbim!" Diyerek kendimi sandalyeye saldım.

Karşı masaya baktığımda, bizim sınıfın kızlı-erkekli, popüler olmak için her şeyi yapabilecek kalabalık grubun, Doğukan'ın masasına oturduğunu gördüm. Kantindeki çoğu kişi de durmuş kalabalık masada ne olduğunu izliyordu.

Şu an çıldırabilirdim, çünkü masa da okulun 'her çocuğa yürümüş' kızı Serra oturuyordu.

Onun ben aq.

Masadan gülüşme sesleri gelince istemsizce sıkılan yumruklarımı gevşelttim.

Samimiyetsiz olsa da çok güzel gülüyordu namıssız vicdansız!

Zilin çalmasıyla kantin yavaşça boşalırken, telefonumu koyduğum cebimden çıkardım.

Delikanlianonim:  Herkesin ilgisinin üstünde olması hoşuna gitmiştir, yeni çocuk.

Delikanlianonim: Ama bilmeni isterim ki o etrafında ki insanlar seni sırf dış görünüşün için sevecek.

Delikanlianonim: Ben sana gerçek sevgi vaad etmiştim,

Delikanlianonim: Sense içine sıçtın.

Delikanlianonim: Umarım pişman olursun.

Kantinden çıkmak üzere olan Doğukan, durup telefonunu cebinden çıkardı. Etrafına kaşları çatık bir şekilde baktığında onunla göz göze gelip her şeyi batırmamak için başımı Ayberk'in omzuna yasladım ve telefonumu masanın altında tuttum.

Bir süre orada dikilip, göz ucuyla gördüğüm kadarıyla bizim masaya baktı. Enes ve Murat gülerek bir şeyler anlatıyordu.

Ayberk ve ben ise gülüyorduk ama konunun ne olduğu hakkında bir fikrim yoktu.

"Hey, sınıfa gelmiyor musunuz?" Diye bize seslenen Doğukan'a baktık.

Şaşkınlıkla gözlerimiz açıldı ama hepimiz gülümsedik.

"Geliyoruz." Diye konuşan Enes'e baktım.

Benim için hepsi mutluydu ve onunla arkadaş olmak istedikleri belliydi.

Benim için her şeyi yaparlardı.

Yanına doğru adımlarken, Enes elini Doğukan'ın omzuna koydu.

"Tam olarak tanışmadık." Dedi ve elini sıktı. "Ben Enes," dedi.

Murat elini uzattı, "Ben Murat,"

Ayberk elini uzattı, "Ben Ayberk,"

Doğukan yüzünde gerçek gülümsemesiyle hepsine karşılık verdi.

"Ben de Yaren." Diyerek elimi uzattım.

Elimi sıkarken, bütün bedenim uyuşmuştu. Elleri, dışarıdaki soğuğa rağmen sıcacıktı.

"Hepinizle tanıştığıma memnun oldum." Dedi.

Ben de karşılık olarak gülümsedim.

"Umarım oluruz." Dedim.

"Hadi," diye kapıya ilerleyen Ayberk'i izledik.

Doğukan ise telefonu eline almış arkada kalmıştı.

"Hadi gelmiyor musun?" Dedi Murat.

Bize bakarak bir süre bekledi ve eliyle işaret yapıp beklememizi istedi. Klavyede parmaklarını gezdirdi ve bize gülümseyerek bakıp kantinden çıktı.

Onlar önden muhabbet edip ilerlerken biraz arkadan ilerledim ve titreyen telefonumu açıp, gelen mesajlara baktım.

Doguatik: Bir anonimin 'gerçek' sevgisine ihtiyacım yok.

Doguatik: Etrafımda ki sahte insanların, saçma sevgisine hiç ihtiyacım yok.

Doguatik: Benim istediğim gerçek insanların, gerçek sevgisi.

Doguatik: Sanırım bu sevgiyi buldum ve elde etmek için her şeyi yapacağım.

Gülümsemeden edememiştim.