Eijirou birkaç saatin ardından bakışlarını bilgisayarından çekti ve sandalyesinde gerindi. Esnedikten sonra gözlüğünü çıkarıp masasına koydu.
Yaptığı araştırma sonucu; ruh eşlerinin serçe parmaklarında, doğdukları günden itibaren kırmızı, görünmez, bir kader ipliği bağlı olurmuş. Ancak bu, basit bir Çin inancıymış.
Bunu okumak Eijirou'yu, her ne kadar gerçeklik payı olmasa da, utandırmış ve mutlu etmişti. Yanaklarına minik minik tokatlar atıp sandalyesinde dönmeye başladı.
Fakat böyle bir şey varsa bile ipliğin görünmez olması gerekirdi. Neden zaman zaman kendini gösteriyordu anlam verememişti. Bunu her yere arattı fakat bir sonuç bulamamıştı.
Telefonuna ulaştı ve rehberden Katsuki'ye girip mesaj yazdı. Araştırmasını özetlemişti. Birkaç saatin ardından Katsuki, mesajına cevap yazmıştı. Küfürlerle hakaretlerin içerdiği bir cevap. Bunun tam bir saçmalık olduğunu ve ruh eşinin bir erkek olmayacağını söylemişti.
Eijirou yüzünü asarak sandalyesine daha da gömüldü. Böyle mesajlaşmalarını beklemiyordu. Ancak yapabileceği bir şey olmadığı için sadece iyi geceler dileyip telefonunu kenara bıraktı.
❖
Katsuki, aldığı mesajdan dolayı sinirle soludu ve yorganını üzerine çekti. Kendisi de görmüştü şu Çin inancını. Fakat bunu Eijirou'dan okumak onu daha da germişti. Aşkın cinsiyete bağlı olmadığını bilirdi, ancak ruh eşinin bir erkek olacağına inanamıyordu.
Tabii ki bu tür bir saçmalığa inanmıyordu. Kaderin kırmızı ipliğinin görünmez olması gerekiyordu. Bunun altında başka bir şeyin yattığına inanıyordu Katsuki.
"Kahretsin..." Kafasının altındaki yastığı sinirle tırnaklarken gözünün önünde canlanmıştı kızılın gülüşü. "Bu tam bir saçmalık!" Dikkatini dağıtacak başka bir şey bulma umuduyla telefonuna ulaştı tekrar. Ancak ekranın parlak ışığı gözlerini acıtıp başını ağrıtmıştı.
Küçük bir küfür savurup telefonunu uzaklaştırıp bacaklarını kendisine çekti. Yarın erken kalkacaktı. Bu yüzden uyumak çok daha mantıklı olurdu.
❖
Sabahın ilk ışıkları, sarışının odasını doldururken uyuşukça yatağında oturur konuma geçti Katsuki. Göz ucuyla komodinin üzerindeki saate baktığında, alarmdan yarım saat önce uyandığını fark etti.
Bütün gece gözüne uyku girmemişti ve bu aşırı sinir bozucuydu. O kızıl saçlı çocuk ile kırmızı iplik bütün düzenini yerle bir etmiş, aklında önemli bir yer edinmişti.
İnleyerek kafasını yastığına gömdüğünde, birkaç dakika bile olsa uykuya muhtaç olduğunu kanıtladı.
Küçük bir not: Aslında Bakugou'nun "ruh eşim bir erkek olamaz" demesinin nedeni utandığı için kabul edememesinden kaynaklanıyor.
Yoksa neden telefon numarası durduk yere Kirishima'ya versin ki? ;D
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Red Thread║KiriBaku✓
Fiksi Penggemar"Ben senin için tekim. Bu garip iplik de bunun en büyük kanıtı, değil mi zaten?" Ruh eşlerinin serçe parmağında doğdukları günden itibaren görünmez, kırmızı bir iplik olur. Fakat bir gün, bir nedenden dolayı, Eijirou ile Katsuki'nin iplikleri görünm...
