9.Bölüm: Abla

895 34 7
                                    

Defne'den

Ağrılı bir sekilde yavaştan gözlerimi açmaya başladığım da gördüğüm manzara beni baya mutlu etmişti. Anneannem ve abim Aybükeyi, Ömer ve amcası Ayazla ilgileniyordu. Aras, "Halam uyandıııı!"diye bağırınca herkes bana döndü.

"Güzelim nihayet uyandın seni cok merak ettim. Bak çocuklarımız anneleri ile tanışmak istiyor.."diyip elime kızımı verince inanamadım. Ben anne olmuştum. Benden bir parca, benden ve sevdiğim adamdan. Oğlumuzu ise Ömer kucağına alıp yanima oturdu.

"Ailenizin ilk fotoğrafı benden!" Diyen nihana bakıp gülümsedim. O kadar mutluydum ki. Anne olmuştum.

Kapı bir anda açılınca içeri giren bir kadın ve adam vardı. Gelenleri içerideki kimse sevmemişti bunu hissetmiştim. İçeriye gelen kadın benim gibi kızıl saçlı, zayıf alımlı güzel bir kadındı. Çok güzeldi. Ve bana gülümseyerek bakıyordu, gözlerinde hüzünde vardı. Yanındaki adam ise gülrn yüzlü mavi gözlü yakışıklı bir adamdı.

"Ender hanım daha sonra gelmenizi istemiştim ve anlaştık sanıyordum" diyen kocama baktım. Kimdi bu kadın?

"Kardeşimin yanına ne zaman geleceğimi sana sormayacağım bende sana bunu dediğimi hatırlıyorum" diyip gülen güzlerle bans bakıyordu tam yanıma gelecekken abim onune geçti.

"Daha kesinleşen bir sey yok DNA testi yaptıracağım" dediğinde şaşkınlıkla baktım. Neler oluyordu?

"Bende yaptıracağim ve eğer sirf annelerimiz kardes diye teyzemin kardeşinin kizini alip kendi kızı yapmasını affetmeyeceğim, resmen sen tek cocuk kalma diye benim 3. kardeşimi almalarını affetmeyeceğim, sirf teyzemin çocuğu öldü diye benim kardeşimi almaları ne kadar sacma degil mi?" Dedi Ender Hanım.

"Durumunuz kötüydü yavrum, bu işler bu yuzden oldu annenlerin gücü yetmeyecekti hepinize bakmaya o yuzden aldi teyzenler ama sonra.. Enişten öldü ve teyzen o depresyonla Defneye bağlandı. Ve kendi nüfusuna geçirmiş, zaten annenler bu yuzden küstü." Diyen anneanneme baktım neler diyorlardi, Ömere baktım.

"Herkes dışarı çıksın ben karimla konuşmak istiyorum." Dediğinde minnetle ona baktım.

"Eger dediklerim doğru cikarsa ortalik karısacak Ömer İplikçi, Defneyi sana bırakmam, babam çocukları ile de onu kabul eder." Diyip cikan Ender Hanımdan sonra esi olduğunu tahmin ettiğim adam konuştu.

"Ben avukat Selim Serez, eşim fazla sinirli bu olanlara o yuzden böyle konuşuyor, tebrik ederim bebekleriniz icin.." diyip yanima geldi kartını uzatıp "detaylar icin arayın lütfen konu fazla karışık" dediğinde Ömer elini sıktı kafa salladı.

Herkes odadan çıktığında çocuklar da kontroller icin alındı.

"Ömer noldu? Bu olaylar ne? Ben sadece doğumdan sonra uyudum. 5 gün mü uyudum yoksa bunlar ne böyle?" Dediğimde güldü.

"Anlatayım ben hemen bunlar iyice kafanı karıştırmadan önce.." dediğinde merakla baktım.

".. yıllar önce sen doğmadan da önce, abine hep bir kardes yapmak istemişler ama hiç olmamış hep düşmüş bişeyler olmuş. Sonra annenle teyzenle aynı anda hamile kalmış. Teyzenin 2 kızı varmış zaten ve durumları o zamanlar cok kötüymuş annenlerden hep borc aliyorlarmış, ama annenler bir tane daha cocuk için her şeyi yapmaya hazırlarmıs, annenle teyzenle aynı anda doğum yapmış ama annen ölü bir bebek dünyaya getirirken teyzenin 1 kızi daha olmuş. Ama artik nu kadar cocuga bakamayacaklarinı anlayınca annen olan ama senin bilmediğin teyzen ve annen bildiğin teyzen anlaşma yapmış ve teyzen durumlarını toparlayana kadar biraz sana annenlerin bakmasının söylemiş annenler kabul etmiş derken baban ölmüs ve annen sana bağlanmış seni vermek istemediği icin nufusuna geçirmiş ama teyzenler toparlanmışlar ama annen seni vermiş ve kaçmış derken izini kaybettirmiş, daha sonra teyzen rahatsızlanmis derken bu olaylar karışmış şu an ablan seninle DNA testi yaptırmak istiyor." Dediğinde gözlerim açık bir sekilde ona baktım.

"Ne yani anne baba dediklerim teyzem ve enistem miymiş. Abim kuzenim miymiş?" Dediğimde evet anlamında kafa salladı.

"DNA testi yaptıralım Ömer ben gerçek ailemin kim olduğunu bilmek istiyorum" dediğimde Ömer Selim beyi aradı. Ve kabul ettiğimizi söyledi. O sirada abim gelince ona baktım. Endiseliydi. Bu cok belliydi anneannem gerçekleri itiraf ettiğindeki yüzü üzüntüsü bunların hepsi kafamı karıştırmısti.

Ya ailem sandığım ailem değilse, yıllardır görmediğim bir babam ablalarım vardı hatta belki de onların çocukları.. ben neler kacirmistim.

12 gün sonra..

Çocuklarımla ve Ömerle geçiyordu günlerim, kimse ile görüşmek istemiyordum. DNA testi sonuçları bu gün çıkıyordu. Bu gun gerçek ailemi görecektim. Ender Hanim her gün 3 kez arayip Ömere beni soruyordu. Abimse günde 1 kez bile aramadigi olmuştu Nihan ise her gun mesaj atıp abimin aramaya yüzü olmadığını ve Üzgün olduğunu söylüyordu. Ne yapacağımı bilmiyordum.

Hastane ile Ömerin amcasi aracılığıyla anlasmistik. Test sonuçları eve gelecekti. Aynı sekilde Ender Hanımların evine de gidecekti.

Ve bu gün o haberi bekliyordum. Gercek anne ve babamın haberini. Kızgındım. Benim anne sandığım ama teyzem olan annem, Gülten ama gerçek annemin adı Nurandı. Gerçek babam ise Asım Şekip Kaya idi.

Gülten Hanim ve eşi Soner Beyi affedebilir miydim bilmiyorum. Ben böyle dusunurken Ömer elinde bir zarfla yanıma geldi.

"Test sonuçları geldi hayatım.. ben sen bakmak istersin diye bakmadım, çocuklar yukarida uyuyor istersen ben seni tek başına bırakabilirim."dediğinde elini tuttum.

"Sana ihtiyacım var" dediğimde alnımı öptü.

Ellerim titreyerek zarfı açtım. Icinde yazanları okudum ve en sonu okuduğumda gerçek ortaya çıkmıştı.

Defne İplikçi %99.9 Asım Şekip Kaya'nın kızıdır.

"Sanırım görmem gereken babam ve ablalarım var " diyip ağlayınca Ömer bana sarıldı.

"Yengemi arayayım Sude ile gelip çocukların yanında kalsinlar hadi sen git hazırlan" dediğinde başımı salladım.

Beni kimler bekliyordu kim bilir.

Ender'in ağzından

"Seliiiiiiiiiiiiimmm! Doğruymuş! Kardeşimi buldum! Sedeeef! Babaaa! Mert teyzeni bulduk oğlum!! Melis teyze geliyor bebeğim!! Bulduk.." diye bağırmaya başladım. Selimin bana sarilmasiyla ağlamaya başladım. Babamla Sedef birbirine sarilirken küçük oğlum kardeşini kucaklamisti.

Babama sarıldığımda kulağıma fısıldadi." Buldun onu Ender, küçük prensesi buldun." Diyip ağladı. Benim babam uzun yıllar sonra ilk kez ağladı.

Telefonuma gelen mesaja baktım.

Gönderen: Ömer İplikçi

DNA testi elimize ulaştı Defne sizi görmek istiyor, biz size gelmek istiyoruz adresi alabilir miyim?

Mesajı okumak bile heyecanlandırmisti. Küçük kardeşim bizi kabul etmişti. Tam 12 gündür bize bakmadi bile ben çok endişelenmiştim.

"Buraya geliyor baba, kızın geliyor " dediğimde şükür eder gibi yukarı baktı ve yan sehpada duran annemin fotoğrafını eline aldı. Ve ona sarıldı.

Merak etme anne, küçük kızın artık yuvasına dönüyor. İçin rahat olsun artık. Onu bir daha bizden almalarına izin vermeyeceğim.



Ender'in abla olması hakkındaki düşünceleriniz?

Hikaye ile ilgili fikirleriniz ve önerileriniz?

Bana sormak istediğiniz şeyleri mesaj yolu ile sorabilirsiniz.

Sizi seviyorum💞

KARIM OLMAK ZORUNDASINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin