Kalbimin Şifresi ~Park Jimin

~17~

Odama çıktım. Keyfim yerindeydi. Gece uyumadığım icin üstümü değiştirip yatağıma girdim ve uyudum.

Eskiden bilincimi açık tutarak uyurdum. Yani aslında bedenin uyuyor ama dışardan gelen sesleri hareketleri rahatlıkla algılayabiliyordum. Ama bu eve geldikten sonra normal bir sekilde uyumaya başladım.

.
.
.
Öğlen bir gibi kalktım. Banyoya gidip yüzümü yıkadım. Tamamen uykumun açıldığına emin oldum.

Aklıma Baekhyun geldi. Ah muhtesem dövmüştum. Hala aklımda. Onu önümde diz çökerken hatırladıkça sırıtmama engel olamıyordum.

Aşağı indim. Keyifle tek başıma kahvaltı hazırladım. Oturup yedin sonra kalkıp telefonu incelemek icin bilgisayar odama gittim.

İçeriye girip bilgisayarın basına oturdum. Telefonumdan bilgileri zaten önümdeki bilgisayarlara aktardığım icin şifreli dosyayı acıp telefonun icine girdim.

Mesajlar falan derken telefon bombostu. Herşeyi silmiş. Ama sorun degil sadece telefonun sinyallerine baktım.

Evet yerlerini de tespit ettim. Busanda ormanlık bir alanda üç katlı bir villaydı. Onun dısında pekde bir bilgi yok.

Telefonun fotograflar bölümüne girdim. Kardesi olduğunu tahmin ettigim kızla cok tatlı cekilmis fotoğrafları vardı.

Eger olurda herhangi bir tehlikede kız güzel aracı olurdu. Deger verdiği bariz belliydi.

Şimdi asıl sorun benim ne istedigim. Sadece onları öldürmek mi istiyordum. Sırf beni kaçırıp burak'a isgence ettigi icin.

Bence bu muhteşem bir neden. Burak'a yaptığı işkenceler hala aklımda. Ya da bana giydirmek istedigi igrenc pembe tatlı elbise. Bilerek yapmıştı. Aslında onu giyseydim burak'a hic bir şey olmazdı benim yüzümden miydi yani? Ama beni durup dururken kaçıran o. Neymis kız gibi giyinmiyomusum lan sanane. Beni takıntı haline getirmişti o zamanlar.

Neyse intikam güzeldir , intikamı sevin.

Abimlerde şirkete gitti. Birileriyle anlasma mı yapcaklarmıs ne. Acaba onları bassam mı? Bence eglenceli olur.

Zaten bir kac hafta sonra baekhyunu kaçırıp buraya geitrmeyi düşünüyorum. Düşündükçe sırıtmam beni psikopat gibi gostermiyordur umarım. Ama kahkaha bile atabilirim ona yapcaklarımı düşündükçe.

Siyah bir kot üstüne beyaz yakası açık bir beyaz tshirt onunda ustune deri ceketimi giydim. Altıma da on santim siyah bilek botlarımı giydim. Boyum uzadı be. Allah boydan almıs akıldan vermis.

Telefonumu arabamın anahtarını alıp evden cıktım. Şirketlerini tabiki biliyorum. Ve uydurdukları sahte isimleride.

Bir saatlik araba yolculuğundan sonra o buyuuk mu buyuuk sirketin onundeydim. Araba isleri adı altında mafya işleriyle ugrasıyolardı.

Şirketten iceri girdim. Tabiki iceri almıcaklarını tahmin ediyodum ama görecez.

Buz gibi dik ve kibirli bakışlarımla görevli kıza baktım. Titrediği gozle görülebilir bir gercekti.

-Bay Park şirkette mi? Dedim buz gibi bir sesle.
-E-evet ama önemli bir toplantıda. Randevunuz varsa odasında bekleyebilirsiniz.

Telefonumu çıkarıp abimi aradım. Üçüncü calısta açtı.
-Abi gel beni al zorluk cıkarmayım burda giristeyim bekliyorum diyip kapattım.

-Başka kimler toplantıda? Dedi kıza
-Bunlar özel bilgiler size söyleyemem.
-Şurda saniyede öğrenirimde haberiniz yok diye mırıldandım. Sonra güvenlik görevlilerinin durduğu adını unuttuğum makinelerin arkasından abim göründü.