At Your Service (Collection of Short Story)

Mr. Masungit [Part 1]

Copyright © 2010 Chiichoi. All Rights Reserved.

Simple lang, ginagawang komplikado. Di masakyan ng simpleng tao. Wala na bang natitirang inosente? Lahat, lahat tinamaan na ng kuryente. Pag-ibig ng Barbie’s Craddle ang tugtuging nagmumula sa speaker na nakakabit sa iba’t-ibang sulok ng napakalaking Cafe ni Blu Dela Merced.

“Oi, Cain, buksan mo na kaya yang bar,” sabi ni Eloisa sa kanya. Nag-aayos na kasi ang babae sa café and lounge area ng naturang establishment. Ito ang nakatokang maglagay ng menu sa lamesa. Tahimik namang nag-aayos ng upuan si Paige habang si Jayne na ang nagcheck ng pera para sa pang-unang pera sa loob ng kaha nila.

“Ano bang ginagawa ko? Sinasara ko ba?” Sabi naman niya na binubuksan na ang bar bago pa man sabihin ni Eloisa na buksan ang bar. “Malamang na bubuksan ko e kakaumpisa natin e,” sabi pa niya dito na ikinatawa ng marami.

Kakamot-kamot na ngumiti si Eloisa sa kanya. “Kala ko kasi nagdadasal ka pa diyan o nag-oorasyon. Malapit na kasi tayong magbukas. Baka lang kako e makalimutan mong magbubukas tayo,” At tumawa na rin kasama ang iba

“Hindi naman ako tanga e,” sabi niya at tinanggal na ang mga bakal na nakaharang sa bar. Pumasok na siya at tinignan si Jayne na katatapos lang magbilang ng pera para sa dalawang kaha nila.

“Tama na nga yang sagutan sa umaga kayo talaga para kayong mga bata,” sabi naman ni Jayne sa mga ito at tinulungan na si Paige na ayusin ang upuan. “Tulungan na kita,” sabi pa nito kay Paige at ngumiti. Tumungo lang si Paige ditto at pinagpatuloy na ang ginagawa.

“Mukhang buhay na buhay ang umaga niyo ahh!” sabi ni Blu na kakarating lang sa cafe. Inilibot nito ang paningin sa buong cafe. “Sorry at na-late ako. Medyo may nangyari lang sa daan,” sabi pa nito at napangiti ng maalala ang nangyari dito kani-kanina lang.

“Hi boss!” Masayang bati ng lahat sa may-ari ng Cafe.

“Well, then let’s start our day with a prayer,” sabi nito at lumapit na ang lahat ng staff sa loob ng Cafe.

“Andito ka na naman, Ms. Weirdo,” sabi ni Cain na hindi man lang kakikitaan ng ngiti sa gwapo nitong mukha. Masarap kasing asarin ang Mr. Sungit ng Proso̱pikóti̱ta Cafe. “Anong gusto mo?” Sabi nito habang nagpupunas ito ng baso sa loob ng bar.

“Alam mo hindi naman masamang ngumiti. Grumpy much?” Sabi niya naman dito at natawa ang mga staff na nakakakilala sa kanya. “Ikaw na nga itong ini-entertain oh,” sabi pa niya.

“Ai naku, Cle, hindi mo yan mapapangiti no, iyan ang pinakaimposibleng task sa buong Cafe. Si Boss lang ang nakakapagpangiti diyan. Pinaglihi ata sa sama ng loob,” sabi ng kalog na si Vladimir na ikinatawa naman niya at ng iba pang staff na nakakarinig sa kanila.

Siya si Clementine Zenon at isang tambay sa Proso̱pikóti̱ta Cafe. Isa siya sa mga anak ng nagmamay-ari ng Zenon Cements at pinakabunso sa pamilya kaya marami siyang free time kaysa sa iba niyang kapatid.

“Edi ang gwapong sama ng loob naman ni Cain.” Turan naman niya sa joke ni Vlad. Nalaman niya ang lugar na ito dahil sa kaibigang si Blu. Susuportahan niya lang sana ito at dumating sa opening ng Cafe pero naging regular customer siya dahil sa serbisyo at dahil na rin sa pagkain at athmosphere ng lugar.

“Wow! Grabe lang makabanat si Cle,” sabi ulit ni Vlad sa kanya

“Syempre para lang kay Cain ang banat na iyon,” tatawa tawang turan niya bago siya tumingin kay Cain na walang pakialam kung pinag-uusapan ito. “Cain, yung lagi ko ngang inoorder,” sabi na lang niya dito. Pinanood niya ang swabeng galaw ni Cain sa loob ng bar. Lagi siyang naorder ng Latte machiatto dito. Masarap kasing gumawa ng kape si Cain or more like na alam ni Cain ang lasang hinahanap niya sa kape. Lahat ng tao ay na-serve-han na siya pero eto lang ang pinaka-paborito niyang gumawa ng kape.