like you could change me (Eragon)

chapter 9 tinwe pov

Ik sliep onder de beuk en ik voelde dat de draak naast me was komen liggen. Een uurtje later lag ik nog steeds wakker. Ik had het gevoel alsof we bespied werden. Ik keek om me heen en ik dacht snel een hoofd het bruin-blonde krullen weg te zien duiken. Ik liep in de richting van het geluid. Toen ik de struiken wegveegde zag ik eerst een jongen in elkaar gedoken wakend om zich heen kijken. Ik tikte hem op zijn schouder. Terwijl ik mijn zwaard bij de hand had. Ik had een zwaard want toen we door het kasteel van Galbatorix renden griste ik nog snel een zwaard mee van een wacht die daarna even verdwaasd ons had nagekeken. Voor als er een keertje iets zou gebeuren. Ik hurkte naast hem neer terwijl hij mij bekeek. ik schonk hem een glimlach en vroeg hem vriendelijk: "waarom bespied jij mij?" de jongen keek mij aan en keek aarzelend een keertje naar achteren. Toen ik zijn blik volgde zag ik een groot saffier dier achter de jongen. Toe ik nog een paar stappen naar het beest toe nam zag ik hoe groot het was. Het was een draak. Ik werd spierwit maar ik bewoog me niet. Die draak was wel een heel stuk groter dan de mijne. Nu ik er toch over nadenk, ik heb hem nog geen naam gegeven. Ik sta denkend naar een naam midden in het bos tegenover een draak. Maar die ben ik al helemaal vergeten. Ik kom weer bij de realiteit als ik word besprongen door een nachtblauw iets. Als ik op de grond ben beland en even versuft blijf liggen begin ik te lachen. Ik grijp naar mijn rug, waar het draakje zich al lekker genesteld heeft, en trek speels aan zijn staartje. Ik voel dat mij over mijn rug naar mijn hoofd loopt en dan via mijn schouder op de grond stapt. Hij gaat voor me staan en kijkt me met zijn wijze ogen aan. "wil je spelen? Want ik pak je hoor!" hoor ik ineens door mijn hoofd heen. Ik kijk het draakje even verschrikt aan. "je kan met je draak communiceren via je gedachten." Hoor ik een stem achter me zeggen. Als ik opkijk staat die jongen daar weer. Ik sta op en steek mijn hand uit. "Tinwe. Leuk je te ontmoeten!" de jongen kijkt mij even wantrouwend aan maar neemt dan toch mijn hand aan. "Eragon! Ik vind het ook leuk om jouw te ontmoeten!" mijn mond valt open. Dit is dus de legendarische Rijder Eragon! Als ik na een paar minuten nog niets kan uitbrengen en merk dat we onze handen nog steeds verstrengeld hebben kan ik eindelijk weer iets uitbrengen. Maar eerst haal ik mijn hand uit de zijne. En daar begint het stotteren al...."E....Er....Eragon?! de Rijder?!" " ja, dat ben ik!" ik glimlach verlegen. "vergeef me voor mijn onbeschofte gedrag van daarnet. Ik wist niet dat jij het was." "is niet erg hoor!" "zie ik je nou rood worden?" "Jeetje! Ik ken je nog maar net en je bent nu al best brutaal!" grijns ik tegen het draakje dat achter mij even verontwaardigd snuift en dan doorgaat met Saphira bestuderen. Ik loop weer richting het riviertje en zend Eragon een uitnodigend gebaar. Hij loopt ook achter mij aan. "heb je al een naam voor je draak?" "nee, die moet ik nog verzinnen..... maar ik krijg het maar niet voor elkaar om een mooie naam te verzinnen. Nee, wacht! Ik heb er eentje! Wat dacht je van Meathr?" ik draaide me richting het draakje dat me tevreden aankeek. "Ik vind het een geweldige naam! Ik dacht eerst dat je met iets onnozels aankwam, maar je hebt me niet teleurgesteld!" "nou, bedankt voor je vertrouwen hoor........." ik ging liggen op de rand van de oever en viel in slaap. Ik voelde nog hoe Eragon naast we kwam liggen en samen vielen we in slaap.