chapter 5 tinwe pov

26 0 0
                                    

Ik kijk naar boven en zie dan ineens een diepblauwe hoorn midden in mijn blik. Ik schiet rechtop en het wezentje dat op mijn bed zit veert met me mee. Ik bekijk hem van top tot teen. Het is een jong draakje. Als ik in zijn ogen kijk zie ik dat die speelsheid en kalmte uitstralen. Ik zie er ook een enorme wijsheid in. Het zijn ogen die ik meteen vertrouw. Ik kijk uit het raam en ga me natuurlijk meteen zorgen maken. Wat zou een draak eten? Waar moet ik dat vandaan halen? Hoe ga ik dit verbergen voor mijn ouders? Wanner is de draak volgroeid? Ik heb wel eens gehoord van Saphira. Die is groter dan mijn huis word in de verhalen verteld. Ik sluip richting de deur en pak mijn spullen bij elkaar. Ik heb besloten. Ik moet hier weg.
Ik loop even later richting de rivier. Dat word dus de start van mijn reis. Ik loop uren en ik realiseer me dat ik ben vergeten water mee te nemen. Echt zo’n sukkel actie die alleen mij kan overkomen. Als ik verder loop zie ik in de verte het struikgewas heel hevig bewegen. Ik probeer mijn blik scherp te stellen en te zien wat er in de bosjes zit. Als ik eindelijk kan zien wat er zit schrik ik me dood en begin te rennen. Ik voel de draak in mijn rugzakje springen en samen zetten we het op een lopen. Als ik achterom kijk zie ik dat de Urgals me nog steeds volgen . ik word bang als ik merk dat de afstand tussen de Urgals en mij steeds kleiner word. Ik kijk weer voor me maar voordat ik hem nog kan ontwijken lig ik al op de grond. Stomme boom! Maar voordat ik me zorgen kan gaan maken over de Urgals wordt het al zwart voor mijn ogen.

like you could change me (Eragon)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu