ŞANS(SIZIM)

6.BÖLÜM

Yazar dan

Etraf karanlık hem de her yer küçük Açelya ne yapacağını bilmez bir şekilde odasın da yatağın içine girmiş gökyüzün den gelen seslere aldırış etmemeye çalışıyordu ama olmuyordu. Daha kendisi çok küçüktü ne yapması gerektiğini hiç bilmiyordu bir an da aklına gelen bir fikirle üzerinde ki polar dan yavaş yavaş kurtuldu ve korkusunu yenmeye çalışarak hızla odadan çıktı hızla annesinin odasına doğru ilerlerken dışarıdan gelen yüksek gökgürültüsü ile yerinden sıçradı. Çünkü küçük Açelya gökgürültüsün den çok korkuyordu annesi'nin odasına yaklaştığın da ise annesine sarılarak uyuma planı yapıyordu ama odadan gelen kavga sesleri küçük Açelya'yı çok yanılttı anne ve babası çok şiddetli bir şekilde kavga ediyordu peki şimdi ne yapacaktı anne ve babasına bu kadar çok ihtiyacı varken onların kavga etmesi Açelya'yı çok üzmüştü belki şu an küçüktü çok anlamaya bilirdi ama o gün o kavgadan sonra aslında anne ve babasının birbirini sevmediğini az çok anlamıştı çünkü annesi babasına başka bir kadın dan söz ediyordu. Peki kimdi bu kadın annesinin arkadaşı mı? Yoksa babasının sevgilisi miydi? Küçük Açelya bunu anlayacak yaşta değildi ama çok olmasa da annesi ve babasının eskisi gibi birbirini sevmediğini anlaya biliyordu yada eski den birbirlerini seviyor olarak mı görünmeye çalışıyorlardı? Küçük Açelya bunu tam olarak anlayamamıştı ama ailesinin kavga etmesi Açelya yı tam bir hayal kırıklığına uğratmıştı.
Küçük Açelya ne yapacağını bilmez bir halde merdivenlere doğru gidip basamağa oturdu. Yaşının vermiş olduğu zekilik'le ne yapacağını düşündü her gökyüzün den gelen sese çok korkuyordu. Küçük Açelya ilk önce abisinin yanına gitmeyi düşündü ama sonra dan abisinin evde olmadığı aklına geldi sonra ne yapacağını bilmez bir halde merdivenden indi ve evin çıkış kapısını açtı hiç beklemeden dışarı çıkıp müştemeliyat'ı aramaya başladı. Aslında küçük Açelya bu yağmur da ve gökyüzün den gelen bu sesleri duyduğunda hiç bir şekilde dışarı çıkamazdı ama şimdi bir anne sevgisine ihtiyacı vardı etrafta Songül ablasını aradı ama bulamadı her tarafa baktı yüksek sesle Songül ablasını aradı ama bulamadı. Tam arkasını dönüp gidecekken küçük Açelya ismini duyması ile başını döndürdü ve Songül ablasını gördü.
Songül ablayı bulan Açelya sevinçle bir çığlık attı tam yanına koşup sarılacakken birinin omuzlarından tutup
'hayır gidemezsin'
demesiyle olduğu yerde kaldı.
Küçük Açelya arkasına dönüp kimin konuştuğuna baktığın da annesini görmesiyle ayrı bir şok yaşadı.
Annesine ne kadar kendini bırakmasını söylese de annesi küçük Açelyayı bırakmadı. Açelya annesine tek bir soru sordu sadece 'neden?' Dedi annesi ise 'kızım artık Songül ablan yok artık hiç burda olmayacak Songül ablanın yokluğuna alışman lazım' dedi ama küçük Açelya hâlâ hiç bir şey anlamıyordu neden artık Songül ablası yoktu? Hem Songül ablası Açelya'yı hiç bırakamazdı demi? Yada Açelya öyle düşünüyordu küçük Açelya ismini bir kere daha duydu bu Songül ablasıydı Açelya ya çağırıyordu küçük Açelya yine karşısına baktığın da bu sefer Songül ablası Açelya ya elini uzatmış hadi benimle gel diyordu arkasına baktığın da ise annesi hayır kızım gitme diyordu 'eğer beni düşünmüyorsan Borayı düşün abini düşün' diyordu 'onlar seni çok seviyor sensiz yapamaz' diyordu ama Açelya annesini sözüne pek aldırış etmedi çünkü küçük Açelya'nın anne sevgisine ihtiyacı vardı o da şu an karşısında durmuş bir vaziyette küçük Açelya'nın yanına gelmesini bekliyordu annesi ise Açelya'ya hayır anlamın da kafasını salladı ama küçük ve yaramaz Açelya annesinin sözünü dinlemeyip elini Songül ablasına uzattı ve tam tutacakken biran da sarsılması ve uyanması bir oldu.

Açelya dan

"Açelya uyan hadi güzelim."

Etrafa baktığım da önce her tarafı bulanık görmüştüm ama hâlâ ne olduğunu idrak edemiyordum ne olmuştu bana peki ya başımda hissettiğim tarifi imkansız acı? Sağımda duran Boraya dönerek konuşmaya başladım.