Billionaire Love

◾Σε αγαπώ μαμά ◾

Part 6

"Ντρίν... Ντρίν... Ντρίν... Ντρίν"

«Στο διάολο Σατανά» είπα και σηκώθηκα από το πάτωμα.
Πως γίνεται να είμαι εδώ μόνο δύο μέρες, και τις δύο από αυτές να καταλήγω να σηκώνομαι από τα πατώματα;

Το ήξερα ότι το ξυπνητήρι ήταν κακή ιδέα.

Ουφ. Ξεφύσιξα και πήγα προς το μπάνιο.
Όταν τελείωσα άνοιξα την ντουλάπα και έψαξα να βάλω κάτι βολικό, τελικά φόρεσα μια μαύρη φόρμα και ένα φαρδύ κοντομάνικο μπλουζάκι, που είχε το σύμβολο του SuperMan...

Βγήκα από το δωμάτιο με προορισμό την κουζίνα, από ότι θυμάμαι από χτες, κάπου εδώ με πήγε η Αλίνα, άνοιξα την πόρτα και μπροστά μου είδα τον Αιμίλιο, την Αλίνα και την Μαίρη να πίνουν καφέ.

«Καλημέρα» είπα βαριεστημένα και έκατσα σε μια καρέκλα δίπλα τους..

«Καληγμέρα Matmazel» απάντησε κεφάτα ο Αιμίλιος.

Που την βρίσκει την χαρά στις 6 τα ξημερώματα, ούτε ο Θεός ξέρει.
Γενικά σε αυτό το σπίτι κάτι συμβαίνει με το να ξυπνάνε όλοι τους τόσο νωρίς,το έχουν σαν νόμο, η έθιμο, η κάτι...

«Καλημέρα Κρίς» είπε η Αλίνα

«Φαίνεσαι χάλια μικρή» είπε η Μαίρη

«Είμαι, δεν ξέρω γιατί αλλά κάθε πρωί καταλήγω να ξυπνάω στο πάτωμα»

Οι άλλοι γέλασαν και εγώ απλά έκλεισα τα μάτια μου... Ηρεμία Κρίς 363 μέρες ακόμα...

«Θα συνηθίσεις» είπε η Αλίνα

«Θες καφέ;» ρώτησε η Μαίρη και της έγνευσα θετικά..

«Λοιγπόν, σήγμερα έρχεται ο κ. Κριστιάν σωγστά;" ρώτησε ο Αιμίλιος.

«Αχχχ...Ναι...και είναι Κρίστιαν, ο τόνος στο ί » είπε ονειροπολώντας η Αλίνα ενώ η Μαίρη μου έφερε το καφέ.

«Έχουμε πολλές ετοιμασίες να κάνουμε και πολλή δουλειά. Η κ. Χέιλι είναι πολύ ιδιότροπη σε αυτές τις υπόθεσης» ανακοίνωσε σοβαρή η Μαίρη.

«Άντε να δω πια αυτόν τον περήφανο γιο της ξινής» είπα και χαμογέλασα.

«Οο. Θα τον δεις και όταν τον δεις... Ποιος μας σώζει» είπε η Μαίρη και ήπιε μια γουλιά από το καφέ της..

/... /

Η μέρα πέρασε και η ώρα ήταν 5 το μεσημέρι, το σπίτι ήταν έτοιμο και όλοι μιλούσαν για τον γιο της ξινής.

Ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω από την κούραση, πραγματικά η ξινή με μισεί. Όλη μέρα σήμερα με έβαζε μια να βάζω την κορδέλα μια να βγάζω την κορδέλα.. "Αχ καλή μου λίγο πιο δεξιά"
"Όχι, όχι πιο αριστερά σου είπα"
"ουφ! Άστο καλύτερα δεν το κάνεις σωστά φώναξε την Αλίνα"
Μου ήρθε να της πετάξω την σκάλα στο κεφάλι, αλλά δυστυχώς δεν το έκανα.