Billionaire Love

◾Μπράιαν; ◾

Part 2

«Τι εννοείς δεν πήρες την τούρτα Κρύσταλ;» λέει η μαμά μου λυπημένη.

Όσο και αν το χάρηκα,δεν έπρεπε να του πετάξω την τούρτα του αδερφού μου στο πρόσωπο του ,τώρα δεν έχω τίποτα να του φτιάξω...

«Μαμά σου είπα,όταν πήγα ήταν κλειστά και δεν την πήρα» είπα ξεφυσώντας,σιγά μην της έλεγα ότι πέταξα μια τούρτα στο πρόσωπο ενός αγνώστου,θα εμένα τιμωρία μέχρι τα 30 μου .

«Και τι θα του φτιάξουμε;»
ρωτάει αγχωμένη.

«Θα του πάρω μια άλλη το απόγευμα ωραία;
Τι ώρα θα γυρίσει;»

«Στις 9»

«Θα τα φτιάξω όλα εγώ,μην σε νοιάζει» την καθησύχασα και χαμογέλασα γλυκά ...

/... /

«ΧΡΌΝΙΑ ΠΟΛΛΆ»
είπαμε εγώ και οι γονείς μου στον Τόνι ο οποίος μόλις μπήκε στο σπίτι.

«Οοοο τούρτα! Πάω να φάω»
Είπε γελώντας.

Μας πλησίασε όλους και μας έδωσε μια μεγάλη αγκαλιά..

« Σας ευχαριστώ για ότι φτιάξετε,πραγματικά είναι όλα υπέροχα» είπε χαρούμενος ο αδερφός μου ενώ με είχε αγκαλιά.

«Να ευχαριστήσεις την αδερφή σου γιε μου όλα εκείνη τα έφτιαξε» είπε η μαμά μου και ο αδερφός μου γύρισε να με κοιτάξει

«Η καλύτερη είσαι»είπε και με ξανα  αγκάλιασε...

Όλο το υπόλοιπο βράδυ πέρασε πολύ όμορφα,όλοι γιορτάζαμε τα 20α γενέθλια του αδερφού μου..

Εμένα πάλι δεν έβγαινε από το μυαλό μου ο ομορφούλης-αγενείς από το πρωί.
Ήταν τόσο κακός μαζί μου,αλλά όσο και να προσπάθησα τα όμορφα μαύρα μάτια του είχαν αποτυπωθεί στο μυαλό μου!

Ο άγριος τρόπος του με έκανε να λιώνω,ήταν τόσο κτητικός και πανέμορφος και τέλειος και...

«Γαβ Γαβ»

«Ναι το ξέρω Τίκα, κάνω σαν ερωτοχτυπημένη 16χρονη,αλλά αν τον έβλεπες και εσύ είμαι σίγουρη ότι θα λιποθυμούσες» ναι το ξέρω θα με θεωρείτε τρελή που μιλάω με το σκυλί μου,αλλά την Τίκα την έχω από τα 12 μου,είναι πλέον ένα κομμάτι μου..

«Γαβ Γαβ»

«Ναι έχεις δίκιο τι μέλλον έχω εγώ με κάποιον σαν αυτόν;
Αυτός είναι πλούσιος έχει όποιο μοντέλο θέλει και η ζωή του είναι τέλεια,δεν δουλεύει σε μια καφετέρια ως σερβιτόρος 10 ώρες την μέρα για ψίχουλα,όπως κάνω εγώ»

Καλό θα ήταν να τον ξεχάσω,έτσι και αλλιώς δεν θα τον ξαναδώ ποτέ μου...

5 μήνες μετά

«Καλημέρα Κ. Χάρη» είπα στο αφεντικό μου.

«Καλημέρα κόρη μου» Μου είπε στοργικά,τον έχω σαν δεύτερο πατέρα μου,από τα 15 μου δουλεύω εδώ,πάντα με φροντίζει και με βοηθάει σαν πραγματική του κόρη.

Αμέσως έβαλα την ποδιά μου, και άρχισα να ανοίγω το μαγαζί αλλά η φωνή του κ. Χάρη με σταμάτησε.

«Κρύσταλ έχεις ένα λεπτό; »

«Ναι φυσικά» είπα και έκατσα δίπλα του.

«Κρύσταλ θέλω να σου δώσω αυτό» είπε και μου έδωσε ένα μικρό κουτάκι.

«Ξέρεις πόσο σε αγαπάω,σαν πραγματική μου κόρη,μην νομίζεις ότι το ξέχασα αλλά σήμερα κλείνεις τα 18, είσαι πλέον μια γυναίκα, μια ενήλικη κοπέλα,σήμερα σου δίνω άδεια,να θυμάσε κόρη μου ότι θελήσεις θα σε βοηθήσω με χαρά» είπε και με αγκάλιασε.

Ας το καλό με συγκίνησε,σκέφτηκα και ένα μικρό δάκρυ,κύλησε κατά μήκος του προσώπου μου.

«Σας ευχαριστώ πολύ κ. Χάρη,δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω» είπα και έφυγα από την γέρικη αγκαλιά του.

«Μην με ευχαριστείς, πήγαινε τώρα σήμερα πρέπει να είσαι χαρούμενη» είπε και σηκώθηκα για να φύγω.

«Χρόνια πολλά Κρις» πετάχτηκε μια φωνή από το πουθενά.

«Μπράιαν;» είπα και μόλις τον είδα έτρεξα να τον αγκαλιάσω.
Ο Μπράιαν είναι ο εγγονός του κ. Χάρη και παιδικός μου φίλος.
Ο Μπράιαν,η Κρίστιν και εγώ είμασταν αχώριστοι από μικρά παιδιά, όμως πριν κάτι μήνες ο Μπράιαν έφυγε από το χωριό να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό και έτσι χαθήκαμε .

«Χαίρομαι τόσο πολύ που ήρθες, πως ήταν το ταξίδι σου;
Πως είναι η σχολή;
Είναι όμορφα εκεί πέρα;
Τα μαθήματα;» τον βομβάρδισα με ερωτήσεις.

«Μια μια η ερωτήσεις μικρή. Καταρχήν το ταξίδι ήταν καλό,το ίδιο και η σχολή, είναι πολύ όμορφα και αν θες μπορούμε να πάμε μαζί κάποια στιγμή, τα μαθήματα είναι δύσκολα αλλά τα καταφέρνω,αλλά με ρωτάς άλλη μέρα,σήμερα ήρθα για τα γενέθλια σου,να περάσουμε καλά, όπως παλιά» είπε και το πρόσωπο μου φωτίστηκε.

«Ναι θα είναι υπέροχα» είπα και χαμογέλασα

«Μπράιαν;»

Γυρίσαμε και οι δύο και είδαμε...

⭐αν σας άρεσε και πείτε μου την γνώμη σας στα σχόλια αν θέλετε 💬