Ένα συμβόλαιο
Ένας κρυμμένος έρωτας
Ένας μεγάλος εγωισμός
Και πολλά λεφτά
Γίνεται όλα αυτά να υπάρξουν μαζί αρμονικά και χωρίς προβλήματα;
Η πιθανή απάντηση είναι όχι.
Άσε με να σου πω όμως πως η ζωή της δυναμικής Κρύσταλ, παίρνει την κάτω βόλτ...
«Αλίνα! Θέλω χάρη!» της λέω και την κοιτάζω πονηρά. Δεν θα σκάσω για εσένα κύριε Κρίστιαν. «Ο Αχχιλέας που είναι;»
«Εμ δεν δουλεύει σήμερα. Γιατί;»
«Τέλεια! Πάμε στον κύριο Ντέιβιντ (πατέρας Κρίστιαν). Σήμερα παίρνουμε άδεια!»
«Μα-» δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει και την διέκοψα.
«Δεν έχει μα! Θα πάμε, θα πιούμε και θα περάσουμε καλά!» της τονίζω και την πιάνω από το μπράτσο με κατεύθυνση το γραφείο του κυρίου Ντέιβιντ.
Χτυπάω διστακτικά την πόρτα και ανοίγω.
«Εμ γειά σας κύριε Ντέιβιντ. Να σας απασχολήσουμε για λίγο;» τον ρωτώ ευγενικά και γνέφει καταφατικά.
Έτσι μπαίνουμε με την Αλίνα στο εσωτερικό του δωματίου.
«Να θα θέλαμε να σας ζητήσουμε μια χάρη. Γίνετε να βγούμε σήμερα με την Αλίνα;; Μετά το σερβίρισμα του βραδινού φαγητού;» ρωτάω σεβαστικά.
Μετά από κάποια λεπτά μας απαντάει.
«Λοιπόν μπορείτε να βγείτε από τώρα. Όμως μην ξενυχτήσετε πολύ και επειδή τόσο καιρό δεν έχετε πάρει άδεια, ξεκινήστε τη δουλειά σας από τις 10 και μετά αντί των 6 που ξυπνάτε.» δήλωσε αυστηρά και τότε και σε εμένα και στην Αλίνα χαράχτηκε ένα χαμόγελο ευτυχίας στο πρόσωπο μας.
«Ευχαριστούμε πολύ κύριε Ντέιβιντ. Καλό σας βράδυ» του είπαμε χαμογελαστές και οι δύο και βγήκαμε από το γραφείο του.
«Καλά... Είσαι αστέρι! Τόσο καιρό του ζητούσα άδεια και δεν μου έδινε!» είπε η Αλίνα.
«Πάω να τελειώσω το στρώσιμο του τραπεζιού και εσύ ενημέρωσε ότι θα φύγουμε στην κουζίνα. Και θα έρθω να ντυθούμε.» της φώναξα και τρέχοντας κατευθύνθηκα προς την τραπεζαρία.
/... /
Έχω ήδη ετοιμαστεί και βάζω τώρα τις τελευταίες μου πινελιές στο μακιγιάζ. Διάλεξα να φορέσω ένα μαύρο απλό φόρεμα όχι πολύ κοντό. Τα μαλλιά μου τα έκανα ελαφριές μπούκλες και φόρεσα τις ασορτί μου γόβες.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
