မ်က္လုံးမ်ား မဖြင့္ခ်င္ပါပဲ.... တျဖည္းျဖည္း ပြင့္လာေတာ့ မ်က္ရည္မ်ားလည္း ဖုံးသြားခဲ့သည္။... မ်က္ႏွာကုိ လက္နဲ႔အုပ္ကာ ငိုခ်လိုက္ၿပီးသည့္တိုင္ ဝမ္းနည္းမႈ က ေပ်ာက္မသြား...
Hyungမရိွေတာ့ဘူးဆိုတဲ့စိတ္..မေန႔က hobi hyung ေျပာခဲ့တဲ့ စကားသံေတြ..ရင္ထဲမြန္းၾကပ္ေနဆဲ Hyungရယ္ အရမ္းခံစားရခက္တာပဲ...
ထားသြားတဲ့ hyungေတာ့ မသိေပမယ့္ က်န္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ ဘယ္လိုမွ ေျဖသိမ့္လို႔မရေသးဘူး...
Hobi- Jimin ႏိုးေနၿပီလား...
အသံၾကားသည္ႏွင့္ လက္မွာသြင္းထားတဲ့ အပ္ကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ကုတင္ေပၚက ဆင္းသြားမိသည္။..
Jimin- Hyung.... က်ေနာ့ရဲ႕ Yoongi hyungေရာ ...
အ႐ူးတစ္ပိုင္းလို ေမးေနတဲ့ ကေလးငယ္...
သူသိခ်င္တာသာ သိသြားခဲ့ရင္ သူေပ်ာ္ေလမလား မထင္မွတ္ထားတဲ့ သတင္းမို႔ မေပ်ာ္ႏိုင္ျဖစ္ေလမလား....Flash Back...**
ခြဲခန္းထဲတြင္ ေခြၽးစီးမ်ားျပန္ေနရသည္။
နည္းနည္းပါးပါး ေတာင္ လြဲေခ်ာ္ခြင့္မေပးႏိုင္..
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူရဲ႕ ေသြးစက္ေတြကုိ ၾကည့္ရင္း လက္ေတြပင္ တုန္ေနခဲ့ရသည္။'မင္းနားခ်င္နားလိုက္ပါ သူ႔ကုိ ငါ့တာဝန္ထား မင္းသူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ မင္းလည္းျပာေနမွာပဲ´
ေဆး႐ုံအုပ္ကိုယ္တိုင္ ဝင္ခြဲေပးေနသည္မို႔ စိတ္ခ်ရေသာ္လည္း ဘယ္နည္းနဲ႔မွ မထားခဲ့ရက္...
Hobi- ရပါတယ္ က်ေနာ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္...
တစ္နာရီေလာက္ အားႀကိဳးမာန္တက္ ခြဲစိတ္လာေပမယ့္ ၃နာရီ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေနၿပီမို႔ မ်က္လုံးေတြပါ ျပာခ်င္လာသည္။ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ ေသြးယိုေနတာမို႔ အခ်ိန္မွီခြဲႏိုင္ေပမယ့္ အသက္ အႏၱရယ္ စိုးရိမ္ရဆဲ...
'ဆရာ ႏွလုံးက ေအာက္ဆီဂ်င္မရေတာ့ဘူး..´
'shock ႐ိုက္မယ္´
![](https://img.wattpad.com/cover/151033471-288-k373020.jpg)
YOU ARE READING
အမုန္းတစ္ခု၏အနားသတ္(Completed)
RomanceYoonmin fic My Third fic for yoonmin ' မုန္းတယ္ဟုတ္လား.. မင္းႀကိဳက္သေလာက္မုန္း ကုိယ္ကလည္း မင္းမုန္းသေလာက္ မင္းကို ခ်စ္မွာမို႔ အဲ့ဒါ မင္းနဲ႔ထိုက္တန္ တဲ့ ကိုယ္ေပးတ့ဲ အျပစ္ဒဏ္ပဲ ' Min Yoongi 'မုန္းတယ္ က်ေနာ့ဘဝ တစ္ခုလုံး ေဇ...